elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Category: recensies albums 2023 (Page 1 of 4)

‘Sailin’ Shoes Deluxe Edition’ en ‘Dixie Chicken Deluxe Edition’

‘Sailin’ Shoes Deluxe Edition’ – Little Feat

Warner Records 603497837431

‘Dixie Chicken Deluxe Edition’ – Little Feat

Warner Records 603497837461

hoogstaande heimweemuziek

Voor de fans zit de kracht van de rereleases van Little Feat’s tweede en derde album niet in het feit dat die geremasterd zijn, maar in de alternatieve versies van klassiekers van beide, in de eerder niet uitgebrachte songs én in het concert dat deel uitmaakt van ieder van deze twee heruitgaves.

Natuurlijk, de oorspronkelijke albums klinken door in deze versies iets ruimtelijker en helderder, maar niet spectaculair anders. Daarvoor zijn de songs misschien ook te zeer in het audiogeheugen van de fans gebrand, al zouden deze twee dubbelaars ook  een prachtige kennismaking zijn voor de miljoenen die nog geen fan zijn én voor de Amerikaanse Rock & Roll Hall of Fame, die de groep zelfs nog nooit heeft genomineerd, dit in tegenstelling tot veel inmiddels terecht al lang vergeten eendagsvliegen.

Op ‘Sailin’ Shoes’ is de viermansbezetting te horen die op de ‘Dixie Chicken’ zou worden uitgebreid tot zes: drummer Ritchie Hayward, bassist Roy Estrada, toetsenist-zanger Bill Payne en slidegitarist-zanger Lowell George. De elf songs op dat tweede album zijn sterk geïnspireerd op

Continue reading

Alone at Sea – Jeff Plankenhorn

Blue Corn Music/Suburban

verlaat visitekaartje

De Amerikaanse zanger-gitarist Jeff Pankenhorn speelt in en rond Austin al meer dan twintig jaar bij anderen, maar maakte sinds 2003 zelf vier soloalbums die hier geen van alle uitkwamen.

De tien songs op zijn nieuwe bewijzen hoe onterecht dat is: de eerste akkoorden van opener ‘Bird Out On 9th’ vormen een net zo intrigerende als onverbiddelijke akoestische riff, ondersteund door hypnotiserende drums, terwijl hij melancholiek en bezwerend zingt. Daarna combineert hij

Continue reading

Fire Place – Dusty Stray

www.dustystray.com

verdrietcyclus

Op zijn zesde album zette Dusty Stray een cover van  ‘I’m So Glad’ van deltabluesman Skip James uit 1931en twaalf eigen songs. Die zijn thematisch verwant, want ‘Fire Place’ is een scheidingsplaat zoals bijvoorbeeld Bruce Springsteen, Jaap Boots en Rick Treffers die ooit maakten.

Anders dan zij verpakt de Amsterdamse Amerikaan Jonathan Brown zijn liefdesverdriet en eenzaamheid in zacht ruisende toetsen en akoestische snareninstrumenten. Dat levert een even lieflijke als gelaagde sound op die misleidt:

Continue reading

Edie Carey – The Veil

www.ediecarey.com

uitzonderlijke klasse

Singer-songwriter Edie Carey zette op haar zesde soloalbum in 2022 twaalf songs die ze schreef met als thema het onverwacht wegtrekken van de sluier van alledag door ingrijpende gebeurtenissen.

Het titelnummer opent het album symbolisch: ze zingt hoe haar vader haar als klein kind naar bed bracht, hoe haar eigen kind haar steeds minder nodig heeft, hoe een auto-ongeluk haar leven letterlijk en figuurlijk op zijn kop zette en hoe de Amerikaanse samenleving verdeelder is dan ooit, maar:

Continue reading

Joni Mitchell – Archives Volume 3 the Asylum Years (1972-1975)

Rhino R2 7177547/603497834303

intieme transformatie

Het derde deel van Joni Mitchell’s Archives beslaat de jaren 1971 tot en met 1975 en daarmee de albums ‘For The Roses’ (1972), ‘Court and Spark’ (1974) en ‘The Hissing Of Summer Lawns’ (1975). Dat zijn de jaren waarin Mitchell van bijna solo opgenomen songs toegroeide naar een voller en duidelijker door jazz beïnvloed geluid.

Dat  ze ook daarvoor al jazzinvloeden verwerkte in haar spaarzaam op muziek gezette ballads, blijkt bijvoorbeeld uit de oudste demo op de eerste cd, een versie van ‘Cold Blue Steel and Sweet Fire’ voor ‘For The Roses’. Die heeft door akkoorden en melodie een duidelijke jazzinslag, terwijl de demo van het titelnummer van dat album muzikaal dan weer sterk doet denken aan de Engelse folky singer-songwriter Nick Drake.

Die ontwikkeling

Continue reading

Alice Howe – Visions

www.alicehowe.com

tweeslachtig talent

In 2019 nam singer-songwriter Alice Howe na een vijf songs tellende ep al haar eerste volledige album op met bassist Freebo als ontdekker, producer en schrijfpartner. Samen componeerden ze vier songs en Howe in haar eentje een, terwijl ze ook maar liefst vijf covers kozen: een loom swingende versie van Taj Mahal’s ‘Lovin’ In My Baby’s Eyes’, ‘Joel Zoss’ rootsy deinende ‘Too Long At The Fair’, Sam Cooke’s van melancholieke blazers voorziene ‘Bring It On Home To Me’, Muddy Waters’ als middernachtelijke slowblues gespeelde ‘Honey Bee’ en Bob Dylan’s door Freebo’s fretloze bas en tweede stem gedomineerde ‘Don’t think Twice, It’s All Right’.

Hoewel Howe geen slidegitaar speelt,

Continue reading

Jodymoon – The Best of Live 2013-2023

bovenste beste

Op dit dubbelalbum kijkt Jodymoon terug op de zeven albums en op tien jaar optreden in binnen- en buitenland. Hoewel zangeres-pianiste Digna Janssen en gitarist-zanger Johan Smeets al sinds 2006 een duo vormen, begonnen ze hun optredens namelijk pas op te nemen in 2013.

Opener ‘I’m Here’ dateert uit dat jaar, maar heeft al het geluid dat de groep kenmerkt tot op de dag van vandaag:

Continue reading

Sarah McCoy – High Priestess

5051083184618

www.sarahmccoy.com

eredienst

Hoewel Sarah McCoy’s tweede album al uitkwam in januari van dit jaar, werd het blijkbaar alleen in Frankrijk opgepikt, terwijl haar debuut ‘Blood Siren’ in 2019 internationaal goede recensies kreeg.

Toch zijn de tien songs en het gedicht die McCoy op haar tweede album zette een logisch vervolg op dat debuut, al zijn er accentverschillen tussen de twee.

In meeste de songs op ‘Blood Siren’ bestond de begeleiding

Continue reading

Blind Boys of Alabama – Echoes of the South

Single Lock Records SL071

www.blindboys.com

levendige traditie

Het in 2020 verschenen album ‘Almost Home’ leek het allerlaatste van de Blind Boys of Alabama door de titel, de bezonken sfeer én de leeftijd van leadzanger Jimmy Carter toen: hij was destijds 88. Hij zat net als de andere oorspronkelijke leden op het Alabama Institute for the Negro Deaf and Blind toen de groep in 1939 ontstond, maar was destijds te jong om mee te gaan op tournee.

Ondanks dat leden door de jaren heen overleden, handhaafden het in 2018 overleden oerlid Clarence Fountain en Carter het groepsgeluid en dat betaalt zich ook dit keer uit in de elf nummers van dit album, dat deze afgelopen zomer vrij ongemerkt uitkwam.

Het is een mix van recente songs, klassieke gospels en covers van Stevie Wonder’s ‘Heaven Help Us All’, de Staple Singers’ ‘The Last Time’, Roscoe ‘Pops’ Staples’ ‘Friendship’ en Curtis Mayfield’s ‘Keep On Pushin’, een nog altijd actuele oproep voor burgerrechten voor zwarte Amerikanen uit de vroege jaren zestig.

Dat Carter’s stem

Continue reading
« Older posts