Wij schrokken van het overlijden van Chuck E. Weiss. Hij was 76 jaar, maar dat is naar westerse maatstaven redelijk jong.
Tracks van deze schimmige nachtvlinder draaien wij tenslotte al vanaf het allereerste begin van Kippenvel en we zijn bovendien vermoedelijk een van de weinigen die al zijn vijf albums hebben: Weiss maakte schijnbaar even makkelijk even superieure nummers als slordige meestampers.
Hij was muzikaal dan ook niet voor een gat te vangen, zodat elk van zijn albums een even grillige lappendeken aan stijlen bevat.
Onze recensie van ‘Red Beans and Weiss’ in de verleden week gepubliceerde necrologie geeft zijn veelzijdigheid goed weer.
Vanavond draaien we in De rode draad maar liefst acht songs waarmee Weiss direct te maken heeft, waaronder uiteraard Rickie Lee Jones’ radioklassieker ‘Chuck E.’s in Love’. Die song is weliswaar bijna dood gedraaid, maar eerlijk gezegd wel verschrikkelijk goed.
Ook zitten er twee songs in van Tom Waits: aan een schreef Weiss mee, in de andere wordt hij letterlijk genoemd.
Ze komen niet van Waits’ ‘Blue Valentine’, waarop zowel Jones als Weiss te zien is op respectievelijk de buitenkant van de klaphoes en de binnenkant ervan, althans voor de mensen die de lp hebben. Ze staan op ‘Nighthawks at the Diner’(1975) en ‘Small Change’ (1976).
Door de vijf andere songs proberen we Weiss’ hele carrière samen te vatten, van het tegen zijn wil op cd uitgekomen ‘The Other Side of Town’ uit 1981 tot en met zijn laatste: inderdaad een onmogelijke opgave, maar goed…
Tot vanavond om acht uur, tot Kippenvel!