Rand Meisner, de oorspronkelijke bassist van de tot een miljoenenbedrijf uitgegroeide Eagles, is op woensdag 26 juli jl. in Los Angeles overleden aan complicaties van COPD. Hij was 77 jaar oud.
Meisner had met drummer Don Henley en gitaristen Glenn Grey en Bernie Leadon de begeleidingsband van Linda Ronstadt gevormd, maar ze besloten in 1971 voor eigen risico en rekening verder te gaan en vernoemden zich naar een van de grote Amerikaanse symbolen, de adelaar. In die zin was hij een van de oprichters van die groep.
Dat was echter niet zijn eerste wapenfeit, want daarvoor had hij samen met Richie Furay en Jim Messina al Poco opgericht, een andere countryrockformatie, toen de laatsten uit het in elkaar stortende Buffalo Springfield was gestapt.
Die groep verliet hij al na hun debuut ‘Pickin’ Up The Pieces’, waarna hij kort lid werd van de begeleidingsgroep van Rick Nelson, The Stone Canyon Band.
Ook in de Eagles koos hij voor een plekje in de relatieve schaduw, al was hij met zijn falset wel bepalend voor sommige songs: ‘Tryin’ ’ op hun naamloze debuut in 1972, ‘Certain Kind of Fool’ op hun doorbraakplaat ‘Desperado’ en ‘Midnight Flyer’ op ‘On the Border’ uit 1974, het album waarop het verval zich al aftekende door disco- en fantasieloze rockinvloeden.
Zijn meest kenmerkende nummer is echter ‘Take It To The Limit’ van ‘One Of These Nights’ (1975), dat hij met diezelfde falset tot een regelrechte hit song, want dat werd op single uitgebracht. Het nummer stond 23 weken in de Billboard Hot 100 met nummer 4 als hoogste notering.
Meisner had daar op zijn minst gemengde gevoelens over. Het betekende immers dat hij dat nummer tijdens elk optreden zou moeten zingen en dat hij dan dus ook die hoge noten moest halen.
Dat was dan ook precies wat er gebeurde en het leidde tot Meisner’s steeds grotere weerzin tegen zijn eigen zong, maar ook tegen zijn plek in de schijnwerpers. Die druk werd steeds groter en na de release van Hotel California’ in 1977 en de erbij horende, uitputtende tournee gaf hij er de brui aan, ook door zijn desintegrerende huwelijk en het feit dat hij zich in de groep geïsoleerd voelde: naar zijn idee negeerden de andere leden hem.
Na de Eagles bracht Meisner nog soloalbums uit en vormde hij nog een band met Rick Roberts, die in de Flying Burrito Brothers en Firefall had gezeten en was opnieuw enkele jaren lid van Poco.
Zijn verzoeken om mee te mogen spelen tijdens reünietournees van de Eagles in 1994 (‘Hell Freezes Over’) en 1998 werden tot zijn verbittering door de groep geweigerd.
Hij trad nog op tot 2008, maar leed onder een steeds slechter wordende gezondheid als gevolg van COPD, maar ook als gevolg van zijn verslaving aan drank en drugs.
Ook werd een bipolaire stoornis bij hem vastgesteld, waardoor hij onder medisch toezicht kwam te staan. Nadat zijn tweede vrouw zichzelf per ongeluk had gedood met een jachtgeweer werd Meisner opgenomen in een kliniek, omdat hij toen opnieuw had gedreigd zelfmoord te plegen.
Andere berichten over de Eagles vind je in de categorie Nieuws.