Op 25 september verschijnt John Hiatt’s nieuwe Mystic Pinball.
Op die plaat werkt hij weer samen met de producer en de muzikanten van Dirty jeans and Mudslide Hymns.
Als lokkertje is alvast We’re alright now te streamen.
Het nummer is gebaseerd op een ijzersterke, luie riff en Hiatt’s kenmerkende, enigszins grauwende zang.
Als hij dit soort songs nu afwisselt met eens tel fijne, semi-akoestische ballads zou Mystic Pinball weleens een goede cd kunnen zijn: Continue reading
Het duurt nog even, maar op 18 september brengt de Canadese zanger Jim Byrnes zijn cd I hear the wind in the wires.
Byrnes maakte in 2006 veel indruk met het gospelgetinte House of refuge en in 2009 met het ook al door gospel beïnvloede My walking stick.
Dat kwam ook door de inbreng van het gospeltrio the Sojourners, die weliswaar niet op elk nummer meezongen, maar wel op beide platen een bepalende invloed hadden.
Toch klonken ook blues en country door in de songs op die cd’s, iets wat Byrnes uitdiepte in Everywhere west uit 2010, waarop hij vooral zijn liefde voor de blues beleed.
Naar zijn eigen zeggen is Byrnes’ nieuwe cd een countryplaat en dan beginnen wij angstig ons hart vast te houden, ook door het enthousiasme dat hij ten toon spreidt op de site van the Vancouver Sun, waar een eerste song te streamen is die onze angst niet wegneemt: Continue reading
Radio 6 streamt vanaf zaterdag 21 juli de nieuwe cd van Josh Stone: The soul sessions vol. 2.
De communiqués erover worden natuurlijk meestal door belanghebbenden uitgegeven, maar misschien is het ook inderdaad wel een heel goede cd.
Er is maar een manier om daar achter te komen: Continue reading
Begin juli was er al het nieuws dat Rickie Lee Jones een coveralbum opnam met zanger/gitarist Ben Harper: The devil you know.
De twee hebben enige historie samen, want Harper speelde ook al mee op Jones’ Balm in Gilead in Old enough.
Hoe dat gaat klinken is e vraag, want Jones maakte in het verleden al drie eigenzinnige coverplaten: Girl at her volcano, Pop pop en It’s like this.
NU mag Rolling Stoene en tipje van de sluier oplichten met Sympathy for the devil van de Rolling Stones: Continue reading
Little Feat’s nieuwe cd Rooster rag wordt her en der besproken en dat is goed nieuws voor de band die jarenlang ‘under the radar’ was.
Dat de meeste recensies positief zijn, is daarbij opvallend. Hier geldt echter ook, dat hoe korter de recensie, hoe meer nietszeggende verwijzingen naar het verleden de schrijver ervan opneemt zonder ook maar iets exacts te schrijven over die twaalf nieuwe songs.
Haar nieuwe cd komt de volgende anderhalve maand nog zeker niet uit, maar Jsoh Stone timmert alvast stevig aan de weg. Dat wordt dus een kwestie van volhouden, want anders zijn we haar tegen 31 juli alweer vergeten….
Eerder postten we al de link naar de akoestische sessie op de burelen van Muziekblad Rolling Stone, maar nu mag dat blad alweer een song van die te verschijnen plaat laten horen en zien.
Tone voor Het gaat daarbij om een onverwachte cover, want The high road komt niet uit een voor Stone voor de hand liggende hoek, Het nummer is van electro-act, Broken Bells, en werd geproduceerd door Danger Mouse.
Josh Stone maakt er dan iets heel anders van en maakt zo inderdaad nieuwsgierig naar 31 juli:
Miss Molly & Me is al meer dan een jaar de huisband van het blad Linda.
Inmiddels schreven en zongen Helge Slikker en Marlijn Weerdenburg alweer de dertiende thematische song voor dat trendy blad.
Hoewel het weer er zeker nog niet all e agen aanleiding toe geeft, vindt Linda. Het tijd om te flirten. Miss Molly & Me vertaalde dat in Crazy man on fire, te beluisteren via de eigen website.
Daarop blijkt ook dat hun gelaagde pop uiterst geschikt is voor deze tijd van het jaar:
op 7 juli is de groep een van de acts in TROS Muziekcafé op Radio 2, op 14 juli spelen de twee in het NOS-programma Met het oog op morgen op Radio 1, terwijl voor begin augustus al twee optredens staan gepland voor het theaterfestival Boulevard in Den Bosch.
Luisteren en/of gaan kijken? Continue reading
Wij zijn overtuigd van Josh Stone’s kunnen, maar volgen haar de laatste jaren van afstand, want zij leek het spoor een beetje bijster te zijn: uitstapjes in allerlei muzikale richtingen leidden tot onevenwichtige en modieuze keuzes.
Misschien is dat het gevolg van de sterrenstatus die haar overkwam toen ze vijftien was.
Dat ze eind juli The Soul Sessions volume 2 uitbrengt, kun je dan ook een goed teken noemen.
Als voorproefje zong zij drie nummers bij Billboard op kantoor, slechts begeleid door een akoestisch gitarist en bassist en twee soulvolle achtergrondzangers. Dat combineert ze met korte interviewfragmenten, maar als ze op haar nieuwe plaat ook zo zingt, zijn wij verkocht: Continue reading
Olabelle was ooit een sensatie in rootskringen met hun naamloze debuut , maar dat is alweer tien jaar geleden.
Hoewel de naam van Amy Helm, inderdaad de dochter van Levon, ons destijds opviel, waren wij de groep inmiddels alweer zo’n beetje vergeten.
Of dat terecht is? Olabelle promootte alweer een tijdje geleden hun derde cd Meon Blue Bird in NPR’s Mountain Stage.
Bij dat een half uur durende optreden ontbrak destijds nu juist Amy Helm, die toen hoogzwanger was, maar de andere vier namen de honneurs waar: Continue reading
Regisseur David Lynch bracht in november zijn debuut-cd Crazy Clown Time uit.
Net als de muziek in zijn films, zijn zijn nummers behoorlijk eigenzinnig en sfeervol.
Bij de Amerikaanse NPR werd mocht Lynch zijn cd promoten en daar werken wij graag aan mij, hoewel wij niet elke songs even mooi vinden: Continue reading
© 2025 Kippenvel – Ruud Heijjer
Theme by Anders Noren — Up ↑