Category: recensies singer-songwriter (Page 13 of 19)

triptiek

Rob Jungklas rook eind jaren tachtig aan muzikaal succes, maar trouwde en vond een baan. Door de scheiding van vrouw en zoon en een tweedehands gekochte gitaar maakte de leraar Engels uit Memphis in 2002 een overdonderende comeback. Arkadelphia, de cd waarmee hij de stilte stukscheurde, is nog altijd van een ongekende, tijdloze heftigheid, net als het vijf jaar later verschenen Gully.

Ook in de tien songs op zijn derde is Jungklas zijn eigen maat. Begeleid door een soms bezeten drummer en bassist worstelt hij even hard met God als met de duivel. In religieuze metaforen zingt de hoorbaar gekwelde singer-songwriter over wanhoop, twijfel, boete, schuld, lust, liefde en troost. Snakkend naar verlossing is Jungklas even claustrofobisch als intens, zijn gitaren soms zo beeldend geselend dat die de opnamen nauwelijks kunnen hebben overleefd. Zo creëert hij opnieuw een even duister als intrigerend meesterwerk.

****

Gepubliceerd  in Heaven no. 70, januari-februari 2011/no. 1 Continue reading

www.annacoogan.com

Bestemming.

Anna Coogan’s ontwikkeling tot folky singer-songwriter was lang en kronkelig: de Amerikaanse brak een operastudie in Salzburg af waar ze tijdens recitals tot ieders verbijstering ook nummers uit musicals zong en soms lessen miste omdat ze ging skiën, studeerde daarna biologie en ging pas (weer) zingen nadat ze Alison Krauss had gehoord. Twee cd’s met haar groep north19 scoorden aardig, maar die band viel uiteen in 2007.

De elf songs voor haar eerste eigen schreef Coogan vooral tijdens slapeloze nachten, Continue reading

Signe Tollefsen maakte diepe indruk op haar naamloze debuut. In dertien eigen songs overtuigde zij met meeslepende melodieën, intense teksten en een hartverscheurende stem, van hoog tot laag emotioneel én loepzuiver. In songs met folk- en rootsinvloeden zong Tollefsen vrij fraserend over liefde en verlies, meestal ingetogen en verstild, maar soms emotioneel en razend.

Sindsdien treedt de in het Amsterdamse Vondelpark ontdekte Amerikaans-Nederlandse singer-songwriter nog vaker op in het buitenland dan daarvoor, Continue reading

www.mathijsleeuwis.nl

Persoonlijke singer-songwriter.

Mathijs Leeuwis debuteerde in 2007 in het Engels, maar maakte in 2009 al de Nederlandstalige cd Klei, Stront En Zand. Die werd geproduceerd door Gabriël Peeters, die ook nu de knoppen bedient en in verschillende songs ook drums of toetsen speelt.

Leeuwis is in goede handen bij deze rootstopper, maar zelf  heeft hij ook hoorbaar zijn muzikale bestemming gevonden na ooit jazz en funk te hebben gespeeld.

Hij kent de traditie van americana, blues en folk goed en brengt daaraan na hertalingen van Hank Williams en Blind Willie Johnson op zijn vorige plaat opnieuw een eerbetoon. Op de muziek van Saint James Infirmary schreef hij een impressionistische en empathische tekst vanuit het perspectief van wat tegenwoordig een ‘economische vluchteling’ heet.

In elf andere eigen songs en een van Youp van ’t Hek is de (verliezend) finalist van de Grote Prijs 2009 eveneens zeer persoonlijk: Continue reading

Melancholiek meesterwerk.

Geert Maris bracht als Nona Mez al drie cd’s en een ep uit die hem ook in vaderland België geen ster maakten. Aan de kwaliteit van zijn als perfecte fluisterpop verpakte introspectieve teksten lag dat echter niet, want Maris handhaafde een constante kwaliteit. In zijn verstilde songs klonken weemoed en verlangen daarbij steeds door.

Na een stilte van drie jaar blijkt hij in de zeventien songs op zijn nieuwe dubbelaar nog  ingetogener dan voorheen. Ze vormen het impressionistische verslag van een persoonlijke crisis die leidde tot wanhoop en lethargie.

Op de tien songs van Radio Rain zingt Maris over Continue reading

Weemoedig sieraad.

Net als zijn debuut Songs Of Leaving, nam Vlaming Geert Maris zijn tweede cd in eigen beheer op en bracht hem voor distributie onder bij Münich. Dat stelt hem in staat in tien nummers van in totaal 36 minuten opnieuw zonder concessies zijn verstilde wereld te bezingen, waarin qua mentaliteit de geest van de op het boekje geciteerde Nick Drake rondwaart.

Zijn zorgvuldig opgebouwde, door hem vrijwel geheel solo gespeelde popsongs (gitaar, piano, Fender Rhodes, orgel en bas) zijn tegelijk Continue reading

Lojinx LJX023CD

www.kimrichey.com

triomf

Kim Richey is een Amerikaanse veterane die in ongeveer vijftien jaar al vijf solo-cd’s opnam. Ook als songwriter is zij nog onbekend, hoewel Trisha Yearwood, James Morrison, Ryan Adams, Shawn Colvin en Mary Chapin Carpenter songs van haar opnamen.

Ze nam haar elf nieuwe songs van haar zesde vaak in één take op met haar live-band, maar sfeer is in haar ingehouden composities belangrijker dan volume. Ze zorgen ervoor dat je je afvraagt hoe het kan dat je nooit van haar hebt gehoord.

Opgenomen in Nashville ademen deze songs nergens country, maar eerder Continue reading

Rootsy kwaliteitsdromer.

Nina June zit in het laatste jaar van de Rockacademie, maar sloot twee jaar geleden al een maximale lening bij de IB-groep. Omdat haar dromen een deadline hebben, deed ze daarmee wat ze niet laten kon: twaalf songs opnemen met drummer/producer Wouter Budé. Overtuigd van haar sound zocht ze pas daarna een label.

Die vooral voor June geschreven nummers bestaan uit rootsy pop, jazzy songs en verstilde ballads. Door haar Continue reading

www.rubyjames.com

Voltreffer.

Op Ruby James’ eerste cd uit 2008 staan twaalf songs, waarvan tien geschreven met gitarist Rene Reyes.

In de rootsy rockende opener The Words Goodbye blijkt James een gretige en overtuigende zangeres, net als in het op een gemene rhythm ‘n’ blues-riff gebaseerde When I’m Gone en het melodisch tegenvallende Suicidal Serenade.

James kan zich in deze songs vanzelfsprekend niet onttrekken aan het onverbiddelijke ritme en haar grote kracht blijkt dan ook pas helemaal tijdens negen afwisselende ballads.

In die ruimtelijke songs Continue reading