Category: aangekondigde albums (Page 1 of 4)

rerelease Tom Petty and The Heartbreakers’ ‘Long After Dark’

2 September 2024 / Ruud

Op 18 oktober as. komt een nieuwe versie uit van Tom Petty and The Heartbreakers’ ’Long After Dark’ uit 1982.

Daarop komen zeven songs die niet eerder werden uitgebracht, waaronder ‘Never Be You’, dat in de versie van Rosanne Cash een hit was in 1984, maar ook ‘Don’t Make Me Walk The Line’ en ‘Ways To Be Wicked’. Dat laatste nummer werd dan weer door Lone Justice opgenomen en uitgebracht als single.

Toch heeft het album destijds niet de erkenning gekregen die het verdiende, vindt althans het persbericht: ‘Despite it being a golden era of The Heartbreakers playing at the height of their powers, it is widely known as the band’s most misunderstood and underrated success. The album features an edgy collection of rock ballads and guitar anthems backed by the unmistakable sound of The Heartbreakers, including founding members Mike Campbell (lead guitar), Benmont Tench (keyboards), Stan Lynch (drums), plus the new addition of Howie Epstein on bass and backing vocals.’

Vier andere bonusnummers van deze nieuwe versie werden destijds opgenomen voor een Franse tv-special in de Record Plant-studio’s, waar het album ook al was opgenomen.

Als voorafje wordt nu alvast ‘Straight Into Darkness’ geserveerd:

nieuw album Eric Bibb

2 September 2024 / Ruud

Van bluesman Eric Bibb verschijnt op 18 oktober ‘In the Real World’, zijn nieuwe studioalbum.

Dat verschijnt heel snel na zijn livealbum ‘Live at the Scala’ van eerder dit jaar, terwijl hij verleden jaar ook al het studioalbum ‘Ridin’ ’uitbracht. Dat laatste album werd genomineerd voor een Grammy in e categorie Best Traditional Blues Album.

De titel van ‘In the Real World’ is op twee manieren uit te leggen: Bibb nam het met producer Glen Scott op in Peter Gabriel’s Real World Studios in Bath, terwijl zijn songs gaan over de wereld zoals hij is en de wereld waarnaar we verlangen: in zijn testen staan immers Bibb’s eigen ervaringen centraal en de actualiteit.

Bibb nam zijjn vijftien (!) nieuwe songs op met muzikanten als gitarist Robbie McIntosh, multi-instrumentalist Glen Scott drummer Paul Robinson, terwijl in veel nummers ook een grote rol is voor de gospelachtige achtergrondzang van Sheneeka Simon, Sepideh en Arezo Vaziri, Sara Bergkvist Scott, Jonathan L. Mongi, Emmanuel Emwokefoto en Emilia Farnklin.

Misschien komt dat door de liefdesverklaring die hij Mavis Staples brengt in ‘Dear Mavis’…

de tracklist:

jubileumeditie The Byrds ‘ ‘Sweetheart of the Rodeo’ op komst

1 September 2024 / Ruud

Hoewel het door velen als legendarisch bestempelde Byrds-album ‘Sweetheart of the Rodeo’ in 1968 verscheen, komt op 30 augustus het live-album ‘Roger McGuinn, Chris Hillman with Marty Stuart and his Fabulous Superlatives Celebrate the 50th Anniversary of Sweetheart of the Rodeo’ uit.

Dat is een uitgebreide weergave van de 27 optredens durende tournee die die gelegenheidsgroep in wel degelijk in 2018 ondernam: er staan namelijk maar liefst 24 nummers op.

Naast zanger, gitarist en mandolinespeler Marty Stuart bestond de begeidingsband uit de eigen musici van de countrymuzikant: drummer Harry Stinson, bassist en steelgitarist Chris Scruggs en gitarist Kenny Vaughan.

Het album is overigens meer dan een live gespeelde versie van het traditionele country-album dat de Byrds verrassend genoeg uitbrachten na ‘The Notorious Byrds Brothers’.

Het optreden begint en eindigt met allerlei Byrds-klassiekers en nummers die de groep inspireerden, al wordt de invloed van David Crosby nogal weggemoffeld.

Die was dan ook na veel ruzies ontslagen door McGuinn en Hillman, die tijdens en na de opnamen van ‘The Notorious Byrds Brothers’ om verschillende redenen ook drummer Michael Clarke en zanger-gitarist Gene Clark definitief uit de groep zetten, nadat beiden eerder al waren gestopt én kort waren teruggekeerd.

Ten tijde van ‘Sweetheart of the Rodeo’ waren McGuinn en Hillman dan ook inderdaad de enige twee resterende Byrds, al moet de invloed van de toen nog geheel onbekende, net tot de groep toegetreden Gram Parsons niet worden onderschat. Ook hij werd echter gaandeweg de opnamen ontslagen, terwijl een aantal van zijn zangpartijen werden gewist ten gunste van die van McGuinn.

de tracklist:

derde album Rob Lutes’en Michael Emenau’s Sussex

28 August 2024 / Ruud

De Canadese formatie Sussex is een groep die Singer-songwriter Rob Lutes en vibrafonist Michael Emenau als belangrijkste leden heeft.

Hoewel zij allebei onder eigen naam actief, maakten ze al twee albums en daar komt op 13 september een derde bij.

Op ‘Shine’ is een belangrijke rol weggelegd voor steelgitarist Joe Grass, terwijl contrabassist Morgan Moore de bezetting compleet maakt.

Op dat album komen zeven zelfgeschreven songs en drie covers uit het begin van de vorige eeuw.

Inmiddels zijn er al drie singles te horen en opvallend daarin is de rol van Grass, die met zijn romige steelgitaar het geluid bepaalt. Ook het ontbreken van dwingende melodieën valt op:

nieuw album Iain Matthews

25 August 2024 / Ruud

Van Iain Matthews is een nieuwe album aangekondigd voor 24 oktober. Dan verschijnt ‘How Much Is Enough’.

Dat duurt inderdaad nog een tijdje, maar de eerste berichten zijn goed: Matthews nam het weer op met BJ Baartmans als gitarist en producer, Sjoerd van Bommel opnieuw als drummer en met de veteraan Mike Roelofs als nieuwe toetsenist.

Hoewel de helft van de Nederlandse bezetting van zijn Southern Comfort erop te horen is, verschijnt het as een soloalbum van Matthews.

Bovendien heeft het ‘Volume One’ als ondertitel, dus dat belooft nog meer, al is het bericht van Baartmans hierover tweeslachtig:

‘Iain Matthews and I just finished the masters for his upcoming solo album ‘How Much Is Enough’.Only two months ago he approached me and asked how I’d feel about producing ‘what may very well be my last album’. My first thought was ‘of course, great!, but also ‘we’ll see about that’.

Iain had already played me some of the songs he had written for this album and they were so good, vivid and heartfelt. But given the musical climate of today, his age, and the body of work from the six decades he’s already leaving behind, it wasn’t such a far fetched idea that his recording career would end here.

Becoming part of this album and being given the opportunity to put my musical heart and soul into it, is very special. I don’t take it for granted.

We started working on it and we worked fast and focused. Regardless of the potential weight of the process it almost felt effortless. But we paid great attention to detail and made sure we captured our best performances and sounds. Finding the right groove and getting the vibe were paramount. I think we more than succeeded. As if this album summed up all the experience Iain and I have gathered in over 20 years of performing, writing and producing songs together. But at the same time we also discovered new possibilities. The way our guitar parts mingle and my backing vocals blend with his, so recognizable and still strong, voice. Iain is one of the most iconic singers in the folkrock/Americana genre, no doubt. That, combined with the stunning playing of drummer Sjoerd van Bommel and keyboard wizard Mike Roelofs. Two of our absolute favourite players. That backdrop for a superb set of songs makes for some of the best music I ever recorded and mixed.

Anybody who’s been following Iain for the past 60 years, who loves the finest singer songwriting, the natural sound of a great Americana band or who cares about music from the heart should hear this album. It’s a definite one, whatever comes next.

BJ Baartmans, Studio Wild Verband, Boxmeer’

Ook de tracklist is intussen bekend:

1. Ripples In A Stream

2. The Bird and The Fish

3. Where Is The Love

4. She’s A Digital Girl

5. Good Intentions

6. How Much Is Enough

7. I Walk

8. The New Dark Ages

9. Rhythm & Blues

10. The Santa Fe Line

11. Turn And Run

12. To Baby

Inmiddels is er ook een eerste single uit, die in tegenstelling tot de titel ‘Digital Girl’ een compact en warm geluid laat horen.

In de tekst zit ook even een referentie naar het Woodstock-festival, zij het in de vorm van een T-shirt:

tracklist Shemekia Copeland’s ‘Blame It on Eve’ bekend

23 August 2024 / Ruud

Inmiddels is de tracklist voor Shemekia Copeland’s op 30 augustus uitkomende album ‘Blame It on Eve’ bekend.

De taalf nummers werden opnieuw geproduceerd door gitarist-songschrijver Will Kimbrough, die ook ‘America’s Child’ (2018), ‘Uncivil War’(2020) en ‘Done Too Far’(2022) produceerde:

eerste nummer uit van Emily Haden Lee’s debuutalbum ‘The Woman I Would Be’

20 August 2024 / Ruud

Van de Amerikaanse singer-songwriter Emily Hden Lee is een eerste nummer uit. ‘Cowboy’ loopt vooruit op haar debuutalbum ‘The Woman I Would Be’, dat op 20 september as. verschijnt.

Haden Lee wilde eigenlijk operazangeres worden, maar kon daarin haar draai niet vinden, zong in een koor en een a capellagroep tijdens haar studie en begon pas songs te schrijven tijdens haar laatste studiejaar.

Met een jeugd waarin haar ouders Crosby, Stills & Nash, Bonnie Raitt, Sheryl Crow, Miles Davis en Led Zeppelin draaiden en ze zelf de Dixie Chicks, Patti Griffin, Allison Krauss en Eva Cassidy ontdekte waren er invloeden genoeg.

Het overlijden van haar vader en niet veel later van haar broer resulteerden na enkele jaren in dertien autobiografische songs, waarin folk, singer-songwriter, stilte en melancholie om voorrang vechten.

Het album werd geproduceerd door de uit Chicago afkomstige singer-songwriter Steve Dawson en Emily Haden Lee’s achtgenoot, Alex Lee.

De drie kozen voor een geluid waarin akoestische en een spaarzame elektrische gitaar haar zang inkleuren, maar niet overheersen. Dawson speelde ook nog bijna onhoorbaar bas, lapsteel en harmonium, terwijl er ook nog een harmonica te horen is.

Het nummer is meer dan veelbelovend, als het kenmerkend is voor het niveau van ‘The Woman I Would Be’:

Michael ward with Dogs and Fishes: tweede single kondigt album aan

19 August 2024 / Ruud

Van Michael Ward with Dogs and Fishes is een nieuwe single uitgekomen.

‘Big Bite’ is de voorloper van het voor 23 augustus aangekondigde album ‘Brighter Days’.

In het nummer nemen Ward c.s. nog maar eens uiterst uitgesproken stelling in het Amerikaanse politieke debat tussen doven.

De tekst zou daaruit een uitweg bieden door de lont eruit te halen, maar met een fragment uit een toespraak van Benito Mussolini in het midden ervan en de vergelijking met Donald Trump lijkt dat bij voorbaat tot mislukken gedoemd:

nieuw album Shemekia Copeland aanstaande

19 August 2024 / Ruud

Op 30 augustus as. komt het nieuwe album uit van blueszangeres Shemekia Copeland.

‘Blame It on Eve’ telt twaalf songs waarin Copeland opnieuw van de blues uitgaat, maar oversteekt naar andere vormen van rootsmuziek en gitaarrock met gastmuzikanten als Alejandro Escovedo, Luther Dickinson en Jerry Douglas.

Net als op albums als ‘Done Come Too Far’ (2022) , ‘Uncivil War’ (2020) en ‘America’s Child’ (2018) wordt dit album geproduceerd door gitarist wil Kimbrough en maakte Copeland de blues relevant door haar zeer uitgesproken teksten. Daarin neemt ze stelling in in de VS beladen zaken als het recht op abortus en klimaatverandering, maar ook zingt ze geïnspireerd ‘Wine O’Clock en ‘I’m a Tough Mother’.

Daarin laat ze zowel muzikaal als tekstueel weinig aan het twijfel over:

Joni Mitchell Archives Vol. 4: The Asylum Years (1976-1980) dit najaar uit

10 August 2024 / Ruud

Op 4 oktober as. komt het vierde deel uit van de Joni Mitchell Archives.

Die box komt uit op cd en lp en beslaat de periode van ‘Hejira’(1976) ‘Don Juan’s Reckless Daughter’(1977) en ‘Mingus’ (1979), maar ook haar deelname aan Bob Dylan’s Rolling Thunder Revue in 1975 en 1976 en haar deelname aan protesten tegen nucleaire wapens.

De cd-versie is uitgebreider dan de lp-versie, want die bestaat uit vier Lp’s met Mitchell’s persoonlijke favorieten.

De cd- box is dus een schatkamer voor haar fans, want hij kent dezelfde opzet als het derde deel, dus met een boekje met niet eerder gepubliceerde foto’s, uitgebreide liner notes en opnieuw een gesprek met vriend, journalist en regisseur Cameron Crowe, al valt te hopen dat het wat minder vrijblijvend is dan dat in deel drie.

Inmiddels is een live-versie van Coyote uit, zoals Mitchell die in december 1975 in Montreal speelde tijdens die Rolling Thunder Revue. In de introductie vertelt ze over het schrijfproces ervan: