Category: nieuws (Page 19 of 657)

Op 24 september wordt dat onthuld in de Emancipation Hall. Het beeld wordt dan onderdeel van de National Statuary Hall Collection.

Zo wordt Cash ook de tweede en laatste vertegenwoordiger van de staat Arkansas: iedere Amerikaanse staat kan met maximaal twee standbeelden bijzondere figuren uit het verleden eren.

Het andere beeld is gewijd aan Daisy Bates, een zwarte mensenrechtenactiviste die bijvoorbeeld betrokken was bij de Little Rock Nine: negen zwarte scholieren die op basis van de wet naar de Little Rock Central High School wilden, maar werden geweigerd oplast van de gouverneur van Arkansas.

Bates was daarvoor al de voorzitter van de NAACP (National Association for the Advancement of Colored People) in Arkansas en gaf met haar man de wekelijkse Arkabsas State Press uit, waarin ze schreef over de achterstelling van het Afro-Amerikaanse bevolkingsdeel.

Zijn coachte de negen, zocht de publiciteit en organiseerde escortes met dominees voor de negen om ervoor te zorgen dat ze het schoolgebouw binnen konden gaan en er les konden krijgen.

Uiteindelijk zette president Eisenhower de National Gard in om ervoor te zorgen dat dat gebeurde.

Het initiatief voor deze twee beelden dateert uit 2019, toen de staat Arkansas besloot de er toen staande beelden van senator  James P. Clark en advocaat Uriah Rose te vervangen.

Met het beeld van Bates heeft Arkansas dus al een sterke troef, maar Cash is in ieder geval bekender dan zij: bovendien zou het beeld van de in 2002 overleden Cash ongeveer twee meter veertig hoog worden en hij zou zowel een bijbel als een gitaar vasthouden.

In het echte leven was Cash ook niet speciaal klein, maar zijn lengte van 1 meter 88 wordt riant door het beeld overtroffen.

Bates’ beeld is dan weer drie meter twintig hoog, maar dat is inclusief voetstuk. Het is dus voorlopig nog onduidelijk of zij boven Cash uittorent of hij boven haar…

Eerdere berichten over Johnny Cash vind je in de categorie nieuws.

Op 18 oktober komt er een nieuw album uit van Fleetwood Mac-drummer Mick Fleetwood.

Hij werkt daarop samen met Jake Shimbabukuro, die wordt omschreven als een ‘ukelelefenomeen’.

Shimbabukuro schijnt al in 2006 viraal opgedoken te zijn toen hij George Harrison’s ‘While My Guitar Gently Weeps’ op ukelele speelde en hij heeft drie jaar door de VS getoerd met de daar zeer geliefde Jimmy Buffett, terwijl hij ook schijnt te hebben samengewerkt met mensen aks cellist Yo-Yo Ma, banjospeler Bela Fleck, countrykraaier Willlie Nelson en gitarist Warren Haynes.

Op ‘Blues Experience’ spelen de twee allerlei klassiekers opnieuw, zoals  Fleetwood Mac’s eigen ‘Songbird’, maar ook klassiekers Procol Harum’s ‘A Whiter Shade of Pale’ en Neil Young’s ‘Rockin’ in the Free World’.

Toch nieuwsgierig naar hoe dat klinkt? Bluesklassieker ‘Rolln’ and Tumblin’ ’ is inmiddels te horen en dat klinkt inderdaad alsof er heel veel snaren omvallen:

Continue reading

Net nadat Roxy Music-gitarist Phil Manzanera aankondigde met een uitgebreid loopbaanoverzicht te komen, doet de voorman van die groep precies hetzelfde.

Bryan Ferry brengt namelijk op 25 oktober as. ‘Retrospetive: Selected Recordings 1973-2023’ uit, al  is dat met zijn 81 een stuk bescheidener dan Manzanera, die elf van zijn soloalbums bijeenbracht plus negen bonusnummers. Ferry put dan weer uit zestien soloalbums voor deze compilatie

Ook  het aantal niet eerder uitgebrachte nummers is bij Ferry lager. Hij houdt het bij slechts een nieuwe song: ‘Star’.

Of de door de decennia heen steeds klaaglijker en slomer klinkende Ferry daarmee zichzelf bedoelt, kun je nog niet vaststellen, want dat nummer is nog niet uit.

Dat geldt wel voor zijn blijkbaar nieuwe cover van Dylan’s ‘She Belongs To Me’, waarvan de video van drieënhalve minuut alleen bestaat uit een klassieke speelfilm met Bryan Ferry uiteraard in de hoofdrol, terwijl hij niets meer doet dan zijn bewondering voor het Dylan-nummer uiten:

Continue reading

In een uitgebreid interview met de Engelse ‘Daily Telegraph’ praat E Street Band-gitarist Steve Van Zandt uitgebreid over zijn loopbaan in de schaduw van zijn grote vriend Bruce Springsteen, maar ook over de documentaire waarin hij tegen wil en dank het onderwerp is: ‘Stevie Van Zandt: Disciple’.

Ook mijmert hij aan het eind van het vraaggesprek over toekomstige tournees van de E Street Band, gegeven het feit dat Springsteen, hij en een aantal van de andere oerleden er nu eenmaal ook niet jonger op worden:

Continue reading

Van Fleetwood Mac komt op 20 september het album ‘Mirage Tour Live ‘82’ uit. Dat gebeurt als 3-lp-set, dubbel-cd en digitaal

Daarop staan 22 nummers die de groep speelde in het Los Angeles Forum tijdens twee optredens. Daaruit zijn de beste versies gecombineerd tot een geheel.

Zes songs van deze concerten werden niet eerder uitgebracht, maar andere stonden al op ‘Live Super Deluxe Edition’, ‘Mirage Super Deluxe Edition’ en de concertdocumentaire ‘Mirage Live’.

Het lijkt dus eerder een album voor de echte fans dan voor anderen, maar ook van die eerste groep zijn er genoeg.

Zij kunnen zich vast in de handen wrijven bij de tracklist, want er staan uiteraard veel klassiekers op, terwijl ‘Don’t Stop’ al te horen is.

Daarop klinken Lindsey Buckingham en Christine McVie niet alleen allebei wat hees, het hele nummer krijgt een wat rafeliger uitvoering doordat het meer richting rock ‘n’ roll wordt getrokken:

Continue reading

Op 17 oktober as. wordt een eerbetoon gebracht aan Robbie Robertson, de op 9 augustus 2023 overleden zanger-gitarist van The Band en zeker een van de leiders van die mythische groep, zo niet  dé leider.

De line-up is zonder meer indrukwekkend: Grateful Dead’s Bob Weir, Eric Clapton, Van Morrison, Elvis Costello, Lucinda Williams, Trey Anastasio en Mavis Staples treden op die datum op in het Kia Forum in Los Angeles.

Of dat nog niet genoeg is, komen ook Ryan Bingham, Mike Campbell, Eric Church, Warren Haynes, Jim James, Jamey Johnson, Noah Kahan, Daniel Lanois, Taj Mahal, Margo Price, Robert Randolph, Nathaniel Rateliff, Allison Russell, Benmont Tench en Don Was opdraven, dus dat wordt nog dringen op het podium. Wel is het aannemelijk dat Was de musical director zal zijn en zal bassen, terwijl Heartbeakers Benmont Tench en Mike Campbell respectievelijk toetsen en gitaar zullen spelen.

Het persbericht belooft precies wat je verwacht, nl. een selectie uit Robertson’s solowerk en van zijn songs voor The Band.

Een deel van de opbrengst gaat naar The Woodland Cultural Centre, een liefdadigheidsorganisatie die culturele, historische en educatieve programma’s organiseert in het Sixth Nations-reservaat in Canada. Zoals bekend, was Robertson gedeeltelijk van inheemse afkomst:

Life Is a Carnival

Doordat Robertson’s vriend en filmregisseur Martin Scorsese het geheel produceert samen met drie anderen, duikt onmiddellijk de vraag op of dit optreden ook gefilmd gaat worden voor een documentaire. Ten slotte is Scorcese ook de regisseur van The Last Waltz, de serie afscheidsconcerten vol sterren van destijds en schreef Robertson dan weer de filmmuziek voor een aantal van Scorcese’s films.

Op internet wordt er trouwens her en der op gewezen dat het Kia Forum vroeger The Forum heette en dat dat het theater was waar Bob Dylan en The Band de laatste drie optredens deden van hun reünietournee in 1974.

Tijdens die drie concerten word een groot gedeelte van het album ‘Before the Flood’ opgenomen.

Eerder berichtte ik al dat op 20 september van Dylan ‘Bob Dylan – The Live Recordings’ uitkomt, een box met 27 cd’s. Daarop staat zijn hele tournee, maar dan wel alleen de songs die hij speelde en niet die van The Band zelf.

Andere berichten over Robbie Robertson vind je in de categorieën nieuws, roostmuziek op radio, tv en internet, muziekboeken en het Dossier: ook al dood…

In Kippenvel 811 draai ik songs van David Crosby en Jack Hustinx, Tip Jar, Lee Harvey Osmond en Dayna Kurtz en nieuw of recent werk van de Red Clay Strays en Nienke Dingemans, Edie Carey en Neil Young with Crazy Horse, Jaap Boots en Jonah Tolchin, de Jaydees en Rogier Pelgrim.

In het een-tweetje draai ik voor de tweede keer drie songs met John Mayall in het middelpunt van een aantal Britse muzikanten die hij beïnvloedde en in De rode draad draai ik vier versies van de Lowell George-compositie ‘Cold, Cold Cold’: een alternatieve studioversie van Little Feat, een vroege liveversie van die groep, de versie die Bonnie Raitt ervan maakte met Little Feat op het tribute ‘Rock and Roll doctor, a tribute to Lowell George’ en die volkomen onverwachte, erg mooie van Joachim Cooder op die nieuwe tribute: ‘Long Distance Love, a Sweet Relief tribute to Lowell George’.

Dat is dus deze week weer twee uur muziek voor wie wil luisteren: tot vanavond om acht uur dus, tot Kippenvel!

Phil Manzanera heeft een carrièreoverzicht aangekondigd bestaande uit een selectie van zijn solowerk van de afgelopen vijftig jaar onder de nogal prozaïsche naam ’50 Years of Music’.

Dat gegeven is op zich interessant, al zullen veel mensen zich toch op het hoofd krabben: had ik  Phil Manzanera dan moeten kennen?

Dat is meteen ook zijn tragiek, want hij was en is in de eerste plaats bekend als de gitarist van Roxy Music.

Die groep bestond van 1971 tot 1975 en van 1979 tot 1989 om in 2001 voor een derde keer te worden geformeerd en in 2014 een stille dood te sterven..

Daarnaast en daarna was Manzanera solo actief en deze box bevat dan ook elf van zijn voor deze gelegenheid geremasterde soloalbums, negen niet eerder uitgebrachte bonustracks en een boek van honderd pagina’s.

In totaal maakte hij overigens minstens meer dan twintig albums, dus dit is in ieder geval een scherpe selectie.

Onder die niet eerder uitgekomen nummers is er minstens een dat bevestigt dat Manazanera toch vooral de gitarist van Roxy Music was: ‘Impossible Guitars’ is een liveopname van die groep.

Inmiddels is het iets meer dan negen minuten lage ‘Listen Now (Velvet Season and the Hearts of Gold)’- remix uitgekomen, maar dat is wel een héle zit:

Continue reading

Adele heeft aangekondigd, dat ze voor haar concerten in München verrassingskaartjes te koop aanbiedt voor 35 euro.

Vanaf 2 augustus geeft het popfenomeen tien concerten in de daarvoor speciaal aangelegde Munich Messe Arena. De kaartjes voor zo’n concert kosten normaal tussen de 299,90 en 399,90 euro per stuk, maar een beperkt aan plaatsen dus niet.

Het verrassingselement zit hem erin, dat de precieze zit- of staanplaats die bij de kaartjes hoort, pas bekend wordt p de dag van het concert zelf. Die plaats kunnen kopers niet wijzigen, terwijl ze ze zelf moeten ophalen op de dag van het concert.

Het zou gaan om een ‘zeer beperkt aantal plaatsen’, maar doordat de capaciteit van het stadion 80.000 mensen is, zou het ook kunnen gaan om nog onverkochte tickets…

Veel eerdere berichten over Adele vind je in de categorie nieuws.

In een interview met de Sunday Mirror heeft Pink Floyd-drummer Nick Mason gezegd dat het fascinerend zou zijn om te zien wat AI kon doen met nieuwe nummers voor die iconische popgroep.

Dat moest AI er wel van uitgaan dat Rogers Waters en David Gilmour weer vrienden waren, zei Mason ook. Dat is de mensenwereld misschien onvoorstelbaar, maar voor een algoritme lijkt me dat een fluitje van een cent.

Mason mijmerde ook over het roemruchte verleden van de groep, waarij hij de muziek misschien onbedoeld ondergeschikt maakte aan iets anders: ‘In a 55-year career, most of it was great fun. We were ­enormously privileged to be in a successful band and tour the world and hang out with really interesting people. It’s a gold card to meet all sorts of your favourite sportsmen and actors.’

Ook zei hij wonderlijk genoeg, dat Pink Floyd dan net als ABBA kon zijn als die nummers af waren.

Daarbij refereerde hij uiteraard aan de opvoeringen van ABBA’s ‘Voyage’ in Londen, waarbij gebruik gemaakt wordt van hologrammen en een grote, anonieme liveband.

Verder legde hij uit, waarom hij met de door hem geformeerde groep ‘A Saucerful of Secrets’ optreedt om vroeg werk van Pink Floyd te spelen:  ‘The best thing about keeping the thing going is for our benefit. It makes sense to keep it going rather than ­shutting it down. I also enjoy it because the more time passes, the more you can look at it with a rosier glint.’

 Grappig genoeg heeft ook David Gilmour zich al uitgelaten over de mogelijkheid dat Pink Floyd het onderwerp zou worden van een dergelijke hologrammenvoorstelling: hij zou daarmee akkoord kunnen gaan als wordt voldaan aan ‘een heleboel strenge voorwaarden’.

Tegelijkertijd weet niet alleen elke Pink Floyd-fan dat die voorstelling er nooit gaat komen doordat Roger Waters daar nooit mee akkoord zal gaan…

Eerdere berichten over Nick Mason, David Gilmour en Roger Waters vind je in de categorie nieuws.