Clover Music Group
caleidoscoop
De Amerikaanse singer-songwriter Helen Rose zette negen songs op haar tweede soloplaat. Die nam ze op met als producer de getalenteerde zanger-gitarist Jonah Tolchin, een jeugdvriend op wiens label haar album ook uitkomt.
De twee schreven acht van die negen nummers samen, terwijl Rose ‘Where Is My Home’ schreef met drummer Kevin Clifford en bassist Nic Coolidge. Andere muzikanten zijn Greg Leisz op pedal steel, Tedeschi Trucks Band’s Carey Frank op piano plus Lady Blackbird en Valerie Pinkston als achtergrondzangeressen.
Stilistisch lijkt ze beïnvloed door groten als Emmylou Harris, Bonnie Raitt en Lucinda Williams, maar net als op haar indrukwekkende debuut ‘Trouble Holding Back’(2018) zingt Rose songs in veel genres:
country, rock, roots en georkestreerde pop. Haar rol in die veelzijdigheid moet groter zijn geweest dan op haar eerste: toen scheef ze maar mee aan drie van de tien nummers.
In deze songs zingt ze met meer vibrato dan op haar debuut: dat verleent haar teksten een zekere statigheid en zorgt voor een explicieter gevoel van drama dan toen. Clifford, Coolidge, Tolchin, Leisz en Frank begeleiden haar echter alsof ze in een kleine club op het podium staan: de nummers stralen een grote authenticiteit uit en lijken live in de studio te zijn opgenomen.
Rose’ stem en het rootsgevoel zijn in haar songs weer het verbindende element, net als haar voorkeur voor langzame en weemoedige songs: zes van de negen zijn ballads. Haar teksten en haar zang overtuigen daarin net zo goed als in de rockende nummers. De traditionele popstrijkers in ‘Where Is My Home’ voegen echter niets toe, zoals ze in ‘Flatlands of North Dakota’ op haar debuut wel deden en doen daardoor afbreuk aan het geheel.
***1/2
Mijn recensies van Rose’ ‘Trouble Holding Back’ en ‘Dockside’ van Jonah Tolchin vind je in de categorie recensies roots.