Of het een praatje voor de vaak is, weten we niet, maar zeker is dat de leden van Eagles zijn gebaat bij zoveel mogelijk publiciteit.
Dat oerleden Glenn Frey en Don Henley interviews geven om de tweedelige documentaire History of the Eagles te promoten, is dus eigenlijk geen nieuws.
Dat Frey daarbij opperde dat de band tijdens concerten binnenkort wel wat beelden uit de documentaire zou kunnen gebruiken om zo de eigen geschiedenis te illustreren, is dat dan weer wel. Tenslotte financierde het bedrijf Eagles die zelf.
Bovendien blijft het leuk om een interview met Frey en Henley te lezen, al is dat voornamelijk uit overwegingen van jeugdsentiment.
Wij hebben namelijk nog veel grotere bedenkingen bij dat eindeloos herkauwen van die oude successen, maar de eerste twee vragen van Billboard zijn ook licht kritisch, al moet je daarvoor wel goed lezen. Of Frey en Henley die toon niet hoorden of besloten die te negeren, valt uit hun antwoorden niet op te maken.
Aan het einde van het interview is Henley dan weer wel (terecht) kritisch over de fragmentatie van de muziekmarkt, inclusief de radiostations. De vraag is wel, of hij daar met zijn band dan zelf ook aan moet meedoen in het circus van het eindeloos recyclen van gouden ouwe: www.billboard.com/news#/news/exclusive-eagles-q-a-glenn-frey-and-don-1008103552.story
In een interview dat Henley gaf aan het ook begrijpelijkerwijs toegesnelde Rolling Stone, benadrukt hij enkele andere, ook interessante aspecten, zoals het gevoel waarmee zij als jongens ooit droomden en hoe hun zelfdestructieve gedrag van destijds misschien toch nog ergens goed voor is geweest, terwijl de documentaire hem tegelijk ook een beter inzicht geeft in hun carrière en de kijker volgens hem leert inzien dat een rock ‘n’ roll band ook een bedrijf is.
Dat laatste maakten Eagles overigens de laatste veertien jaar ook door hun gedrag ook al wel duidelijk: