Category: recensies singer-songwriter (Page 2 of 18)

‘Wherever You are’ – Philip Kroonenberg

8 March 2024 / Ruud

Excelsior

De vijftien songs die singer-songwriter Philip Kroonenberg op zijn negende soloalbum zette, zijn autobiografischer dan ooit.

Ze vormen een drieluik met zijn twee vorige albums: op ‘Some More Time’ bezong hij de kanker die zijn vrouw trof en hoe zij die na een zwaar proces overwon, op ‘The Therapist’ kon hij het zich weer veroorloven verbaasd, verontwaardigd en verdrietig te kijken naar de wereld en zijn medemensen als de psychotherapeut die hij ook is.

Hoe onwaarschijnlijk het ook moge zijn, zijn vrouw werd in november 2022 getroffen door een totaal andere vorm van kanker en in deze songcyclus bezingt hij de stadia van optimisme, ongeloof, pessimisme en verdriet die daarop volgden.

Hij nam ze op op akoestische gitaar en liet het geluid kaal op aanraden van zijn vrouw. Behalve Reyer Zwart op contrabas en harmonium zijn alleen twee van zijn drie dochters erop te horen: Patsy zingt tweede stem en Dunja speelt op twee van de songs piano. Ook schreef zij mee aan de muziek van ‘Alone’ terwijl derde dochter Lynn dat deed bij ‘Angel’, maar niet te horen is.

Patsy’s stem zorgt samen met Kroonenbergs soepele, muzikaal zeer folky melodieën voor

Consolation Songs – Vera van der Poel

21 February 2024 / Ruud

www.veravanderpoel.com

ondanks alles

Net als haar zuster Beatrice is Vera van der Poel een veterane in de Nederlandse muziek. Samen zongen ze ooit in Mimezine en Beeswamp en ze laten nog altijd de glorieuze tijden van Abba herleven, maar hebben beiden ook een solocarrière.

Vera van der Poel maakte in 2012 al ‘Love and Taboo’ onder de naam Divera, terwijl ze in 2017 onder haar eigen naam ‘Time Versus Time’ uitbracht.

De vijf songs op deze EP zijn muzikaal en tekstueel het vervolg op beide, want zowel de invloeden uit

Grand Jubilee – Richard Lindgren

26 January 2024 / Ruud

Rootsy 7350050362126

schoonheid gewrongen uit pijn

De Zweedse zanger-gitarist Richard Lindgren is een productief man, want hij bracht in elf jaar veertien studioalbums uit. Dat maakt de lange stilte na ‘Death and Love’(2019) des te opmerkelijker, want die periode duurde zo’n vier jaar.

In die tijd schreef hij niet alleen veel songs, ook formeerde hij een nieuwe begeleidingsband waarin het aantal gitaristen opvalt: dat zijn er veel van zijn negen nieuwe nummers drie of vier en in sommige zelfs vijf, terwijl Lindgren zelf ook akoestische of elektrische gitaar speelt.

Toch resulteert dat niet in ongenuanceerde, dicht gespeelde songs, want opener ‘Big Fat Nothing’ is eerder gebaseerd op het majestueuze, ruimtelijk deinende treurritme van drummer-producer Christoffer Olssen Segerberg en bassist-toetsenist en producer Ale William Sjöström dan op iets anders.

Lindgren buit in die zes minuten durende song met

Wendy Webb – ‘Silver Lining’

4 December 2023 / Ruud

www.wendy we bbmusic.com

lange adem

De Amerikaanse zangeres-pianiste Wendy Webb maakt al sinds 2003 albums en zette op ‘Silver Lining’, haar zesde, tien eigen songs en een cover.

Ze nam haar piano en zang live op en liet zich anders dan op ‘Step Out of Line’ (2017) slechts begeleiden door twee muzikanten: John McLane speelde ook op ‘This Is The Moment’ (2015) al

Fire Place – Dusty Stray

1 December 2023 / Ruud

www.dustystray.c om

verdrietcyclus

Op zijn zesde album zette Dusty Stray een cover van ‘I’m So Glad’ van deltabluesman Skip James uit 1931en twaalf eigen songs. Die zijn thematisch verwant, want ‘Fire Place’ is een scheidingsplaat zoals bijvoorbeeld Bruce Springsteen, Jaap Boots en Rick Treffers die ooit maakten.

Anders dan zij verpakt de Amsterdamse Amerikaan Jonathan Brown zijn liefdesverdriet en eenzaamheid in zacht ruisende toetsen en akoestische snareninstrumenten. Dat levert een even lieflijke als gelaagde sound op die misleidt:

Edie Carey – The Veil

29 November 2023 / Ruud

www.ediecarey.com

uitzonderlijke klasse

Singer-songwriter Edie Carey zette op haar zesde soloalbum in 2022 twaalf songs die ze schreef met als thema het onverwacht wegtrekken van de sluier van alledag door ingrijpende gebeurtenissen.

Het titelnummer opent het album symbolisch: ze zingt hoe haar vader haar als klein kind naar bed bracht, hoe haar eigen kind haar steeds minder nodig heeft, hoe een auto-ongeluk haar leven letterlijk en figuurlijk op zijn kop zette en hoe de Amerikaanse samenleving verdeelder is dan ooit, maar:

Joni Mitchell – Archives Volume 3 the Asylum Years (1972-1975)

25 October 2023 / Ruud

Rhino R2 7177547/603497834303

intieme transformatie

Het derde deel van Joni Mitchell’s Archives beslaat de jaren 1971 tot en met 1975 en daarmee de albums ‘For The Roses’ (1972), ‘Court and Spark’ (1974) en ‘The Hissing Of Summer Lawns’ (1975). Dat zijn de jaren waarin Mitchell van bijna solo opgenomen songs toegroeide naar een voller en duidelijker door jazz beïnvloed geluid.

Dat ze ook daarvoor al jazzinvloeden verwerkte in haar spaarzaam op muziek gezette ballads, blijkt bijvoorbeeld uit de oudste demo op de eerste cd, een versie van ‘Cold Blue Steel and Sweet Fire’ voor ‘For The Roses’. Die heeft door akkoorden en melodie een duidelijke jazzinslag, terwijl de demo van het titelnummer van dat album muzikaal dan weer sterk doet denken aan de Engelse folky singer-songwriter Nick Drake.

Die ontwikkeling

Sarah McCoy – High Priestess

11 October 2023 / Ruud

5051083184618

www.sarahmccoy.co m

eredienst

Hoewel Sarah McCoy’s tweede album al uitkwam in januari van dit jaar, werd het blijkbaar alleen in Frankrijk opgepikt, terwijl haar debuut ‘Blood Siren’ in 2019 internationaal goede recensies kreeg.

Toch zijn de tien songs en het gedicht die McCoy op haar tweede album zette een logisch vervolg op dat debuut, al zijn er accentverschillen tussen de twee.

In meeste de songs op ‘Blood Siren’ bestond de begeleiding

Flip Noorman – Flip Noorman zingt Tom Waits (in het Nederlands)

9 October 2023 / Ruud

Hans Kusters Music HKM72053

op het slappe koord

Dat Flip Noorman naast Leonard Cohen ook Tom Waits tot zijn helden rekent, bleek bijvoorbeeld op zijn album ‘De Big One’, dat zowel qua muziek als teksten door Waits beïnvloed was.

Noorman kreeg toestemming van Waits voor zijn ambitieuze plan een Nederlandstalige voorstelling van diens songs te maken, maar zijn wens die door hem hertaalde nummers ook als dubbelalbum uit te brengen leverde hem een weigering op.

Noorman liet zich daardoor niet van de wijs brengen, nam in de Amsterdamse Kleine Komedie een show op en liet die horen aan Waits’ Europese agent. Die bleek geïmponeerd, deed een goed woordje voor Noorman en Waits liet zich onverwacht overtuigen met dit dubbelalbum als gevolg.

Waits zal vermoedelijk

Sweet Anhedonia – Ben de la Cour

23 August 2023 / Ruud

Jullian Records JR-32CD

sterk isolement.

De in Engeland geboren, maar in de VS opgegroeide singer-songwriter Ben de la Cour zette tien songs op zijn vijfde album. Hij haalde met moeite country noir-icoon Jim White over om die produceren, want diens debuut ‘(The Mysterious Tale of How I Shouted) Wrong-Eyed Jesus’ hielp De la Cour ooit door een moeilijke periode.

White speelde ook banjo, percussie en toetsen en zong, maar zijn kenmerkende geluid is alleen duidelijk hoorbaar in opener ‘Appelachian Book of the Dead’ en ‘Birdcage’ met zijn hoekige, van veel diepte voorziene ritme, de klaaglijke koortjes en De la Cour’s vervormde stem.

In de andere songs stelde White zich dienend op en staat