Het heeft ongetwijfeld velen beziggehouden, ons zeker. Wij zijn immers tot ziek makens jaloers op de eeuwige jongensvriendschap die de leden van de E Street Band al zo’n veertig onderhouden. Die was onder meer ook in optima forma zichtbaar in de relatie tussen de pas overleden saxofonist Clarence Clemons en Bruce Springsteen.
Wat zou the Boss hebben gezegd tijdens de besloten herdenkingsplechtigheid voor Clarence Clemons in Florida? Daar waren wel familie, vrienden en bekenden aanwezig, maar terecht geen vertegenwoordigers van de pers.
Nu heeft Springsteen zelf zijn tekst openbaar gemaakt, ongetwijfeld om Clemons niet alleen voor intimi, maar voor het oog van de hele wereld te eren.
Het is in onze ogen dan ook een liefdevol maar kritisch verhaal, persoonlijk maar vakkundig, positief maar weemoedig en romantisch maar vermoedelijk ook realistisch. Het is één lange, ontroerende liefdesverklaring van Springsteen aan de man met wie hij een twee-eenheid vormde. Daarbij speelt behalve Springsteens geheugen ook zijn vermogen om teksten te schrijven een grote rol, maar dat is net zo goed een onderdeel van zijn persoonlijkheid als Clemons dat was:
www.brucespringsteen.net/news/index.html
www.rollingstone.com/music/news/bruce-springsteens-eulogy-for-clarence-clemons-20110629