Category: recensies roots (Page 22 of 23)

Voorbeeldige roots.

Als begeleiders zijn gitaristen Richard van Bergen en Jack Hustinx, bassist Dick Wagensveld en drummer Nicky Hustinx bekend genoeg. Malford Milligan en J. W. Roy zijn maar twee  zangers met wie ze speelden, terwijl Van Bergen en Hustinx soms ook assistentie verleenden bij het songschrijven.
Op dit groepsdebuut componeerden Hustinx en vooral Van Bergen alle nummers en zongen zij ze ook, hoewel J.W Roy een keer te gast is en de Amerikaanse Patricia Vonne assisteert in een stijlvaste, smartelijke Texmex-ballad. Continue reading

Moed.

Zangeres Beatrice van der Poel denkt eindelijk thuis te zijn met dit Nederlandstalige debuut, na omzwervingen met Beeswamp en Corry en de Grote Brokken. Makkelijk ging dat niet, want zij financierde deze cd zelf: geen label zag er brood in. Nu zoeken die A & R-managers met rode kaken hun volgende wegwerp-idol, want zij weigerden een diva die persoonlijkheid paart aan geïnspireerde soul, blues, funk en rock.
Van der Poels muzikale vrienden hoorden het gelukkig wel: pianist/zanger Maarten van Roozendaal moedigde haar aan in het Nederlands te schrijven, gitarist Wouter Planteijdt bracht uit Sjako! drummer Richard Heijerman en bassist Thijs Vermeulen mee, organist Nico Brandsen, UDS-gitarist René van Barneveld en Hot Haarlemmer Dijk Horn Roland Brunt. Continue reading

Tijdloze klasse.

De twaalf songs op deze opvolger van het naamloze debuut van The Bridge zijn al net zo dwars en swingend als die twaalf van verleden jaar. Bands als Little Feat en The Band klinken erin door, maar zonder dat deze inmiddels tot zes man uitgegroeide groep een kloon is. Hun geluid is immers het resultaat van het jarenlang spelen van gemiddeld 250 optredens per jaar.
Continue reading

www.multigrademotoroil.nl

Klasse A.

Voor hun full-length debuut schreven de zanger-gitaristen én broers Hille en Eelco Engelsma tien songs. Acht daarvan zijn Engelstalig en twee Fries, waaronder het loom dreigende Troch de Drek.
Vanaf 2003 vormen de twee een band met collega-Friezen Jornt Bosma – accordeon-zang en  Dennis Schierboom – bas. Drummer Corneel Canters is er sinds 2006 bij.
Door hun ervaring tijdens optredens en de opnamen voor de cd-ep uit 2007 klinken zij hecht.

Continue reading

Go Sjako!, go!

Op hun eerste cd in acht jaar spelen gitarist Wouter Planteijdt, drummer Richard Heijerman en bassist Thijs Vermeulen met ex-UDS-gitarist René van Barneveld, groepslid sinds 2005. De meeste opnamen dateren uit 2006, maar klinken tijdloos, ondanks incidentele invloeden van Neil Young en Jimi Hendrix.
Continue reading

Stephen Stills houdt de laatste maanden uitverkoop uit zijn geluidsarchief in navolging van zijn grote vriend en concurrent Neil Young.

Eerst kwam al het akoestische Just Roll Tape uit met solo-opnamen uit 1968 en daarna Demos met alternatieve versies van songs van Crosby, Stills & Nash.

Nu is een cd uit met destijds afgevallen opnamen van de groep die Stills begon met Chris Hillman en Al Perkins (ex-Flying Burrito Brothers), Dallas Taylor en Calvin ‘ Fuzzy’ Samuels (de ritmesectie van C, S, N & Y’s Déjà Vu), Joe Lala en Paul Harris.

Continue reading

Waardige opvolger.

Op hun tweede cd in eigen beheer combineren Dif en jd decker net als op hun debuut veelal maatschappijkritische teksten met door country en folk beïnvloede, akoestische ballads of met gitaarrock à la Neil Young. Beste voorbeeld van die laatste soort is Freedom (!), inclusief droog ploppende bas en snijdende gitaarriff.
Uitgebreid met drummer Deadpan Dirk en Pyedog Pete op dobro, mandoline en mondharmonica spelen ze voor die genres kenmerkende songs, al komen de tweestemmige harmonievocalen vaak uit de countryrock.
Continue reading

Rootsy Neder-Americana.

Deze Nederlandse tweemansband deelt zijn homepage met The Kicking Mule, een Neil Young-coverband waarin beide leden zitten. Het huisje in het bos dat diende als studio, doet dan ook meteen denken aan de schuur waar Young Harvest opnam. Het is weliswaar nog een stuk bescheidener, maar dat is de muziek van Dif en J.D. Decker ook: het symfonie-orkest en de trance-opwekkende solo’s ontbreken.
Continue reading

Soul pretendent.

Op haar vorige cd, The Phenomenal Ruthie Foster, schoof de als folkie bekend staande Foster al verder op richting soul en gospel dan op de vier cd’s daarvoor. Die lijn zet zij in deze elf nummers krachtig voort, begeleid door o.a. gitarist Robben Ford, toetsenist Jim Dickinson en de Memphis Horns. Foster verdwaalt eenmaal loom swingend op Jamaica, maar in tien andere songs zijn soul, rhythm ‘n’ blues en funk haar rode draad.

Continue reading

De reis.

In 2002 en 2003 maakten de Nederlandse Understate Men twee cd’s vol songs geïnspireerd door de vroege solo-platen van Neil Young. Dif en jd decker konden gelukkig net als Young niet kiezen en speelden dus door country en folk beïnvloede, akoestische ballads én emotionele gitaarrock met veelal maatschappijkritische teksten, hoewel de liefde vaak niet ver weg was.

Nu is er opeens die helaas slechts vier geïnspireerde songs tellende ep, waarop het duo akoestischer klinkt dan ooit.

Continue reading