Hemifran/ Paraply Records

Paraply 057

www.gregcopelandmusic.com

intrigerend levensteken

Greg Copeland is een te goed bewaard geheim, want de inmiddels 78-jarige singer-songwriter debuteerde weliswaar in 1982 met ‘Revenge Will Come’, maar bracht daarna nog slechts twee albums uit: “Diana and James’ in 2008 en ‘The Tango Bar’ in 2020.

Na een relatief korte stilte brengt hij nu een EP uit met daarop vier songs en een maar 51 secondes lange opname van coyotes in zijn achtertuin die zo realistisch huilen dat honden ervan aanslaan.

Het is zekere zin symbolisch voor de EP, want ook in de andere nummers overheerst dreigend onheil, al zijn drie van die vier songs

open geproduceerde, folky nummers. Daarin zit Copeland’s bijtende pessimisme alleen in de teksten, maar het elektrische ‘We The Gathered’ staat daarmee in scherp contrast: op een deinend ritme van drummer Jay Bellerose en bassiste Jennifer Condos soleert gitarist Val McCallum dreigend achter Copeland’s chaotische visioen, terwijl steelgitarist Greg Leisz en toetsenist en producer Tyler Chester de onheilspellende sfeer benadrukken.

In de teksten van die song en van opener ‘Boon Time’ levert Copeland opnieuw op een directe manier ongezouten kritiek op het hedendaagse Amerika. Naast wanhoop over het heden blijkt uit de tekst van dat laatste nummer echter ook een koppig geloof in het feit dat het beter kan worden dan het nu is, al heeft Copeland er een machete voor nodig om zich door de ‘systematic bullsh*t’ heen een weg naar de verlossing te hakken.

Op de lieflijke folk van ‘4:59:59’ spiegelt hij dat thema door in de huid van een greppelgraver te kruipen die in zijn werk zijn eigenwaarde terugvindt ondanks de arbeidsomstandigheden, terwijl in het country-getinte slotnummer een vrouwelijke singer-songwriter haar vriend in de Empire State New York en de stad zelf vastbesloten verlaat. Ze is op zoek naar een ander leven, al is het de vraag of dat beter zal zijn: ‘if you want a new mistake / see you out west if you want a little more heartbreak / see you out west on the endless frontier / wolf-bit pioneer.’

Copeland stelt zo vragen waarop de antwoorden niet eenduidig zijn, al is het is jammer dat het er maar zo weinig zijn….

****

De recensie van Greg Copeland’s ‘The Tango Bar’ vind je in de categorie recensies singer-songwriter.