Category: nieuws (Page 18 of 657)

David Gilmour geeft een derde nummer uitgebracht van zijn voor 6 september aangekondigde ‘Luck and Strange’.

Het heet ‘Dark and Velvet Nights’ is een in principe een gedragen rocksong, maar dan met een onverwacht en nogal overbodig strijkersgedeelte in het midden dat bovendien de vaart er behoorlijk uit haalt.

De tekst is een gedicht dat Gilmour kreeg van zijn vrouw Polly op hun huwelijksdag en waarbij hij een ‘groove’ voelde opkomen.

Gilmour soleert ook tegen de strijkers in, hoewel hij in zijn huisstudio staat en de strijkers duidelijk ergens anders zitten.

Vervolgens schreef Polly er weer een aantal coupletten bij:

Op 4 oktober as. komt het vierde deel uit van de Joni Mitchell Archives.

Die box komt uit op cd en lp en beslaat de periode van ‘Hejira’(1976) ‘Don Juan’s Reckless Daughter’(1977) en ‘Mingus’ (1979), maar ook haar deelname aan Bob Dylan’s Rolling Thunder Revue in 1975 en 1976 en haar deelname aan protesten tegen nucleaire wapens.

De cd-versie is uitgebreider dan de lp-versie, want die bestaat uit vier Lp’s met Mitchell’s persoonlijke favorieten.

De cd- box is dus een schatkamer voor haar fans, want hij kent dezelfde opzet als het derde deel, dus met een boekje met niet eerder gepubliceerde foto’s, uitgebreide liner notes en opnieuw een gesprek met vriend, journalist en regisseur Cameron Crowe, al valt te hopen dat het wat minder vrijblijvend is dan dat in deel drie.

Inmiddels is een live-versie van Coyote uit, zoals Mitchell die in december 1975 in Montreal speelde tijdens die Rolling Thunder Revue. In de introductie vertelt ze over het schrijfproces ervan:

Van zanger-toetsenist Randall Bramblett’s dertiende album ‘Paradise Breakdown’ is een tweede nummer uitgebracht.

‘ ‘Round and ‘Round the Sun’ is een uptempo-nummer met bepalende elektrische gitaren en natuurlijk Bramblett’s kenmerkende hese zang.

Hij bezingt een spirituele ervaring waarbij een rijdende auto gevuld wordt met een onwaarschijnlijk helder licht en stelt vragen over vergankelijkheid en geluk die die gebeurtenis oproept.

Daarvoor moet je wel aandachtig luisteren, want de gitaren zitten de tekst wel wat in de weg:

De singer-songwriter Greg Copeland is al zijn hele leven onbekend en dat wil iets zeggen als je inmiddels 78 bent.

Nu heeft hij er ook weinig aan gedaan om daar verandering in te brengen, want op zijn debuut ‘Revenge Will Come’ uit 1982 was schoolvriend Jackson Browne weliswaar ‘executive producer’, maar die eerste werd gevolgd door een stilte van 26 jaar. Pas in 2008 verscheen namelijk ‘Diana and James’, het album dat technisch gesproken daarmee nog altijd de opvolger van zijn debuut was.

Inmiddels was de eventuele populariteit van de als advocaat werkzame Copeland vermoedelijk al lang weggeëbd, iets waarover hij zich blijkbaar geen zorgen maakte: ‘The Tango Bar’, zijn derde album, kwam pas in 2020 uit. Dat was dus na een artistieke pauze die deze keer twaalf jaar duurde.

Dat nu dan al een opvolger voor dat album wordt aangekondigd, is dan ook snel voor zijn doen: en zijn tenslotte pas vier jaar verstreken sinds dat album.

Al is ‘Empire State’ een EP, het is een levensteken van de man die intrigerende albums maakte.

Zijn nieuwe wordt net als ‘The Tango Bar’ geproduceerd door Tyler Chester, terwijl pedal steel-speler Greg Leisz opnieuw meedoet, net als Jackson Browne-gitarist Val McCallum en drummer Jay Bellerose. Bassiste Jennifer Condos deed net als Bellerose en Leisz ook al mee op ‘Diana And James’, zodat er in zekere zin sprake is van een reünie.

Ten tijde van zijn vorige was Copeland overigens van plan er een soort schaduwalbum bij op te nemen dat hij in 2021 wilde uitbrengen. Daarvan kwam dus niets terecht, maar op die vorige stonden bovendien negen songs en op die nieuwe staan er maar vijf:

Van het voor 6 september aangekondigde album ‘Roll It Out’ van The Deslondes is een derde single uit.

‘Lies I’ve Told’ blijkt een slepende ballad te zijn met countryinvloeden door de steelgitaar, maar gelukkig toch vooral te worden bepaald door de meerstemmige zang, een van de kenmerken van de rootsy veteranen uit New Orleans:

De premièredatum van ‘A Complete Unknown’, de Bob Dylan-biopic met Timothée Chalamet in de hoofdrol, zou zijn uitgelekt.

De film zou op eerste kerstdag voor het eerst in de bioscoop te zien zijn in de VS, een logische datum gezien de bezoekersaantallen aan de bioscopen tijdens Kerstmis.

De Britten moeten echter met Kerstmis iets anders gaan doen, want vanaf de film zou pas van 17 januari in het Verenigd Koninkrijk te zien zijn. Dat melden althans Variety en Digital Spy.

Of dat ook de datum is dat de film op het Europese vasteland te zien is, is de logische vervolgvraag, maar daarover zijn zelfs nog geen geruchten…

Eerdere berichten over ‘A Complete Unknown’ en over Bob Dylan zelf vind je in de categorieën nieuws, Dossier Crisis in de platenindustrie en Dossier: Ook al dood…

In Kippenvel 812 hoor je vanwege een verslag van de Rijnsburgse feestweek alleen van negen tot tien songs van de Staple Singers en Delaney & Bonnie en nieuw of recent werk van R.R. Williams en Dr. John, Bywater Call en Son of the Velvet Rat.

In De rode draad zitten vier songs waaruit blijkt dat het beste nog moet komen, of het slechtste misschien. Die zijn van Stephen Bruton, Rosemary’s Sons, Keb’ Mo’ en Olivier’s Army.

Dat is dus deze week maar een uur muziek voor wie wil luisteren. Tot vanavond om negen uur dus, tot Kippenvel!

In een interview met Prog Magazine heeft gitarist David Gilmour zijn voor 6 september aangekondigde album ‘Luck and Strange’ zij beste genoemd sinds Pink Floyd’s ‘Dark Side of the Moon’ uit 1973.

Daarbij kun je je kanttekeningen zetten op basis van de verschenen nummers ‘The Piper’s Call’ en ‘Between Two Points’, helemaal doordat dat laatste nummer een cover is van de Montgolfier Brothers.

Van een meesterwerk mag je toch verwachten dat de artiest het zelf schept, in welke discipline de kunstenaar ook actief is.

Het is wel goed nieuws voor de vele fans, die zich ook nog kunnen verheugen over het feit dat Gilmour na zijn erbij horende optredens snel met dezelfde muzikanten de studio in wil om een opvolger op te nemen.

Hij voelt zich onderdeel an een team in plaats van een soloartiest, iets waarvoor hij zegt niet gekozen te hebben:

Van singer-songwriter Amos Lee komt op 9 augustus jl. een nieuw album uit.

Nu is zelfs op zijn eigen website nog niet veel meer te vinden dan een aankondiging van de release van ‘transmissions’ en de datum.

Wel staan inmiddels diverse nummers op het internet, zodat je je wel een eerste, oppervlakkige indruk van het album kunt vormen.

Zo zijn ‘Beautiful Day’, ‘Hold on Tight’ en ‘Darkest Places’ al te horen.

Heel voorzichtig kun je concluderen dat het gaat om songs met invloeden uit singer-songwriter en rootsy rock, zodat het geluid lijkt te duiden op een voorzichtige terugkeer naar dat van albums als ‘Mission Bell’ (2011) en Mountains of Sorrow, Rivers of Song’ (2013).

Toch is het afwachten want Lee maakte na een daarop volgend livealbum drie albums die je het best kunt omschrijven als orkestrale, breed uitwaaierende pop en daarna twee blijkbaar uit liefde gemaakte coveralbums:  een nauwgezet gespeeld en gezongen tribute aan Chet Baker en een aan Lucinda Williams, zodat het nog even raden blijft naar zijn volgende incarnatie.

de tracklist:

Gospellegende Mavis Staples heeft een kinderboek geschreven, zij het dat ze dat niet in haar eentje heeft gedaan.

Ze schreef ‘Bridges Instead of Walls: the story of Mavis Staples’ samen met de bekroonde kinderboekenschrijfster Carole Boston Weatherford, terwijl de illustraties van Steffi Walthall een integraal onderdeel van het verhaal uitmaken.

Het boek is eigenlijk Staples’ voor kinderen aangepaste biografie, want per twee pagina’s beschrijven zij en Boston Weatherford steeds een thema uit haar leven of een episode met als titel iedere keer de titel van een nummer dat Staples ooit zong.

Zo beschrijft ze met Boston Weatherford het leven van haar vader in MIsssissippi voor haar geboorte, haar jeugd in Chicago, haar zangdebuut in de kerk op het moment dat ze nog maar de tekst van twee psalmen had ingestudeerd, terwijl ze op een stoel stond om in de microfoon te kunnen zingen, hoe ze verpleegster wilde worden na haar middelbare school te hebben afgemaakt maar dat niet werd, doordat haar vader zei dat ze als zingend ook mensen beter maakte: