elementair elan

De tien songs die Neil Young nu uitbrengt onder de titel ‘Early Daze’ dekken de lading op twee manieren: het gaat inderdaad om opnamen die werden gemaakt kort na het uitkomen van ‘Everybody Knows This Is Nowhere’, zijn tweede soloalbum uit 1969, en zijn herinneringen eraan zullen alleen al zijn vervaagd doordat ze van 55 jaar geleden dateren.

Dat doet overigens niets af aan het belang van deze nummers, want ze zijn bijna allemaal klassiekers geworden op latere albums én doordat Young ze opnam met de oorspronkleijke Crazy Horse: Ralph Molina-drums, Billy Talbot-bas, de in 1972 aan een overdosis overleden Danny Whitten-gitaar én Jack Nitzsche-piano en tamboerijn.

‘Helpless’ kwam in een soort solo-uitvoering terecht op Crosby, Stills, Nash & Young’s verbrokkelde, maar tot icoon uitgegroeide ‘Déà Vu’ (1970), ‘Birds’ stond op Young’s soloalbum ‘After the Gold Rush’ (1970), ‘Winterlong’ verscheen in 1977 voor het eerst op de door hemzelf samengestelde verzamelaar ‘Decade’ en ‘Wonderin’ zette hij pas in 1983 op zijn rockabilly-album ‘Everybody’s Rockin’.

Ook staan er andere versies op van songs van ‘Everybody Knows This Is Nowhere’: een al even fel-elektrische versie van ‘Cinnamon Girl’ waarin Whitten’s hoge stem prominent te horen is in plaats van die van Young en Whitten’s klaaglijke ‘Look At All The Things’. Het tekent zijn belang voor Young in die jaren en zijn emoties toen Whitten overleed.

Ook is er de allereerste take van ‘Down by the River’, dat ook hier lang zindert. De stem van producer David Briggs is hoorbaar: ‘Okay we’re rolling. What’s the name of this one, Neil? ‘Down by the River’? Okay, ‘Down by the River,’ take one…’ Op dat moment werd een Neil Young-monument opgenomen, al wist nog niemand dat. Dat je dat als luisteraar wél weet, levert met terugwerkende kracht een bijzondere spanning op.

Dat geldt net zo goed voor de andere nummers: ze worden losjes gespeeld en hebben een heldere mix, waardoor de instrumenten alle los van elkaar hoorbaar zijn, terwijl de band hecht en gedreven klinkt.

Daardoor blijkt het album dan ook alsnog een van Neil Young and Crazy Horse’ beste vroege.

*****

Eerdere berichten over Neil Young met en zonder Crazy Horse vind je terug in de categorie nieuws.

Mijn recensie van ‘Colorado’ vind je in de categorie recensies rock en die van ‘Homegrown’ in recensies singer-songwriter.