Category: nieuws (Page 35 of 657)

Na de release op 20 april jl. in beperkte oplage op transparant vinyl voor Record Store Day komt er nu een reguliere release van ‘Fu##in’Up’ in alle mogelijke versies.

Die verschijnen vandaag.

Inmiddels zijn dan ook de songtitels bekend, al zijn die zelfs voor Young-afficionado’s nog een interessante puzzel.

Het album is namelijk een live-uitvoering van ‘Ragged Glory’, zoals Young en Crazy Horse die speelde in een club in zijn geboortestad Toronto in 2023.

De songtitels komen op een na echter niet overeen met die op het studioalbum, terwijl ook het aantal nummers verschilt: ‘Fu##in’Up’ telt er negen, terwijl ‘Ragged Glory’ er tien bevatte.

‘Farmer John’ hield zijn originele titel, doordat dat een cover is van de song van Don and Dewey uit 1959. Het origineel van Don ‘Sugarcane’ Harrris en Dewey Terry uit 1959 werd pas in 1964  bekender door The Premiers, een Amerikaanse rockgroep die er destijds een hit mee had. Young speelde die song ooit al tijdens optredens met zijn eerste groep.

De volgorde van de tracks is daarentegen weer wel identiek, zodat de uitkomst is dat het slotnummer ‘Mother Earh (Natural Anthem)’ afviel:

Op 3 mei gaat in de VS een documentaire in première over Anita Pallenberg, ooit de vriendin van Keith Richards.

Voor het 110 minuten durende ‘Catching Fire: The Story of Anita Pallenberg’ interviewden regisseurs Alexis Bloom en Svetlana Zill Marlon Richards, de zoon die Pallenberg en Richards kregen in 1969, en hun dochter Angela, geboren in 1972. Hun derde kind, de in 1976 geboren dochter Tara, werkte blijkbaar niet mee aan de film.

Ze namen ook beelden op die destijds in huiselijke kring geschoten werden op 8mm-film.

Filmster Scarlett Johansson leest als commentaar gedeelten voor uit Pallenbergs nooit gepubliceerde memoires.

Gitarist-zanger David Gilmour heeft een nieuw soloalbum aangekondigd.

‘Luck and Strange’ komt uit op 6 september, terwijl op 26 april  als eerste single ‘The Piper’s call’ uitkomt.

Het album is geproduceerd door David en Charlie Andrew, die eerder Alt-J en Wolf Alice produceerden en bevat negen nummers: acht nieuwe en een nieuwe versie van ‘Between two Points’s een nummer van het album ‘seventeen Stars’ van The Montgolfier Brothers uit 1999.

Gilmour vroeg bassisten Guy pratt en Tom Herbert, drummers Adam Betts, Steve GAdd en Steve DiStanislao, toetsenisten Rob Gentry en Roger Eno, terwijl Will Gardner arrangementen schreef voor strijkers en een koor.

In het titelnummer speelt Pink Floyd-toetsenist Richard Wright mee. Zijn partij werd al in 2007 opgenomen tijdens een jam bij Gilmour thuis.

Gilmour schreef de teksten opnieuw samen met zijn vrouw Polly, terwijl hun dochter Romany harp speelt en de leadzang doet op ‘Between Two Points’ en hun zoon Gabriel achtergrondzang.

de tracklist:

Na de succesvolle tv-serie ‘Daisy Jones & the Six’ over Fleetwood Mac op het Amerikaanse Amazon Prime is er nu een musical over de  groep die draait op Broadway.

In ‘Stereophonic’ is het heel duidelijk 1976 en zit een groep die op weg is naar de sterrenstatus in een studio in Sausalito in Californië.

Gedurende drie uur zitten de vijf leden van die band in vier bedrijven in de studio met twee jonge en onervaren technici die zich naar die positie hebben gebluft en al die tijd komt de naam van de band niet ter sprake in de teksten van schrijver David Adjmi. In die zin roept de voorstelling de herinnering van Basil Fawlty op: ‘Don’t mention the war!’

Adjmi verzon namelijk een Engelse drummer en een al even Britse, alcoholische bassist die getrouwd is met de Engelse zangeres-toetseniste. Zij is bevriend met de Amerikaanse zangeres die aritmisch met een tamboerijn zwaait en een Amerikaanse zanger-gitarist die zichzelf de leider vindt en de producer van hun volgende album wil zijn.

Bijzonder is dat Will Butler van Arcade Fire songs heeft geschreven die blijkbaar naadloos in die tijd passen, maar vooral dat de vijf acteurs zelf hun instrumenten bespelen:

Het enige soloalbum van Little Feat-voorman Lowell George kwam uit op lp in een speciale versie.

Het werd op 20 april jl. uitgebracht als dubbel-lp ter gelegenheid van Record Store Day in een beperkte oplage door Rhino met behalve de originele plaat een hele reeks alternatieve takes en drie songs die niet op het album stonden.

Ook maken nieuwe liner notes deel uit van deze versie. Die zijn geschreven door de ‘George family’, dus misschien door weduwe Elizabeth  en dochter Inara.

Het lijkt daarmee een kwestie van tijd te zijn tot deze versie ook op cd uitkomt end at zou fans de gelegenheid geven ee beter beeld te krijgen van George’ overigens mislukte pogingen een coherent soloalbum te maken van een stel van zijn eigen oude nummers, songs van Allen Toussaint en Jackson Browne en een aantal soms wel erg naar middle of the road kklinkende covers…

de tracklist:

Op 14 juni komt een niet eerder uitgebracht livealbum van Paul McCCartney and Wings uit.

“One Hand Clapping’ nam de groep op in augustus 1974 in de Abbey Road-studio’s, toen ook werd gefilmd voor een documentaire.

‘Band on the Run’ stond toen internationaal hoog in de albumlijsten en blijkbaar vond McCartney dat een goede gelegenheid een concert van de groep vast te leggen, zij het zonder publiek.

Dat gebeurde in een nieuwe bezetting, want Denny Seiwell en Henry McCullough waren vlak voor het opnemen van die klassieker in wording uit de band gestapt en drummer Geoff Britton en gitarist Jimmy McCullough waren toegetreden tot de groep, die verder alleen bestond uit Denny Laine en Paul en Linda McCartney.

Deze vijf hadden net een nieuwe single opgenomen in Nashville: ‘Junior’s Farm’.

In de studio kregen ze gezelschap van arrangeur Del Newman en saxofonist Howie Casey. Beiden zouden later ook met Wings op tournee gaan.

Regisseur van de documentaire was David Litchfield, maar ondanks dat hij vier dagen filmde, werd het resultaat nooit uitgebracht, noch als documentaire, noch als album.

Op het album staan onder meer versies van ‘Live and Let Die’, ‘Band on the Run’, ‘Jet’, ‘My Love’, ‘Hi, Hi, Hi’, ‘Junior’s Farm’, ‘Maybe I’m Amazed’, Beatles-klassiekers ‘The Long and Winding Road’ en ‘Lady Madonna’, de door Laine gezongen Moody Blues-hit ‘Go Now’ en een door McCartney solo op piano gespeelde versie van de Tin Pan Alley-klassieker ‘Baby Face’.

Van het album kwamen wel nummers terecht op de dvd ‘Band on the Run Archive Collection’ en andere delen van deze serie.

De tracklist van de LP-versie is:

Van country-icoon Johnny Cash is voor 28 juni een nieuw album aangekondigd.

Op ‘Songwriter’ staan nummers die hij in 1993 opnam in Nashville, maar die nooit werden uitgebracht toen hij met Rick Rubin begon aan de ‘American Recordings’.

Cash’ zoon John Carter Cash vond ze terug, isoleerde de zang en liet de muziek opnieuw inspelen door een aantal bandleden van Cash van destijds onder leiding van producer David ‘Fergie’ Ferguson: gitarist Marty Stuart, bassist Dave Roe en drummer Pete Abbott namen hun partijen op in de  ‘Cash Cabin’ in Hendersonville, Tennessee.

De ee rste single laat een stijlvaste countryzanger horen:

Binnenkort wordt bij  Julien’s Auctions een verloren gewaande gitaar van John Lennon geveild.

Het is een twaalfsnarige akoestische gitaar van het merk Framus met de poëtische naam ‘Hootenanny’.

Lennon bespeelde die tijdens de opnames van het album ‘Help!’ en de gelijknamige film in 1965. Hij is onder andere te zien in ‘You’ve Got To Hide Your Love Away’.

De gitaar werd recent teruggevonden op een zolder van een huis op het Britse platteland, waar hij zo’n vijftig jaar had gelegen. Hij werd teruggevonden tijdens een verhuizing, terwijl de gitaarkoffer bij het vuilnis werd aangetroffen.

De waarde ervan wordt geschat tussen de 485.000 pond tot 647.000 pond (van 560.000 tot 750.000 euro), maar het veilinghuis verwacht hogere biedingen.

Medeoprichter Darren Julien nam dan ook grote woorden in de mond: ‘Het vinden van zo’n bijzonder instrument is net als het vinden van een verloren Rembrandt of Picasso. ‘

De gitaar wordt uiteraard verkocht met die koffer en een editie van het fotoboek ‘The Beatles: photographs from the set of Help’. Blijkbaar dient het laatste als bewijsmateriaal:

In Kippenvels zoveelste jubileumaflevering hoor je dus weemoedige én feestelijke songs van Meschiya Lake and the Little Big Horns en Chris Whitley, Anders Osborne en Bonnie Raitt en nieuw of recent werk van Ad Vanderveen en Philip Kroonenberg, Riany Plus en Edie Carey, Jennifer Porter en de Leif de Leeuw Band.

het een-tweetje draai ik drie songs waarin de pas overleden gitarist en producer Jean-Marie Aerts letterlijk en figuurlijk een rol speelde en in De rode draad zitten vijf songs van de familie Staples, gospelgrootheden: de Tsples Singers natuurlijk, maar ook solowerk van gospelkoningin Mavis en van ‘Pops’ Staples, inderdaad vader én oprichter van deze mythische gospelgroep.

Dat is dus deze week alweer twee uur muziek voor wie wil luisteren!

tot vanavond om acht uur, tot Kippenvel!

De genomineerden voor het lidmaatschap van de Rock & Roll Hall of Fame voor dit jaar zijn bekend gemaakt.

Voor luisteraars naar Kippenvel zit daar weinig bij, want het is weer een bont scala aan genres en artiesten, hoewel sommigen die naam niet verdienen: zo is Cher al heel lang belangrijker als uithangbord voor de cosmetische industrie dan voor de muziek, ook gezien haar verschrikkelijke dancehits van de laatste jaren.

Op het belang van sommige anderen wil ik niets afdwingen, maar alleen van Big Mama Thornton kan ik warm worden.

Ook constateer ik maar weer eens dat de bezetting van Little Feat onder Lowell George raadselachtig genoeg opnieuw ontbreekt, al zou de schok zo langzamerhand groter zijn als die mythische groep wel werd verkozen: