Category: rootsmuziek op radio, tv en internet (Page 17 of 85)

David Crosby is alweer een jaar of vijf helemaal terug van weggeweest met vier relevante albums én wij zijn fans van deze eigenzinnige walrus.

Natuurlijk hebben wij ook de indruk, dat Crosby helemaal geen ongecompliceerd karakter heeft, maar we hebben het makkelijker dan de mensen in zijn omgeving. Wij hoeven tenslotte alleen maar naar zijn muziek te luisteren en daarin laat hij zich van zijn beste kant zien.

Die toont hij ook in dit interview, dat van iets langer geleden stamt: Crosby en Graham Nash zijn ten tijde ervan bijvoorbeeld nog dikke vrienden en ook belde hij in die dagen nog regelmatig met Neil Young.

Dat is inmiddels wel anders, maar desondanks blijft dit vraaggesprek lekker leesvoer, doordat Crosby uitgebreid verteld over de periode waarin hij ‘If I could only remember my name’ opnam.

Die eerste soloplaat werd lang verguisd, maar is inmiddels al lang erkend als een muzikaal monument in zijn solocarrière.

Ook gaat hij uitgebreid in op de begindagen van de Byrds, de invloed van de Beatles op die band, de formatie van Crosby, Stills & Nash, terwijl ook gitaarliefhebbers aan hun trekken komen: Continue reading

In de VS is Mountaintop, de documentaire van Neil Young & Crazy Horse, inmiddels een avond in de bioscoop te zien geweest.

Voorlopig moeten wij het doen met de trailer én een fragment van een minuut, waarin een flard te horen is van het verstilde ‘Truth kills’.

In de akoestische ballad is een verstild zingende Young te horen, terwijl ook de door Young samen met Ralph Molina, Billy Talbot en Nils Lofgren gezongen, ingedubde koortjes bepalend zijn.

Het is dan ook jammer dat die song niet op het op 25 oktober verschijnende album ‘Colorado’ staat, maar samen met ‘Rainbow of colors’ op single verschijnt: Continue reading

Als opwarmertje voor het aangekondigde album ‘Travelin’ thru, 1967 – 1969: The bootleg series vol. 15’ van Bob Dylan met daarop 47 met demo’s van Johnny Cash en Bob Dylan is een eerste song vrijgegeven.

In ‘Wanted man’ hoor je vooral Cash wortelen met de tekst van de song die later een hit voor hem zou worden: Continue reading

Op YouTube is een lang interview te zien met Marc Cohn.

Dat is er een met Joseph Conrad, zelf al een jaar of twintig een dwarse singer-songwriter.

Hij heeft een podcast die dezelfde naam heeft als zijn tweede album uit 2003: ‘Come to where I’m from’.

Conrad blijkt een vrijwel gelijkwaardige gesprekspartner met een melig gevoel of humor, die goed met Cohn overweg kan.

Er ontwikkelt zich dan ook een vaak interessant, soms grappig en af en toe iets te langdradig gesprek tussen de twee, waarin Cohn ook allerlei vragen stelt.

De directe aanleiding is Cohn’s nieuwe album samen met de Blind Boys of Alabama, ‘Work to do’, maar dat komt nauwelijks ter sprake. De twee praten over hoe Cohn en Conrad inspiratie zoeken en soms vinden, het overlijden van Cohn’s ouders, het concept God, het succes van Cohn’s eerste album, hoe hij neergeschoten werd in Denver en hoe de moeder van de dader concerten van Cohn bezocht om hem te vragen een brief aan haar zoon te schrijven, hoe de songtitel ‘Dance back from the grave’ tot stand kwam én allerlei andere onderwerpen.

Voor wie tijd heeft, is dat zowel verhelderend als grappig: Continue reading

Van het nieuwe album van De Dijk is de eerste single uit, het titelnummer ‘Nu of Nou’.

Tekstueel lijkt het een ode aan het alledaagse geluk én een liefdesverklaring aan een vrouw.

Op basis van een lang interview in NRC-Handelsblad van zaterdag 19 oktober j.l. ligt het voor de hand te concluderen dat de tekst van Huub van der Lubbe autobiografisch is.

Daarin praatte hij onder meer over het feit dat bij zijn vrouw drie keer borstkanker werd geconstateerd en dat zij dochter uit voorzorg haar borsten heeft laten amputeren, maar ook dat zij zwanger is. Dat leidde tot Van der Lubbes verzuchting dat hij weliswaar 66 is, maar dat hij helemaal niet weet hoe het verder gaat: ‘Je wordt grootvader, er komt nog van alles bij.’

Muzikaal is het nummer een goed voorbeeld van de combinatie van enthousiasme en muzikale intelligentie die De Dijk ook op albums als ‘Scherp de zeis’, ‘Allemansplein’ en ‘Groef’ kenmerkt: vanaf het begin swingt de band afgemeten in een aanstekelijk ritme, waarin alle instrumenten ritmische partijen in elkaar vlechten met hoofdrollen voor twee tegen elkaar in spelende gitaren, een gierend orgel en jubelende blazers.

Dat belooft veel voor de andere elf nummers van hun album, dat op 18 oktober verschijnt: Continue reading

Van JMF’s ‘There are no angels here’ is een videoclip verschenen.

Het in zwart-wit geschoten, stemmige filmpje onderstreept Jean François’ melancholieke song perfect: Continue reading

Wie in de schaduw van de sterren werkt, kan daar blijkbaar later opnieuw een leuke cent aan verdienen.

Dat probeert althans Laurence Myers, in de jaren zestig manager van The Sweet, The Tremoloes en The New Seekers, accountant van onder meer de Rolling Stones en later producer van films en theatervoorstellingen.

Myers bracht op 4 oktober zijn memoires uit, hoewel deze tachtiger nog altijd als producent actief is.

Hij brengt zijn ‘Hunky Dory (Who knew?): The best I can remember from twenty years at the heart of ’60s and ’70s rock and pop’ onder de aandacht met het nieuws dat Mick Jagger een persoonlijk pensioenplan met hem wilde doorspreken.

Dat deden de twee op Kennedy Airport, terwijl de Stones-zanger wachtte op een vliegtuig.

Jagger was er namelijk van overtuigd dat hij op zijn zestigste al lang geen zanger meer zou zijn. Bij die belachelijke gedachte schaterden de twee het volgend hem uit: Continue reading