Author: Ruud (Page 6 of 1100)

De stem van Grateful Dead-voorman Jerry Garcia is met AI tot leven gewekt.

Dat is gebeurd door een daarin gespecialiseerd bedrijf, ElevenLabs, dat eerder al de stemmen van filmsterren als Judy Garland, James Dean, Burt Reynolds en Laurence Olivier wist te destilleren uit geluidsfragmenten.

Het wonderlijkste aan dit verhaal is echter dat het ook in Garcia’s geval gebeurt met instemming van de Jerry Garcia Foundation, waarin in ieder geval zijn dchter Keelin zitting heeft. Juridisch is dat uiteraard voor de hand liggend, maar je kunt er natuurlijk vragen van andere aard bij stellen.

Ook de doelen waarvoor Garvia’s stem zal worden gebruikt, lijken niet van dien aard dat de mensheid niet zonder kon: die zal worden gebruikt voor boeken, artikelen, pdf’s enz.

Behalve dat dat ‘ enz.’ intrigeert, is ook de bekendmaking dat Garcia’s stem in meer dan 32 talen te horen al zijn: tot nu toe was niet bekend dat hij zo’n talenwonder was.

In een persbericht motiveert Keelin de keuze met een verwijzing naar de interesse in techniek die haar vader had in computertechnieken, maar ook met het weetje dat ze tijdens tournees op een gameboy speelde.

tsja…

Eerdere berichten over Jerry Garcia en de Grateful dead vind je in de categorie nieuws.

Op vrijdag 8 november trad Bonnie Raitt met haar band op in New Orleans.

Dat optreden maakt deel uit van haar lange Amerikaanse tournee die volgt op het succes van haar met drie Grammy’s bekroonde album ‘ Just Like That’ en is in die zin  dus niet heel bijzonder, al is dat voor haar onverwachtesucces haar graag gegund.

Wel bijzonder was, dat het die dag haar 75^e verjaardag was en dat de muziek van New Orleans haar altijd heeft geïnspireerd: Allen Toussaint en Irma Thomas bijvoorbeeld, maar ook de soepele ritmes van Little Feat nadat Lowell George die stad had ontdekt en de in Engeland geborenJon Cleary natuurlijk, de zanger-toetsenist die lang deel uitmaakte van haar begeleidingsgroep.

De recensie op de site van Offbeat verraadt dat Raitt haar publiek waar voor zijn geld gaf én dat zij tijdens dat concert na een interessant voorprogramma ook een paar boeiende gasten had.

Alle reden dus voor vijf nummers in De rode draad van James Hunter, Jon Cleary, Rickie Lee Jones en Bonnie Raitt zelf natuurlijk.

tot vanavond om acht uur, tot Kippenvel!

Andere berichten over Bonnie Raitt vind je in de categorieën nieuws, concerttips, luisterpalen, rootsmuziek op radio, tv en internet, concertrecensies, New Orleans, Dossier: Crisis in de platenindustrie en luisterpalen.

De recensies van Raitt’s ‘Just Like That’, ‘Slipstream’ en ‘Souls Alike’ vind je in de categorie recensies roots.

In Kippenvel 825 hoor je songs van Delaney & Bonnie en Kenny White, de Holmes Bothers en Piet Vandenheuvel en nieuw of recent werk van VanWyck en Little Feat, Nienke Dingemans en Little Steven & the Big Beat, Dusty Stray en Tim Easton, Jaap Boots en Harrie Hendriks. 

In het een-tweetje draai ik drie songs van de drie albums die Dave Rawlings onder eigen naam maakte, al schreef, speelde en zong Gillian Welch uiteraard volop mee en in De rode draad vieren we de 75^e verjaardag van Bonnie Raitt, die dat zelf weer op het podium in New Orleans vierde. Dat betekent songs van haar en van haar gasten: James Hunter, Rickie Lee Jones en Jon Cleary. Datis dus deze week weer twee uur muziek voor wie wil luisteren!

Tot vanavond om acht uur dus, tot Kippenvel!

Timothée Chalamet speelt Bob Dylan in diens biopic ‘ A Complete Unknown’, die op 25 december as. in première gaat.

Het is echter beter te zeggen dat Chalamet Bob Dylan wordt voor de film, want het was al bekend dat hij diens songs in de film zelf zingt en speelt, maar in een interview voor Apple Music I vertelt hij hoe hij die onder de knie kreeg.

In het vraaggesprek blijkt, dat Chalamet Dylan vijf jaar heeft bestudeerd: zo werkte hij jarenlang met een uitspraakcoach, een harmonicadocent en een bewegingscoach voor de rol.

Bovendien ging hij naar een aantal plekken waar Dylan woonde:

Gillian Wlech en Dave Rawlings gaan uitgebreid op tournee door de VS om hun album ‘ Woodland’ te promoten.

Dat is al uit via de streamingdiensten sinds 23 augustus, maar komt op 15 november alsnog fysiek uit.

Welch en Rawlings gaan vanaf 20 november toeren tot en met 8 december en daarna weer vanaf28 februari tot en met 22 mei.

Tijdens die eerste serie spelen ze vijftien concerten en 25 tijdens de tweede.

Of ze daarna ook naar Europa komen, is nog niet bekend.

Eerdere berichten over Gillian Welch en Dave Rawlings vind je in de categorie nieuws.

In een interview met de Los Angeles Times gaat gitarist David Gilmour niet alleen in op zijn nieuwe album ‘ Luck & Strange’ , maar ook op het feit dat zijn dochter Romany niet alleen de cover ‘ Between Two Points’ op dat nieuwe album zong, maar nu ook deel uitmaakt van zijn liveband.

Hij heeft dan ook een stellige mening over het recent geïntroduceerde begrip ‘ nepo babies’, maar het is ook interessant dat hij zegt niet om de mening van zijn publiek te geven en dus geen rekening te houden met hun wens zo veel mogelijk Pin Floyd-nummers te horen tijdens zijn concerten: ‘ I’m sorry if it’s arrogant to call what I doart, but I’ll stick wit hit.’

Ook Roger Waters, David Crosby, gitaar spelen en het Pnk Floyd-album ‘ The Endless River’ komen ter sprake.

Daarover zegt hij hoe het onder druk van de platenmaatschappij tot stand kwam en werd uitgebracht als een volwaardig groepsalbum, terwijl het dat niet was.

Ook werpt hij nog een iets ander licht over de verkoop van de rechten op de Pink Floyd-catalogus:

Nadat Joe Walsh klaagde over hoe optreden in de Las Vegas Sphere toch een behoorlijke klus was, is het nu de beurt aan Vince Gill.

Ook deze relatief nieuwe Eagle krijgt het niet cadeau tijdens de lange serie optredens in die hypermoderne concerthal, die met zijn projectiemogelijkheden een heel nieuwe fase van optredens inluidt.

Gill heeft het er maar moeilijk mee om meerdere redenen: zo is het podium uiteraard bveel kleiner dan de totale oppervlakte van de wanden en het plafond en werd hij tijdens de repetities al draaiering door de vele projecties.

Bovendien kijkt er volgens hem bijna niemand naar de muzikanten tijdens de optredens, want alle aandacht gaat uit naar de projecties op het plafond.

Tsja, zo is er ook altijd wat…

Je begrijpt bijna niet waarom de Eagles dan toch steeds weer nieuwe optredens in de `sphere aankondigen: