elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Category: New Orleans (Page 2 of 12)

New Orleans-drummer Shannon Powell: tweede benefietconcert na hartaanval

Drummer Shannon Powell heeft een hartaanval gehad op 4 augustus ten gevolge van een hersenbloeding.

Voor de in ieder geval in New Orleans wereldberoemde Powell wordt op 3 november as. een benefietconcert georganiseerd in de al even befaamde club Tipitina’s waarvan de opbrengsten voor Powell’s herstel zijn.

Ook op 3 september jl. werd al zo’n concert georganiseerd in het New Orleans Jazz Museum w,aarvan de opbrengsten voor hem en zijn gezin waren: doordat hij niet meer kon optreden, vielen zijn inkomsten weg. Blijkbaar is er nog meer geld nodig om hem en zijn gezin te ondersteunen. 

Van zes tot tien treedt in Tipitina’s daarom een hele serie topmuzikanten op met wie Shannon vaak live heeft gespeeld: leden van Galactic en Ivan Neville’s Dumpstaphunk, ex-Meters-bassist George Porter Jr., zanger-toetsenist Jon Cleary, trompettist Kermit Ruffins, The Dirty Dozen Brass Band, ex-Meters-drummer Ziggaboo Modeliste en de Preservation Hall Jazz Band zijn erbij.

Van dat laatste traditionele jazzorkest is Powell de vaste drummer, want zijn muzikale wortels liggen in de jazz, al trad hij ook op met John Scofield en Dr. John.

Drummer Henron Riley is de ‘ musical director’ van het concert:

Continue reading

New Orleans-bassist George French overleden

In New Orleans is al op 29 augustus bassist George French overleden, vermoedelijk aan de gevolgen van corona. Hij was 79 jaar oud.

French groeide op in het New Orleans van de jaren vijftig van de vorige eeuw, toen daar in de schaarse opnamestudio’s en op de vele podia rhythm-and-blues werd gespeeld, maar hij luisterde ook naar de moderne jazz van die dagen.

Als tiener werd hij al door Dave Bartholomew ingehuurd om te bassen tijdens opnamesessies met Fats Domino in de studio van Cosimo Matassa. Misschien speelde daarbij ook een rol dat hij Bartholomew’s neef was, maar dat is speculatie.

Ook speelde hij mee op New Orleans-klassiekers als ‘Trick Bag’ van Earl King, ‘Barefootin’’van Robert Parker en ‘Handa Wanda’ van Bo Dollis and the Wild Magnolias en werd hij daarmee direct deel van de roemruchte muziekgeschiedenis van de City That Care Forgot.

Later speelde hij in Willie Tee and the Souls, Bob French and the Continentals en Red Tyler and the Gentlemen of Jazz en zijn eigen George French Trio.

Verder was hij te horen op opnames van Bob French and the Storyville Jazz Band, The Dukes of Dixieland en het James Rivers Quartet.

Ook had hij in de Crescent City een reputatie als soulvol zanger.

Hij trad jaarlijks op met een eigen groep op het New Orleans Jazz and Heritage Festival.

WWOZ, de publieke omroep van New Orleans, heeft een video van zo’n inderdaad wel erg jazzy optreden uit 2018 online staan, waarin French dienend speelt in een bezetting met drums, piano, gitaar en saxofoon, maar af en toe ook zingt:

Continue reading

Ivan Neville: speciale Mardi gras-single

Ivan Neville heeft een speciale Mardi Gras-single uitgebracht.

Het gaat om een nummer van zijn vorig jaar uitgekomen soloalbum ‘Touch My Soul’, dat op zijn minst nogal wisselvallig is, al waren veel Amerikaanse recensies uitermate positief.

Misschien kwam dat ook doordat hij al in geen negentien jaar meer een album onder zijn eigen naam had uitgebracht.

‘The Greatest Place on Earth’ is veruit het beste nummer ervan, ook al doordat het een van de weinige nummers is met dat typische funkritme en die heerlijk dwarse blazers die New Orleans muzikaal kenmerken.

In de video zitten zowel historische als recente beelden van second line-parades, Mardi Gras-indianen en het feestende French Quarter.

In het filmpje duiken ook Trombone Shorty op en leden van de Preservation Hall Jazz Band als Ben Jaffe en Charlie Gabriel, die het samen met Ivan Neville schreven. Verder is Ivan Neville er uiteraard in te zien en af en toe een drummer. Als dat dezelfde is als op het album, is dat Deven Trusclair, de drummer van Dunpstaphunk, Ivan Neville’s vaste groep.

Het is een van de voorbeelden van muziek die zelfs carnavalhaters in ieder geval voor een kleine vijf minuten overtuigen van de leuke kanten van dat feest, al moet je daarvoor dan wel naar The City That Care Forgot:

Continue reading

Dr. John’s ‘Gumbo’ vijftig jaar jong

Van Dr. John’s vijfde album ‘Gumbo’ is dit jaar geen nieuwe versie uitgekomen: geen gemasterde release van het origineel en al helemaal geen box met het album plus outtakes, niet eerder uitgebrachte nummers, de er altijd bij horende zeldzame foto’s en lines notes van gerenommeerde muziekjournalisten of tijdgenoten.

Toch is daar alle reden voor, want het is de eerste keer dat hij de lange, in New Orleans bestaande traditie eerde van de rhythm ’n blues-piano in stuiterend swingende uitvoeringen van bv. ‘Iko Iko’ en Professor Longhair’s ‘Big Chief’, terwijl Dr. John van diens ‘Tipitina’ een slepend, weemoedig nummer maakt. Ook put hij met vier nummers uitvoerig uit het werk van Huey Smith. Diens versie van de traditional ‘Little Liza Jane’ is bovendien het uitgangspunt van die van Dr. John.

Ook het enige nummer dat Dr. John zelf schreef, ‘Somebody Changed the Lock on my Door’ staat direct in de traditie van New Orleans met zijn combinatie van dixieland en rhythm ’n   blues.

Zelf zei hij daarover later:

‘In 1972, I recorded Gumbo, an album that was both a tribute to and my interpretation of the music I had grown up with in New Orleans in the 1940s and 1950s. I tried to keep a lot of the little changes that were characteristic of New Orleans, while working my own funknology on piano and guitar.’ en in een interview tijdens de opnamen ervan voor de Ann Arbor Sun: ‘The album we’re working on is going to be called ‘Gumbo’ and it could very well be called ‘More Gumbo, Less Gris Gris’. De voodoo-invloeden zijn daarop in tegenstelling tot de vier voorgangers inderdaad helemaal afwezig, maar Dr. John opende een even traditionele als nieuwe wereld voor ons, want de traditionele muziek uit New Orleans was nagenoeg onbekend, behalve in de Crescent City zelf dan.

Continue reading

New Orleans: straat voor Allen Toussaint

In New Orleans wordt een straat vernoemd naar Allen Toussaint.

Dat is unaniem besloten door de gemeenteraad van The Crescent City op donderdag 6 januari jl.

De Robert E. Lee Boulevard ligt in de wijk Lakeview en Toussaint woonde er de laatste tien jaar van zijn leven ook .

Toch is dat niet de enige reden, want het eerbewijs krijgt des te meer lading als je weet, dat de straat nu nog vernoemd is naar generaal die opperbevelhebber was van het leger van de zuidelijke staten in de Amerikaanse Burgeroorlog.

Ook enkele andere straten die herinneren aan het slavernijverleden krijgen trouwens een andere naam; zo wordt Slidell Street omgedoopt tot Red Allen Way.

John Slidell was de ambassadeur van de zuidelijken in Frankrijk en ook senator van Louisiana, terwijl Allen een bekend jazztrompettist was.

De naamswijzigingen gaan in per 1 februari as.

Eerder werden al andere straten en pleinen omgedoopt: Caffin Avenue werd Fats Domino Avenue en Palmer Park werd Marsalis Harmony Park.

Charles Caffin was een slaveneigenaar die een plantage had die gelegen was in het gebied dat zich ontwikkelde tot de Lower Ninth Ward, terwijl Benjamin Palmer, een dominee, een dominee was die de slavernij verdedigde:

Continue reading

Preservation Hall Jazz Band strikt groten.

De traditionele New Orleans-jazzband Preservation Hall Jazz Band geeft binnenkort een concert via een livestream die wordt uitgezonden op hun website, facebookpagina, YouTube en het ons onbekende Twitch.

Dat is schering en inslag, maar de traditionalisten hebben zich versterkt met een aantal grote namen. Die komen uit allerlei onverwachte hoeken. Dat de ‘soul queen of New Orleans’ Irma Thomas meedoet is een inkoppertje en dat Elvis Costello meewerkt, is ook nog niet zo heel verrassend.

De eclectische zanger-gitarist hielp Allen Toussaint in 2006 al liefdevol met een tournee en het album ‘The river in reverse’.

Dave Grohl, Beck, Jim James en Dave Matthews zijn echter blijkbaar echter ook fans.

Het concert vindt plaats op 20 juni om 9 uur Eastern Time, wat dus betekent dat het drie uur ’s nachts bij ons is: Continue reading

Jon Cleary speelt voor Offbeat

Met het wegvallen van de optredens in clubs en het sluiten van cafés en restaurants in new Orleans vielen ook de advertenties voor in Offbeat weg en dus ook de inkomsten voor dit fameuze blad over New Orleans-muziek.

Daarmee wordt het direct in zijn voortbestaan bedreigd, reden waarom het op dit moment alleen digitaal verschijnt.

Offbeat is een blad dat door en voor fans van New Orleans, haar muziek, haar keuken en haar cultuur wordt gemaakt.

Dat wil niet zeggen dat het bij tijd en wijle niet kritisch is, maar het maakt zich ook sterk voor de belangen van die plaatselijke artiesten die moeten werken voor hun geld.

Zij hebben er dus vaak veel aan te danken en dat realiseert zanger-toetsenist Jon Cleary zich ook.

In en interview in het blad haalt hij herinneringen op aan hoe hij vanuit Engeland in New Orleans terecht kwam en dat is mooi om nog eens te lezen: Continue reading

Dayna Kurtz: Lulu & the Broadsides

Dayna Kurtz hoort zeker tot onze favoriete zangeressen, want deze vrouw kan zingend verlangen en verleiden als geen ander.

Zij maakte haar laatste twee albums alleen met Robert Maché, want dat waren selecties uit hun gezamenlijke optredens.

Nu is zij onverwacht terug met Maché aan haar zijde, maar ook met drummer Carlo Nuccio, bassist James Singleton en toetsenist Glenn Hartman. Gezamenlijk heten zij Lulu & the Broadsides.

In de clip van ‘He’s a king’ en ‘You’re trouble’bewijzen zij dat Kurtz ook in deze rootsy setting een fatale sirene is, maar dan wel in de klassieke betekenis van het woord, terwijl de gelouterde New Orleans-veteranen achter haar rauw swingen.

Samen maakten zij een album met acht tracks, dat heel misleidend ‘Sampler’ heet.

De twee songs doen ons koortsig verlangen naar meer: Continue reading

eerste dag WWOZ’s New Orleans Jazz and Heritage Festival

Later vandaag begint WWOZ, het rootsradiostation in New Orleans, met het uitzenden van de eerste dag van het fictie New Orleans Jazz and Heritage Festival dat ze hebben samengesteld uit oude opnamen.

Die eerste dag is meteen al erg interessant, al is het tijdsverschil acht uur en wordt het al gauw een latertje, terwijl JazzFest zich in het echt toch afspeelt tussen elf uur ’s morgens en zeven uur ’s avonds uiterlijk.

In het blokjesschema zijn onder anderen Bonnie Raitt, Eddie Bo, Brass Band en Fats Domino te zien, terwijl de programma’s van alle volgende dagen er ook al staan:

Enjoy, y’all! Continue reading

« Older posts Newer posts »