Bogey Music 152431 993940
Blow, big man, blow!
In de tien tracks die saxofonist-zanger Bertus Borgers opnam met zijn broer Ruud op gitaar en achtergrondzang plus zijn neven Maurice Christian George op bas en Wouter ‘Bertho’ Mollen op cajón, beenshakers en achtergrondzang verkennen de vier vooral de klassieke, kale funk, maar Borgers schreef er ook een aantal ballads voor.
Borgers dankt zijn grote naam aan de periode dat hij in de Mr. Albert Show en Sweetd’Buster speelde en als gastmuzikant bij Golden Earring en Herman Brood, maar de inmiddels 77-jarige speelt sinds halverwege de jaren zestig al in allerlei formaties, waaronder ook Borgers Family Life, de familieband waarmee hij in 2020 ook @ Blue Collar maakte.
Dit album nam hij op met een uitgeklede versie van die groep, waarbij de nadruk ligt op zijn sax en zang, want Borgers ‘honkt’ in sax-solo’s niet alleen nog altijd enthousiast en effectief, hij zingt ook zijn meestal Nederlandstalige teksten vol overtuiging.
‘Geboren zonder zakgeld’ en ‘Ik zie een foto’ funken bijvoorbeeld volop, juist doordat
Ruud Borgers, George en Mollen zich in dienst van het geheel stellen door zich vol overgave te beperken tot het essentiële , terwijl ‘Hunker’ een onweerstaanbare rhythm-and-blues-groove heeft.
In zijn inmiddels 45 jaar swingende solonummer ‘Nightcat’ bezingt Borgers Brood misschien niet alleen, want hij fraseert en klinkt ook zoals de rock ‘n’roll-junkie zong. In de Mr. Albert Show-klassieker ‘Let It All Hang Out’ is dat eveneens zo: het heeft een intro die doet denken aan muziek aan het Midden-Oosten, maar funkt verder verleidelijk. Al heeft het een tekstuele knipoog naar een vroege hit van de Beatles, Borgers’ stem doet daarin weer enigszins denken aan die van Brood. Bovendien staat op de foto van de spelende band midden in het boekje ‘I Still Believe’, een parafrase van de titel van een van de grootste hits van Brood, die door Borgers samen met Sweetd’Buster-lid Paul Smeenk werd geschreven.
‘Ins Blaue hinein’ met Borgers als menselijke talk box, ‘Zeg nooit nooit’ en ‘Geef me nog een kans’ zijn dan weer effectieve, sfeervolle ballads die net zo overtuigend klinken als de snelle stukken. Niet alleen Borgers’ sax, maar ook zijn raspende, hese stem overtuigt namelijk, of hij nu over vriendschap, liefde, eenzaamheid of maatschappelijke uitzichtloosheid zingt (‘Zoveel’ en ‘Wat doe jij met je leven’). Bovendien telt de cd een nummer meer dan de streamingversie.
***1/2
Voor zover dat nodig wordt Bertus Borgers nog maar eens voorgesteld: