Vrij ongemerkt is Keb’ Mo’s nieuwe album Bluesamericana uitgekomen. Of dat album inmiddels ook in Nederland uit is, is trouwens al helemaal de vraag: waar Mo’ in de VS al lang zijn eigen publiek heeft gecreëerd, is hij hier nog altijd een helaas te goed bewaard geheim.
Na The reflection, zijn vorige album, schreef Mo’ dat zijn volgende album weer dichter bij de blues zou liggen dan die inderdaad wel erg eclectische voorganger.
In tien nieuwe songs doet Keb’ Mo’ zijn woord weliswaar gestand, maar toch zullen bluespuristen ongetwijfeld de wenkbrauwen optrekken en misschien hun neus ook wel voor zijn elfde album, want hij mengt opnieuw de genres die samen zijn uiterst herkenbare stijl uitmaken; blues, roots, gospel, pop, soul en funk in zelfs via de computer hoorbaar in perfect hifi opgenomen songs. Ook daardoor is hij in blueskringen al bij voorbaat verdacht.
Wat een onbevooroordeeld luisteraar echter ook direct kan horen, is het enorme talent van Kevin Moore om melodieën te schrijven die zowel voor de hand liggend als gelaagd zijn.
Hij laat die vervolgens geïnspireerd en met gevoel voor detail spelen door de besten op hun instrument en zingt daarbij zijn betrokken en soms inderdaad enigszins sentimentele teksten met die uit duizenden herkenbare, karakteristieke en emotionele stem.
Hoewel hij in de blues een buitenbeentje is, creëerde hij in zijn door hemzelf vormgegeven genre alweer een sterk album:https://soundcloud.com/keb-mo/sets/bluesamericana/s-ZudSG