De Britse zangeres Marianne Faithfull is op donderdag 30 januari thuis in Londen overleden in het bijzijn van haar familieleden. Zij was 78 jaar oud.
Hoewel geen doodsoorzaak bekend gemaakt is, is het aannemelijk dat de achternicht van ‘Venus in bont’-schrijver Leonard von Sacher-Masoch is overleden aan de gevolgen van long covid, waarvoor zij ook langdurig werd opgenomen.
Faithfull werd in de vroege jaren zestig een begrip door haar relatie met Mick Jagger, al was zij toen al getrouwd met de kunstenaar John Dunbar en moeder van zoon Nicholas, al werd ze uit de ouderlijke macht ontzet.
Faithfull werd een ster met de door Jagger en Keith Richards voor haar geschreven eerste single ‘As Tears Go By’ (1964) en haar naamloze debuut album een jaar later. De tekst van die single wordt gezongen vanuit een perspectief van een vrouw die terugkijkt op een mislukt leven, een feit dat in tegenspraak is met Faithfull’s leeftijd toen: zeventien.
Door haar verhouding met Jagger tussen 1966 en 1970 gingen allerlei deuren op voor Faithfull, bijvoorbeeld ie van de filmstudio’s (bijvoorbeeld ‘Made in USA”- 1966, The Girl on the Mototrcycle’- 1968’en ‘Ha,let’- 1970), maar raakte zij ook langdurig verslaafd aan dank en drugs.
Dat zij in 1969 aan ‘Sister Morphine’ meeschreef, een song die de Rolling Stones twee jaar later op ‘Sticky Fingers’ zetten, bleef lang een goed bewaard geheim, want die bijdrage werd pas erkend in 1994.
Ook zou ze de inspiratie zijn voor Stones-nummers als ‘You Can’t Always Get What You Want’, ‘She’s a Rainbow’, ‘No expectations’ en ‘Wild Horses’.
Dat ze ziektes als hepatitis B en borstkanker overwon, verslaafd raakte aan allerlei drugs en als gevolg daarvan zelfs een aantal jaren dakloos was in de jaren zeventig, droeg bij aan haar reputatie van bohemien bij haar comebackalbum ‘Broken English’(1979). Daarop zong ze met een totaal veranderde, diepe stem, die heftige jaren verried in met gitarist Barry Reynolds geschreven autobiografische songs over de jaren die achter haarlagen.
Daarna nam ze nog veel albums op, vaak met producer Hal Wilner, bijvoorbeeld ‘Strange Weather’(1987). Die kenden minder massale verkoopcijfers die ‘Broken English’, maar versterkten haar reputatie van een zangeres die haar gelijke niet kende.
Op haar laatste album declameerde ze gedichten van Britse dichters uit de Romantiek las Byron, Keats en Shelley op muziek van Warren Ellis en met medewerking van onder anderen Nick Cave en Brian Eno. Zingen kon ze als gevolg van haar langdurige coronaklachten inmiddels niet meer.
Inmiddels staan beelden online van haar laatste concert op 25 november 2016 in de Parijse concertzaak Bataclan:
Ook is er een documentaire over haar te zien:
www.youtube.com/watch?v=C7l5ogO_5_U
Eerdere berichten over de Marianne Faithfull vind je in de categorie Nieuws en Rootsmuziek op radio, tv en internet…