Category: New Orleans (Page 1 of 12)

Van het voor 11 april aangekondigde album ‘Audience with the Queen’ van Irma Thomas met Galactic als begeleiders is een derde nummer uitgekomen.

Dat is een cover van Nancy Wilson’s ‘How Glad I Am’ uit 1964.

Het nummer is een favoriet van zowel saxofonist Ben Ellman als Thomas zelf.

Het is de door gospel beïnvloede opener van het album en doordat Thomas en Galactic kozen voor een gedragen versie afwijkend van de rest van album:

Het Amerikaanse State Department heeft New Orleans voorgedragen als een van de twee steden voor het lidmaatschap van het UNESCO Creative Cities Network (UCCN).

Gesteund door de aanbeveling van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de stad vervolgens op 3 maart  een aanvraag daarvoor ingediend.

Als die wordt gehonoreerd zou dat een erkenning zijn van de rijke muzikale traditie van die stad en de culturele en economische invloed die die heeft.

Het doel van de pas in 2004 opgerichte UCCN heeft als doel het verbinden van steden over de hele wereldwijd door middel van de kunsten en creativiteit om zo internationale samenwerking op het gebied van milieuvriendelijke groei tot stand te brengen.

Inmiddels zijn er al 350 steden in meer dan honderd landen lid van:

De uit New Orleans afkomstige drummers Shannon Powell en Herlin Riley zijn dit jaar onder de eerste lichting van twintig jazzmuzikanten jazzmuzikanten die zijn benoemd tot Jazz Legacy Fellow van de Andrew W. Mellon Foundation in samenwerking met de Jazz Foundation of America.

Behalve de eer is er ook een geldprijs aan verbonden en advies en begeleiding om het hun mogelijk te maken te blijven optreden en masterclasses te geven:

De veelzijdige zanger-pianist Harry Connick Jr. maakt al albums in allerlei genres: hij was net zo thuis in funk en jazz als in gospel en standards uit het American Songbook.  al was New Orleans op vele daarvan niet ver weg: tenslotte is de man die ooit een wonderkind was, een van de beroemde zonen van de Crescent City.

Voor 2026 zijn twee optredens aangekondigd die voor hem heel speciaal moeten zijn: niet alleen staat hij op 22 en 23 mei in de grote zaal van de New-Yorkse Carnegie Hall, daar wordt een compositie die hij schreef ter ere van zijn moeder uitgevoerd.

‘Elaboratio’ bestaat uit drie delen en wordt gespeeld ter ere van wat haar honderdste verjaardag had zullen zijn, maat Anita Frances Livingston overleed toen Connick Jr. dertien was.

Connick Jr. bevindt zich dat seizoen in meer dan uitstekend gezelschap, want op andere avonden staan bijvoorbeeld Samuel Barber, Leonard Bernstein , Duke Ellington, George Gershwin, Philip Glass en een andere beroemde New Orleanean centraal: Wynton Marsalis.

Het is te hopen dat Connick Jr.’s stuk tegen die concurrentie op kan:

Bluesman Freddie King is dit jaar de King of the Krewe du Vieux Parade tijdens het carnaval in New Orleans.

Hij is niet de enige muzikant die een dergelijke eer te beurt valt, want nu is bekend geworden dat de Krewe of Freret Irma Thomas op 22 februari eert tijdens de traditionele optocht van de ‘floats’, zoals de praalwagens van het carnaval in New Orleans heten.

Het thema van die wagen is uiteraard ‘Time is on our Side’, een woordspeling op Thomas’ hit ‘Time is on my Side’ uit 1964.

Op de praalwagen zijn uiteraard een kroon te zien voor de Soul Queen of New Orleans, maar ook haar hitsingles, een gigantische microfoon, pianotoetsen en een pop die de zingende Thomas voorstelt.

Uiteraard is Thomas blij met het eerbewijs, al zal ze zelf niet op de wagen plaatsnemen: ‘I am delighted to have worked with the Krewe of Freret to craft this beautiful float.

It has been a joy to see it come to life and I can’t wait for my fans to see it parading down St. Charles Avenue alongside other local musical legends. This is truly a special moment for me and for the city of New Orleans.’

Thomas bevindt zich in goed gezelschap, want de de wagen van de Krewe of Freret maakt deel uit van een stoet wagen die alle gewijd zijn aan muzikanten uit Ndew Orleans: Trombone Shorty, Juvenile, Big Freedia, Boyfriend, Dr. John, Louis Armstrong, Buddy Bolden, Ellis Marsalis, Professor Longhair en Allen Toussaint, 

Tijdens de rit strooien leden van de Krewe of Freret met speciaal voor de gelegenheid gemaakte kettingen met glazen kralen en een houten medaillon waarop Thomas beeltenis te zien is:

De rootsy zangeres Maria Muldaur en blueszanger Benny Turner hebben samen een single opgenomen die op Valentijnsdag uitkomt.

Misschien is het juister te zeggen dat Turner die single maakte met Muldaur, want hij had Dinah Washington’s ‘Baby (You’ve Got What It Takes)’ al opgenomen voor zijn recente album ‘BT’, maar had het er uiteindelijk niet op gezet.

Muldaur hoorde die song toen ze in New Orleans was en van het een kwam toen het ander.

Je kunt ‘Baby (You’ve Got What It Takes)’ nog niet horen, want het nummer komt inderdaad pas op 14 februari uit.

Dat Muldaur in New Orleans was om op te nemen met Tuba Skinny voor een album met songs van Victoria Spivey, is misschien nog wel veel beter nieuws, want eerder maakte ze al stijlvaste albums met songs van onder anderen Memphis Minnie en Blue Lu Barker en in 2021 ‘Let’s Get Happy Together’ met Tuba Skinny.

Eerdere berichten over Maria Muldaur vind je in de categorieën nieuws en rootsmuziek op radio, tv en internet.

De postzegel die door US Mail aan de legendarische producer, songschrijver, arrangeur, pianist en zanger Allen Toussaint is gewijd, wordt op 30 januari uitgebracht.

Dat gebeurt uiteraard met een bijeenkomst in New Orleans, namelijk in het George and Joyce Wein Jazz & Heritage Center om elf uur ‘s morgens.

Dat is net buiten het French Quarter, maar je kunt het aan de overkant van de straat wel zien liggen.

Daar spreken Gary Barksdale, het hoofd van de  U.S. Postal Inspection Service, en Quint Davis, CEO of Festival Productions Inc., en in die hoedanigheid al jaren het uithangbord van het New Orleans Jazz and Heritage Festival.

Uiteraard is die bijeenkomst toegankelijk voor wie maar wil.

De postzegel is gebaseerd op een foto van fotograaf Bill Tompkins uit 2007:

Harry Conninck Jr. is een van New Orleans grote zonen, zij het niet de allergrootste. Toch kan Connick Jr. bogen op een indrukwekkende reeks prestaties, zowel als muzikant als als acteur: hij bracht meer dan twintig reguliere studioalbums uit met jazz en funk, componeerde filmmuziek en acteerde vanaf 1990 ook in meer dan 25 films en zeker twaalf tv-series. Hij kreeg bovendien drie Grammy’s en twee Emmy’s, al is dat niet altijd een goede maat voor kwaliteit.

Op 5 december liet hij zich wel van een heel bescheiden kant zien, toen hij er via een ingezonden brief bezwaar tegen aantekende dat hij zou worden opgenomen in de New Orleans Walk of Fame, die in Canal Street zal worden aangelegd.

Onder de uitverkorenen zijn onder anderen Louis Armstrong, Irma Thomas en Aaron Neville, maar dus ook Connick Jr. zelf.

Hij schreef vervolgens aan de burgemeester van New Orleans, de Entertainment Ambassador van de stad en aan de stad zelf en meldde vereerd te zijn, maar allerlei nog veel grotere namen dan die van hem te missen.

Daarom vroeg hij of ze zijn plaatsje in de Wall of Fame wilde vergeven aan een van degenen die zijns inziens ontbrak in de lijst en kreeg per kerende post antwoord.

Het onvolprezen New Orleans-tijdschrift Offbeat bericht daarover:

US Mail heeft de uitgifte van een aan Allen Toussaint gewijde postzegel aangekondigd.

Die verschijnt in de serie Black Heritage, een serie waarvan er jaarlijks slechts een verschijnt. Dat is traditioneel het ene jaar een man en het volgende jaar een vrouw.

De postzegel met Toussaint is de 48^e in de serie en daarvoor is een foto gebruikt die door fotograaf Bill Tompkins in 2007 werd gemaakt in New York.

Toussaint was behalve een van de grootste componisten, arrangeurs en pianisten van New Orleans ook een gentleman en zou zich ongetwijfeld zeer vereerd hebben gevoeld:

In de podcast ‘ Fridays Off… Beat’ voor New Orleans muziektijdschrift Offbeat praat Joe Cabral met producer Mark HOward.

Die produceerde een groot aantal uiteenlopende artiesten, maar begon als ‘ theejongen’ in de eerste opnamestudio van Bob en Daniel Lanois in Hamilton in de Canadese staat Ontario.

Toen hij 21 was, werd hij tot zijn eigen verbazing assistent bij Daniel Lanois’ opnames met de Neville Brothers voor hun klassieker ‘ Yellow Moon’ gedurende een periode van zes maanden.

Hij was belangrijk in de voorbereiding daarop, want hij kreeg van Lanois de opdracht een huis te zoeken om in op te nemen en daarvoor de apparatuur te regelen.

Hoe hij erin slaagde een studio in te richten in het door hem gehuurde Emlah Court in St. Charles Street, hoe de werkster hem verdacht van voodoopraktijken, hoe het nummer ‘Voodoo’ ontstond en hoe Brian Eno de krekels met zijn spel beïnvloedde vertelt hij zelf: