Category: rootsmuziek op radio, tv en internet (Page 29 of 85)

In 2013 draaide in de VS de documentaire Good ol’ Freda in ieder geval even in een aantal bioscopen.

Die door de Amerikaanse regisseur Ryan White gemaakte film ging over Freda Kelly, de vrouw die elf jaar de secretaresse van de Beatles was, vanaf voor de doorbraak tot het uiteenvallen van de groep.

Ze was bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de fanclub en liet de post daarvoor aanvankelijk maar naar haar privéadres sturen….

Good ol’ Freda, zondag 1 februari, Canvas, 21:24 – 22:51 uur en maandag 2 februari 18:25 – 19:52 uur: Continue reading

Acteur Jeff Bridges is een van degenen die door Johnny Depp op de korrel werd genomen, toen hij zei dat acteurs geen muziek moesten maken.

Bridges maakte immers sinds 2000 drie countrygetinte albums, al zaten er tussen zijn debuut Be here soon en de titelloze twee maar liefst elf jaar. Verleden jaar verscheen echter Live, een teken dat Bridges zich blijkbaar als een volwaardig muzikant beschouwt.

Dat waren dus albums waarop Depp zijn pijlen richtte, maar op Bridges’ nieuwe kan hij zijn tanden stukbijten.

Sleeping tapes tart namelijk zo ongeveer elke beschrijving, want de vijftien nummers zijn van alles, behalve songs.

Het zijn soms een soort ambient soudscapes, soms is het spoken word en soms zijn het fragmenten uit het alledaagse leven van Bridges: een conversatie tussen Bridges en de luisteraar, tussen zijn vrouw en hem aan de ontbijttafel, een gesprekje tusseneen klein kind en hem, etc.

Bridges heeft dan ook de expliciete bedoeling zijn luisteraars te ontspannen en in slaap te laten vallen. Daarbij ging hij niet over een nacht ijs, want hij werkte samen met de componist van de muziek van True Detective en de legendarische sound engineer Doug Sax.

Titels Chimes for dreams en See you at the dreaming time maken zijn bedoeling meer dan duidelijk, hoewel The raven niets met Edgar Allen Poe te maken heeft en de noodzaak voor de titel Ikea ook bij herhaald luisteren raadselachtig blijft. Bridges vertelt en dat zijn stoffelijke resten ooit in een baan rond de aarde gebracht zullen worden en zijn satelliet zal oplichten bij het passeren van elk gedenkwaardige plek, zoals…….., inderdaad.

Toch wordt Bridges bij deze onderneming niet merkbaar gesponsord door de Zweedse woninginrichter, maar door websitebouwer Squarespace.

Daardoor is de muziek gratis beschikbaar als stream, maar je kunt er ook een zelfgekozen bedrag voor betalen, want de opbrengst is bedoeld voor No Hungry Kid, een liefdadigheidsorganisatie.

Ook is een beperkt aantal cassettes is te koop voor degenen die die nostalgische techniek nog in leven houde, net als goudkleurige cd’s en vijf door Bridges van een handtekening voorziene exemplaren.

Dat Bridges en Squarespace het serieus aanpakken, blijkt wel uit het feit dat er reclame voor het project zal worden gemaakt in de tv-uitzending van de Super Bowl op zondag 1 februari a.s.

Voordat je geld vrijmaakt voor dit geheel, is het verstandig er een keer naar te luisteren. Je kunt dan zelf bepalen, of je in slaap vallen als positief hebt ervaren: Continue reading

Twee weken terug lanceerde het singer-songwriterduo Nancy Brick de documentaire Apple tree over hun tournee door Noorwegen in het najaar van 2014.

Die is binnen twee weken tijd al 6100 keer bekeken, want regisseur Hugo Goudszwaard maakte er een sfeervolle film van.

Rieneke Batelaan en Ron Valeri treden op in muisstille huiskamers én een intrigerend mausoleum en spelen bovendien alvast het nieuwe nummer Apple tree. Ook vertellen ze over hun motieven juist deze muziek te maken.

Hun tweede album gaan zij de komende maanden opnemen in de studio van Frans Hagenaars, net als hun debuut. Het verschijnt in het najaar van dit jaar op QuiteQuiet Records: Continue reading

Rihanna heeft een nummer vrijgegeven van haar aangekondigde achtste album.

Op zaterdag 24 twitterde ze daarover: ‘First glimpse at my new music!’ en inderdaad FourFive seconds is een ingetogen, doorleefd gezongen ballad waarin zij en Kanye West afwisselend de coupletten zingen en samen het refrein, terwijl McCartney hen in de coupletten begeleidt op akoestische gitaar: Continue reading

Op maandag 19 januari zendt de WDR in Rockpalast een recent concert uit van Dr. John & the Nite Tripprs van 23:15 tot 00:45 uur.

Het gaat om een concert uit de Europese tournee die Dr. John eind vorig jaar maakt en waarbij hij ook optrad in Paradiso en op het Utrechtse festival Le Guess Who: Continue reading

In de documentaire Can’t stand losing you van de Amerikaanse regisseur/filmeditor Andy Grieve uit 2012 vertelt Police-gitarist Andy Summers zijn verhaal: zijn jeugd, zijn eerste stappen in de muziek en zijn toevallige ontmoeting met drummer Stewart Copeland.

Die leidde uiteindelijk tot de oprichting van The Police, waarvan Summers overigens niet de eerste gitarist was. Het was een groep die na een aarzelende start en een aanvankelijk geflopte single Roxanne uitgroeide tot een van de succesrijkste rockgroepen aller tijden.

Tussen 1977 en 1986 werd de groep wereldwijd groot door hun combinatie van reggae en rock met Sting’s prominente bas en teksten met een hoge meezingfactor, want met de punk had de band niets te maken, al droegen de drie de bijbehorende leren jakjes en hadden ze blond geverfde rattenkopjes.

Tenslotte had drummer Copeland al bij de progrock-band Curved Air gedrumd, was Sting lid geweest van een jazzrockgroep die naar de naam Last Exit luisterde en had de ongeveer tien jaar oudere Summers als onder meer gitaar gespeeld bij Kevin Ayers, Kevin Coyne and Soft Machine.

Summers vertelt ook over de langzame desintegratie van de band, maar laat de concrete conflicten onbesproken, al zegt hij met de wijsheid achteraf de breuk lang van te voren te hebben zien aankomen.

Ook vertelt hij over de onverwachte en daardoor nogal opmerkelijke reünie van The Police in 2007: uit de beelden daarvan blijkt overigens duidelijk dat de drie niet weer bij elkaar kwamen vanwege de vriendschap van destijds. Zo komen ze ieder in een andere limousine naar de concerten en gaan ze op dezelfde manier ook weer weg.

Ook wordt de opnieuw overheersende rol van Sting duidelijk, waarbij ook opvalt hoe weinig tegengas de andere twee hem geven.

Uiteraard bevat de documentaire soms uniek archiefmateriaal én veel foto’s van de altijd al fanatiek fotograferende Summers, zowel van de periode tot 1986 als van de reünietour die de band in 2007 hield ter gelegenheid van zijn 30-jarige bestaan:

Can’t stand losing you, Canvas, zondag 18 januari, van 21:25 tot 22:45 uur en maandag 19 januari van 18:35 tot 19:55 uur.

Van de rootsy singer-songwriter David Philips komt in maart een nieuw album uit.

If I had wings  lijkt weer op dezelfde manier opgenomen als December wine (4 track tapes) en The rooftop recordings, die hij in zijn appartement en op zijn dakterras hoog boven Barcelona opnam.

Het persbericht van Philips’ label spreekt namelijk over het gebruik van ‘gevonden geluiden’ als dat van keukengerei en in songs van die twee vorige waren niet alleen schreeuwende vogels te horen, maar ook in de diepte claxonnerende auto’s.

De al vrijgegeven single Angel laat Philips in topvorm horen: een hypnotiserende melodie met daartegenin spelende percussie, emotionele zang en een intrigerende tekst.

Ook het iets rijkere en verzorgder opgenomen geluid smaakt naar meer: Continue reading

Op 16 maart verschijnt een nieuw soloalbum van Mark Knopfler.

Tracker bevat elf songs en werd in Londen opgenomen met Knopfler’s vaste producer en toetsenist Guy Fletcher.

Knopfler wordt in de songs begeleid door Fletcher, John McCusker- fiddle, Mike McGoldrick-whistle en fluit, Glenn Worf –bass en Ian Thomas – drums. Dat wijst in ieder geval op sterke folkinvloeden.

Bovendien doen gasten mee als zangeres Wailin’ Jenny Ruth Moody, saxophonist Nigel Hitchcock en accordeonist Phil Cunningham.

Tracker wordt een autobiografisch album, waarop Knopfler op zijn eigen manier verslag doet van zijn verleden.

De nummers Lights Of Taormina en Silver eagle warden geïnspireerd door Knopfler’s reizen door Europa en de VS mey Bob Dylan.

Zoals tegenwoordig gewoon is, komt Tracker uit als cd, dubbel-lp. Een Deluxe-cd met vier extra tracks en als boxset.

De songlist voor de standaard-cd is als volgt: Continue reading

Dayna Kurtz’ album Rise and fall komt pas uit op 31 maart, maar het wordt wel haar eerste album vol met naar verluidt alleen eigen songs.

Dat is voor Kurtz sowieso zeldzaam, want zij schreef weliswaar veel songs zelf, maar deed alleen op haar debuut Postcards from downtown uit 2002 geen enkele cover. Op al haar volgende albums stonden vaak bloedstollende covers van al even vaak totaal vergeten songs uit een ver verleden.

Haar laatste twee cd’s heetten bovendien niet voor niets Secret canon volume I en Secet canon volme II: de eerste van de twee bevatte alleen covers, op de tweede waren dat er nog altijd acht van de tien.

De reden voor die schrijfexplosie is. dat Kurtz thema’s te over had: het overlijden van haar vader, het op de klippen lopen van haar huwelijk, haar verhuizing (terug) naar New Orleans en het uiteindelijk vinden van een ‘grand new love’.

Een van de songs is door haar platenmaatschappij inmiddels als lokkertje op YouTube gezet: It’s how you hold me is een indringende ballad, die bovendien live door Kurtz werd gespeeld en gezongen in vpro’s Vrije geluiden op 14 december 2014: Continue reading

Nadat Billboard Prety things onine zette, een eerste song van singer-songwriter Gretchen Peters’ nieuwe album Blackbirds, blijkt dat je via website noisetrade haar vorige, Hello cruel World, tijdelijk in zijn geheel gratis kunt downloaden.

Het is onduidelijk waarom Peters tijdelijk voor Sint-Nicolaas speelt, maar misschien is dat om meer aandacht te krijgen voor het uitkomen van Blackbirds.

Ook verschenen inmiddels al de eerste recensies van dat album, dat overigens pas op 10 februari uitkomt.

De website Folk and tumble plaatste als een beoordeling per song en de Engelse folksite Three chords and the truth heeft ook al een recensie.

Uit beide maken wij gelukkig op, dat wij de releasedatum van Blackbirds met hoofdletters in onze agenda moeten noteren. De conclusie liegt er namelijk niet om, hoewel het opvallend is dat Folk and tumble Peters’ achternaam er fout in spelt, een scheve vergelijking trekt tussen een nummer van Peters’ vorige album Hello cuel World en dit nieuwe album als geheel en ook die songtitel fout heeft: ‘Springsteen has ‘Nebraska’; Peter’s has ‘Blackbirds’. 2012’s Woman at the Wheel is still firmly in the driving seat on the highway to success and ‘Blackbirds’ will ensure a long drive.’

Ook Three chords and the truth besluit in majeur: ‘BLACKBIRDS projects Gretchen Peters in top mode once again and lays out a newly sustained path of marvellous musical mystique.’

video Pretty things: Continue reading