RLR 48251
Op hun achtste studioalbum zetten toetsenist, percussioniste en leadzangeres Digna Janssen en bassist, percussionist, toetsenist, gitarist en achtergrondzanger Johan Smeets tien samen geschreven songs die ze voorzagen van een nieuw geluid.
Dat komt doordat Smeets een oude drummachine terugvond en daarmee ging spelen. Tijdens dat speelkwartier ontstond het titelnummer, waarin de twee het mechanische ritme gebruiken als ondergrond voor Smeets’ zoemende basgitaar en zijn ritmisch, hard aangeslagen akoestische gitaren, maar vooral voor de even ongenaakbare als emotionele zang van Janssen.
Ze bezingt daarin het thema van het album: de manier waarop we zonder het ons te realiseren steeds meer gebruik maken van algoritmes en kunstmatige intelligentie plus de daaruit voortvloeiende vraag of we die ontwikkeling eigenlijk wel willen.
Ook in de andere nummers schemeren die ontwikkeling en de consequenties ervan door zonder dat dat ontaardt in een preek of een pamflet.
De songs zijn namelijk
even aanstekelijk als die op de vorige albums van het duo door onontkoombare melodieën, de nog altijd spaarzame instrumentatie en de prachtige zanglijnen waarin Janssen uitblinkt, terwijl Smeets’ stem haar in de refreinen volgt als haar schaduw.
Ze gebruiken de aan hun muziek toegevoegde drummachine in deze songs alleen ondersteunend, zodat die vooral de soepele cadans van de gitaarpartijen en Janssens zang benadrukt. Daardoor blijft de voor Jodymoon’s essentiële stilte ook in deze nummers een belangrijk deel van het geluid. Zo valt des te meer op wat wél te horen is: Janssens zacht swingende, soulvolle zang die soms aan gospel refereert en Smeets’ evocatieve slaggitaren en zijn steeds even venijnige als melodieuze solo’s. Die twee hoekstenen staan in hun nummers in alle kaalheid centraal.
Aan het slot van ‘City Glow’ en in ‘Hold Your Breath’ maken ze echter gebruik van een zoemende strijkerssectie, terwijl toetsen die functie hebben in ‘Solitary Traveller’.
Dat gebeurt niet zoals op albums als ‘Who Are You Now’, ‘The Life You Never Planned On’ en ‘Firestone’. Daarop zorgde een strijkkwartet voor een kaal, emotioneel contrast met zang en gitaar. Hier vullen de strijkers en toetsen op traditionele manier de stilte achter de twee in een arrangement dat emoties moet oproepen, maar ze tonen daarmee in feite hun overbodigheid aan.
Janssen en Smeets doen dat samen namelijk opnieuw al op een even subtiele als overtuigende manier: ze bewijzen in de zeven andere songs dat ze zonder die voorspelbare ruisende achtergrond veel meer indruk maken.
***1/2
Eerdere berichten over Jodymoon vind je in de categorieën Nieuws, Concerttips, Luisterpalen, De Rode Draad en De Kippenvel Top Zoveel.
De recensie van ‘Firestone’, ‘A love brand new’ en ‘The Best of Live 2013-2023’ vind je in de categorie recensies roots, die van ‘The life you never planned on’ en ‘Who are you now’ staan in recensies singer-songwriter.