Category: Dossier Tom Waits (Page 6 of 6)

Op de tweede avond van Waits’ drie concerten in Carré duurt het tot over half negen voordat iedereen zit en de kroonluchters uitgaan. Daarvoor had de zaal weliswaar af en toe geprobeerd Waits en zijn band uit de coulissen te lokken door applausflarden en gejuich, maar de nonchalant op het toneel gecentreerde versterkers en instrumenten werden terloops slechts door een enkele roadie getest.

Dan komen bassist Larry Taylor, drummer Brian “Brain” Mantia en gitarist Marc Ribot het toneel opgewandeld. Die zetten onder enthousiast applaus zonder verdere plichtplegingen een zware elektrische groove in en daar komt Waits gehaast en met gebogen rug aangesneld, de jaspanden van zijn colbertje achter zich aan wapperend. Hij maakt een houterige buiging uit de heupen: het linkerbeen gestrekt naar buiten gestoken, maar de voet naar binnen gedraaid. Met zijn naar voren uitgestrekte handen lijkt hij kwakende eenden na te doen, een gebaar dat hij die avond nog vaak zal herhalen.

Na abrupt tegen de microfoon aan te zijn gekropen, begint hij Make It Rain te zingen, zijn armen bezwerend in de lucht stekend. Gecontroleerd grommend en strak begeleid door zijn drie muzikanten schokt hij zich door het nummer, dat wordt voortgestuwd door Brain’s afgemeten, maar opzwepend strakke drummen. Over dat ritme imponeert Waits’ rauwe en schorre zang vanaf de eerste inzet door zijn kracht en uitdrukking. Hij spuugt de woorden gretig in de microfoon en megafoon, onzichtbare vierkanten dansend om zijn wanhopige woorden te onderstrepen. Continue reading