Op 16 april jl. is gitarist en songschrijver Mac Gayden in zijn his in Nashville overleden aan de ziekte van Parkinson. McGavock Dickinson ‘Mac’ Gayden was 83 jaar.
Gayden bleef altijd op de achtergrond, maar werd door vakgenoten hogelijk gewaardeerd.
Zo schreef hij al in 1957 samen met Buzz Cason ‘Everlasting Love’ voor Robert Knight, een nummer dat toen zowel de top twintig van zowel de poplijst als die van rhythm-and-blueslijst haalde.
Het verhaal gaat dat hij al fragmenten van dat nummer schreef toen hij vijf was, maar er niet in slaagde het af te maken. Daarvoor had hij Cason nodig, die hij ontmoette via Knight, aan wie hij het nummer voorlegde.
In 1968 werd het nogmaals een grote hit voor de Engelse groep Love.
Ook schreef Gayden songs voor onder anderen Bobby Bare en Porter Wagoner.
Als gitarist was hij ook in trek: hij speelde onder meer mee op vroeg werk van J.J. Cale, wiens ‘Crazy Mama’ hij bijvoorbeeld zijn knerpende slide meegaf, terwijl hij in ‘River Runs Deep’ dan weer lyrisch speelde. Ook in ‘Right Down Here’ en ‘Soulin’ ’ van opvolger ‘Really’ deed hij mee, net als in ‘Everloving Woman’ en ‘I Got The Same Old Blues’ op ‘Okie’.
Gayden speelde ook op Bob Dylan’s ‘Blonde On Blonde’ en op talloze sessies van onder anderen Kris Kristofferson, Charlie Pride, Linda Ronstadt, John HIatt, Elivis Presley, Conny Francis en Tammy Wynette.
Daarnaast was hij aan het eind van de jaren zestig lid van Area Code 615 en van Barefoot Jerry, terwijl hij ook met grote tussenpozen ook vijf soloalbums uitbracht.
In 2013 bracht hij zijn memoires uit: ‘Missing String Theory: a Musician’s Uncommon Spiritual Journey’.