Category: Dossier Ook al dood….. (Page 13 of 22)

Peggy Sue is overleden in het University Medical Center in Lubbock. Ze was 78 jaar oud.

Peggy Sue Gerron, zoals ze heette, inspireerde Buddy Holly tot het schrijven van de gelijknamige song in 1957, nadat ze elkaar op een wel heel vreemde manier tegen het lijf waren gelopen.

Holly liep haar namelijk omver, haastig op weg naar een optreden, met een gitaar in zijn ene hand en een versterker in de andere. Gerron vertelde later dat hij had gezegd: ‘Ik heb geen tijd je overeind te helpen, maar je bent wel erg mooi’, voordat hij verder liep.

Een paar weken later kwam ze hem weer tegen, toen ze een afspraakje had met Crickets-drummer Jerry Allison. Hij schijnt Holly te hebben overgehaald het nummer ‘Peggy Sue’ te noemen om indruk te maken op zijn vriendin. Oorspronkelijk zou het ‘Cindy Lou’ geheten hebben, naar Holly’s nichtje.

Een ander verhaal vertelt, dat Holly dat deed om Allison een opsteker te geven toen die van producer Norman Petty in de entree van de studio moest gaan drummen doordat zijn snaredrum te hard klonk.

Gerron hoorde het naar haar vernoemde nummer voor het eerst tijdens een optreden op school. Het nummer werd niet alleen een hit (nummer drie in de fameuze lijst van Billboard), maar ook een iconische song, misschien ook door Holly’s ontijdige dood in 1959 in een vliegtuigcrash. Zijn hikkende zang en de donderende drums van Allison maken het echter ook nu nog tot een indrukwekkende song.

Holly schreef ook nog een soort vervolg, ‘Peggy Sue got married’, dat werd uitgebracht na zijn dood.

Gerron trouwde met Allison, maar scheidde ergens in de jaren zestig van hem, ging terug naar haar geboortestaat Californië, maar verhuisde opnieuw naar Lubbock om voor haar bejaarde moeder te zorgen.

Meer details? Continue reading

Danny Kirwan, een van Fleetwood Mac’s vroege leden, is overladen. Hij was 68 jaar oud.

Kirwan speelde gitaar bij Fleetwood Mac van 1968 tot 1972 en was te horen op  ‘Then play on’, ‘Blues jam at Chess’, ‘Kiln House’, ‘Future games’ en ‘Bare Trees’.

Hij werd lid van de band toen hij pas achttien jaar was en werd in 1972 ontslagen vanwege zijn alcoholverslaving en zijn daardoor steeds slechter wordende relatie met de rest van de groep.

Hij maakte  nog vier soloplaten, maar verdween uit het zicht aan het eind van de jaren zeventig vanwege geestelijke problemen.

Daarna was er nog sporadisch nieuws over hem en dat was zonder uitzondering slecht: zo publiceerde The Independent in 1993 het nieuws dat hij al vier jaar in een tehuis voor daklozen woonde: Continue reading

Clarence Fountain, een van de leadzangers van de Blind Boys of Alabama, is op zondag 3 juni j.l. overleden in Baton Rouge. Hij was op vrijdag 1 juni al opgenomen in een ziekenhuis. Hij was 88 jaar oud.

Fountain werd in 1929 geboren in Alabama en kwam op zijn achtste jaar terecht in het Alabama Institute for the Negro Deaf and Blind.

Daar formeerde hij als lid van het schoolkoor met vrienden de Happy Land Jubilee Singers. Een van hen was Jimmy Carter, het enige andere originele lid van de groep.

Die groep ging veelvuldig op tournee gedurende de jaren veertig en had in 1948 een hit met ‘I can see everybody’s mother but mine’.

Rond 1950 veranderden de leden de naam van de groep in de Blind Boys from Alabama op voorspraak van een promotor.

De groep bleef de gospel trouw, waar veel andere zwarte acts die verruilden voor rhythm ‘n’ blues of soul. Zij bleven toeren en werden uiteindelijk in de jaren negentig min of meer herontdekt, maar werden wereldberoemd in 2001 na de release van het inderdaad vlekkeloze  ‘Spirit of the century’ op Peter Gabriel’s Real world-label.

Daardoor vonden zij een veel groter publiek, al waren veel van hun albums daarna wisselvalliger. Alleen ‘There will be a light’ en ‘Live at the Appollo’ met Ben Harper haalden dat niveau.

Vanaf 2007 ging Fountain niet meer mee op tournee, verzwakt door suikerziekte, maar wel zong hij nog mee op de album van de band: Continue reading

John ‘Jabo’ Starks, drummer van James Brown op bijvoorbeeld ‘Get up, (I feel like being a) Sex machine’, is overleden. Hij was 79 jaar oud.

Starks overleed in een hospice aan de gevolgen van leukemie en het eraan verwante myelodysplastisch syndroom.

Starks speelde in James Brown’s band in de jaren zestig en zeventig samen met de verleden jaar overleden Clyde Stubblefield.

Starks leerde zichzelf als kleine jongen drummen op een door hemzelf gemaakt drumstel en drumde bij  John Lee Hooker, Howlin’ Wolf, Big Mama Thornton en Bobby ‘Blue’ Bland voor hij in 1965 lid werd van de JB’s.

Na zijn tijd bij Brown speelde hij nog bij B.B. King en daarna vormde hij een duo met Stubblefield, the Funkmasters: Continue reading

Yvonne Staples, ooit lid van de Staple Singers en de laatste jaren vooral de oudere zuster van Mavis, is op dinsdag 10 april overleden aan de gevolgen van darmkanker. Yvonne Staples was tachtig jaar oud.

Yvonne Staples begon net als haar broer Pervis en haar zusters Cleotha en Mavis te zingen in de kerk, maar was er niet bij toen hun vader Roebuck ‘Pops’ staples de Staple Singers formeerde in 1958, noch bij de eerste opnamen in 1953.

Yvonne kwam pas bij de groep toen zij Pervis verving, die was opgeroepen om in Vietnam te dienen. Het eerste album waarop zij in alle nummers meezong was ‘The Staple swingers’ uit 1971.

Dat was op het moment dat de groep veranderde van een gospelgroep in een rhythm ‘n’ blues-groep, iets wat grote hits zou opleveren.

Toen Mavis Staples in de jaren tachtig een solocarrière begon, was Yvonne jaren lang achtergrondzangeres in haar band en bovendien haar road manager.

De laatste jaren leed ze aan dementie en leefde teruggetrokken: Continue reading

Gary Burden, de vormgever van talloze lp-hoezen is overleden. Hij was 84 jaar oud.

Burden werd vooral bekend als vaste vormgever voor albums van Neil Young, voor wie hij bijna vijftig jaar werkte. Het eerste album waarvoor hij de hoes ontwierp was ‘After the goldrush’, maar ook de twee aanstaande albums van Young zijn nog door hem ontworpen: de soundtrack voor Darryl Hannah’s film ‘Paradox’ en ‘Roxy’.

Ook ontwierp hij hoezen voor albums van Young die nooit uitkwamen. In totaal heeft hij zo’n veertig albums voor Young ontworpen.

Young’s favoriete ontwerp is dat van ‘On the beach’ uit 1974.

Daarnaast ontwierp hij bijvoorbeeld de hoes van Joni Mitchell’s ‘Blue’, voor ‘Morrison Hotel’ van The Doors, ‘Déjà vu’ van Crosby, Stills, Nash & Young, ‘Desperado’ van de Eagles en America’s ‘Homecoming’ maar ook voor ‘Evil urges’ van  My Morning Jacket en Conor Oberst’s ‘Upside down mountain’: Continue reading

Russ Solomon, de oprichter van muziekketen Tower Records, is zondag overleden in zijn huis in Sacramento, Californië. Hij was 92.

Vermoedelijk overleed hij aan een hartaanval op het moment dat hij naar de uitreiking van de Grammy’s te kijken en de kleding van een van de genodigden afkraakte, terwijl hij zijn vrouw vroeg hem nog een glas whisky in te schenken.

Solomon begon Tower Records in 1960 en slaagde erin zijn eenmanszaak uit te breiden tot een keten met tweehonderd filialen van de VS tot Japan.

Vanwege Solomon’s tamelijk onorthodoxe manier van leidinggeven maakte Colin Hanks in 2015 de documentaire ‘All Things Must Pass: The Rise and Fall of Tower Records’.

Tower Records viel namelijk hard. Het bedrijf had in 1999 nog een omzet van een miljard dollar, maar vroeg vijf jaar later faillissement aan en verdween uiteindelijk in 2006.

Oorzaken waren de cd’s die in oprukkende supermarkten en warenhuizen te koop waren en sites als Napster, die illegaal muziek lieten delen: Continue reading

De vrouw van wie wordt aangenomen dat ze de inspiratie was voor Bob Dylan’s ‘Girl from the North Country’, is overleden. Die song staat op Dylan’s debuut ‘The freeweelin’ Bob Dylan’uit 1963.

Echo Casey werd 75 jaar en overleed in Californië, maar Dylan-afficionado’s kennen haar ook als Echo Helstrom.

Dylan ging met haar in 1957 en 1958 toen ze allebei op de Hibbing High School zaten. Dat is een stadje in de noordelijke staat Minnasota.

Dylan bewonderde haar om haar onafhankelijke opstelling en haar liefde voor muziek. Samen luisterden zij naar de radio en naar de platencollectie van haar ouders.

Dat bleek in het eerste deel van zijn memoires ‘Chronicles: volume one’, waarin hij haar zijn Becky Thatcher noemt, de plaatselijke schoonheid in het boek ‘Tom Sawyer’ van Mark Twain. Ook veregleek Dylan haar met Brigitte Bardot.

Andere theorieën houden het erop dat latere Dylan-vriendinnetjes als Bonnie Beecher of Suze Rotolo het onderwerp van die song zijn. Rotolo gooit daarbij ook hoge ogen, doordat zij samen met Dylan op de hoes van The Freewheelin’ Bob Dylan staat.

In de tekst van het nummer komen echter directe verwijzingen voor naar een bevriezende rivier en harde wind die de grens geselt en dat zijn aanwijzingen die op Minnasota duiden en daarmee dus op Echo Casey.

Casey verhuisde naar de scheiding van haar eerste man met haar dochter naar Los Angeles in 1970, waar zij hertrouwde en werkte als secretaresse in de filmindustrie.

Op dit moment draait in Londen overigens de musical over Dylan onder de titel ‘Girl from the North Country’………. Continue reading