Kippenvel - Ruud Heijjer

elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Category: recensies funk

Wacht – Brabant Funk

2 February 2025 /

Bogey Music 152431 993940

www.bertusborgers.nl

Blow, big man, blow!

In de tien tracks die saxofonist-zanger Bertus Borgers opnam met zijn broer Ruud op gitaar en achtergrondzang plus zijn neven Maurice Christian George op bas en Wouter ‘Bertho’ Mollen op cajón, beenshakers en achtergrondzang verkennen de vier vooral de klassieke, kale funk, maar Borgers schreef er ook een aantal ballads voor.

Borgers dankt zijn grote naam aan de periode dat hij in de Mr. Albert Show en Sweetd’Buster speelde en als gastmuzikant bij Golden Earring en Herman Brood, maar de inmiddels 77-jarige speelt sinds halverwege de jaren zestig al in allerlei formaties, waaronder ook Borgers Family Life, de familieband waarmee hij in 2020 ook @ Blue Collar maakte.

Dit album nam hij op met een uitgeklede versie van die groep, waarbij de nadruk ligt op zijn sax en zang, want Borgers ‘honkt’ in sax-solo’s niet alleen nog altijd enthousiast en effectief, hij zingt ook zijn meestal Nederlandstalige teksten vol overtuiging.

‘Geboren zonder zakgeld’ en ‘Ik zie een foto’ funken bijvoorbeeld volop, juist doordat

Continue reading

Swamp Chicken – Chicken Madness

2 February 2010 /

Utrechtse roots.

Het debuut van het Utrechtse Swamp Chicken werd in 2007 gunstig besproken in de vaderlandse poppers, maar veroorzaakte daarna weinig ophef meer.

Dat is ook nu nog onbegrijpelijk, want wat Dirk-Jan van der Hoeven – drums/zang, Joris Reijn – bas/zang, O.J. Strijbis – toetsen/zang, Andre Stevens – slide-gitaar/gitaar en Eric Kerns – zang/akoestische gitaar laten horen in elf songs van vooral Kerns en Stevens, is indrukwekkend.
Hun mix van blues, jazz, funk en vleugjes country en pop is geïnspireerd door the Band, the Black Crowes en vooral door Little Feat, maar tegelijkertijd origineel. Juist van het soort van de Feat en Swamp Chicken zijn te weinig groepen om deze muziek een genre te kunnen noemen. Continue reading

JJ Grey & Mofro – Orange Blossoms

29 December 2009 /

Florida’s fijnste.

Binnen Mofro voert JJ Grey nu al voor de vierde keer strak de regie. Daarom voegde de zanger-gitarist na twee cd’s zijn naam toe aan de groepsnaam. Toch zijn ook slidegitarist Daryl Hance en co- producer Dan Prothero vanaf het debuut bepalend voor het broeierige groepsgeluid.
Die lui groovende swampy funk in Grey’s elf eigen songs en de obscure cover Everything Good Is Bad heeft opnieuw de onnadrukkelijke muzikale invloed van Tony Joe White-op-zijn-best. Continue reading

Dr. John & the Lower 911- City That Care Forgot

15 December 2009 /

Funky aanklacht.

Mac Rebennack liet zich zelden inspireren door politiek. Een uitzondering was in 1969 Babylon, zijn tweede lp, maar daarna creëerde hij zijn eigen universum. Middelpunt was altijd het New Orleans van voor Katrina.
Op het kort na de overstroming verschenen Sippiana Hericane bezong Rebennack in zeven verweven nummers zijn verdriet. Zijn boosheid uitte hij daarna in incidentele songs met Tab Benoit’s Voices Of The Wetlands. In deze dertien songs ontlaadt die woede zich bijtender dan ooit. Deze zelfbenoemde “samurai of the holy lost cause” knauwt minachtend over wetteloze privébeveiligers na de storm en de moedwillig te kort schietende overheden. Ook bezingt hij vol spijt de uitzichtloosheid van de verdrevenen én van wie terugkwam maar alsnog opgaf. Continue reading

© 2025 Kippenvel – Ruud Heijjer

Theme by Anders Noren — Up ↑