Category: recensies albums 2022 (Page 4 of 5)

The Butterfly and the Whale – ‘The Butterfly and the Whale’ en ‘Let Her Fly, Let Her Dream’

30 March 2022 / Ruud

thebutterflyandthewhale.com

davidvanderheijden.nl

twee zielen, een gedachte.

Als The Butterfly and the Whale zette David van der Heijden acht songs op zijn debuut uit 2020. Dat hij daarvoor een andere naam koos, is niet vreemd, want ze vormen het ‘vrije werk’ van een man die al meer dan twintig jaar muziek componeert voor speelfilms, tv-series, documentaires en commercials en in 2000 debuteerde met de muziek voor ‘Wilde mossels’.

Zijn naamloze debuut opent met het verstilde ‘Dancing in the Woods’, een folky song die wordt gedomineerd door twee tokkelende akoestische gitaren en Van der Heijdens dromerige zang. Hij bespeelde ook bas en toetsen, want The Butterfly and the Whale is in essentie een soloproject in de letterlijke zin.

Ook de meeste songs daarna ademen die introspectieve sfeer, of Vander Heijden nu zingt over de liefde voor een kind of voor een vrouw, een evocatieve gitaarsolo speelt in het instrumentale ‘Welcome’ of muzikaal wat stevige aanzet in ‘Somewhere Inside’ met drums en een bluesy mondharmonicasolo van Jan Enklaar:

Murder Call – Duffhues

21 February 2022 / Ruud

duffhues.com

voorgeborgte.

Op zijn negende reguliere album zette de Nederlandse singer-songwriter Duffhues tien songs die thematisch samenhangen. Ze hebben zowel muzikaal als tekstueel sterke verbanden met de acht albums die hij opnam sinds zijn solodebuut ‘Pianesi’s Rome’ (2001), want hij verkent opnieuw de donkere kant van de menselijke geest door de ogen van moordenaars, verslaafden, een door moorden geobsedeerde rechercheur, aan drank of drugs verslaafden, waanzinnigen en mensen die hun ziel aan de duivel verkochten.

Die bestaat in Dufhuess teksten wel degelijk, want het universum dat hij oproept is claustrofobisch:

Prins, De Munnik & Den Tex – ‘De vertalingen, 11 iconische popsongs’

18 February 2022 / Ruud

Cavalier Recordings CR255630

tweede jeugd.

In 2007 maakten Kees Prins, Paul de Munnik en JP den Tex ‘Op weg naar huis’, waarop zij hertalingen van een aantal van hun favoriete popklassiekers combineerden met eigen werk.

Dit live in een tot studio gepromoveerde Grand Café De Bolder op Vlieland opgenomen album is daarop een vervolg, maar ook van de thematische voorstellingen die Den Tex met gasten speelde over Robbie Robertson, Neil Young, Lou Reed, Bob Dylan, Tom Waits en Joni Mitchell.

De twaalf nummers op de cd-versie zijn namelijk vertalingen van ’11 iconische popsongs’ van deze groten en concentreren zich dus op hun oude werk: Waits’ ‘In The Neighborhood’ uit 1983 is het recentste nummer, al staat dat alleen op de cd.

Muzikaal én tekstueel blijven de drie dicht bij de originelen, wat de herkenning én het respect voor de hun inventiviteit vergroot:

Janis Ian – The Light at the end of the Line

14 February 2022 / Ruud

Rude Girl Records RGR101

onverwachte toegift.

De twaalf songs op singer-songwriter Janis Ian’s laatste album vormen het sluitstuk van de derde fase van een carrière van 55 jaar. Ian was eerst een maatschappelijk betrokken wonderkind, evolueerde tot introspectieve singer-songwriter, verdwaalde muzikaal en verkoos een daaropvolgende stilte van tien jaar.

Vanaf ‘Breaking silence’ (1993) ging ze echter opnieuw geen thema uit de weg, of het het huiselijk geweld was waaraan haar ex-man haar blootstelde, haar coming-out als lesbische vrouw, discriminatie, armoede of de politieke koers van de VS. Dat doet ze na vijftien jaar geen album meer te hebben gemaakt opnieuw in meestal zeer bescheiden geïnstrumenteerde nummers, waarin ze persoonlijke verhalen vertelt van waarachter die thema’s je tegemoet grijnzen.

Die songs zijn de beste:

Ad Vanderveen – Candle to You

14 February 2022 / Ruud

SongSense 2022

lichtpunt.

Op zijn 22^e (?) album zette singer-songwriter Ad Vanderveen tien songs. Dat verschijnt iets langer dan een halfjaar na ‘Release’, terwijl hij ook in 2020 en eerder jaarlijks steeds minstens een album uitbracht. Het tekent de gedrevenheid van deze Canadese Nederlander, die naar eigen zeggen heeft geleerd zijn inspiratie te vertrouwen en te volgen.

Dat is terecht, want de kwaliteit van zijn nieuwe composities is hoog als altijd. Ze zijn geworteld in de traditie van Bob Dylan en Neil Young, mannen die hij eert in het titelnummer. Hij stelt zich daarin niet op hun hoogte, maar bij hem brandt wel hetzelfde vuur als bij hen.

Deze songs zijn dan ook een combinatie van folk en country met soepele en afgeronde melodieën, waardoor ze direct aanspreken. Dylan’s

Good To be – Keb’ Mo’

9 February 2022 / Ruud

Rounder 888072299559

Is het genoeg, een stuk of wat goede songs?

Keb’ Mo’s dertien songs van zijn twaalfde reguliere studioalbum leveren een stilistisch uiteenlopender geheel op dan om het even welk van zijn eerdere albums.

In het titelnummer is de van hem bekende mix van roots en blues in een hifi-productie te horen met daarin al country-accenten van de door Paul Franklin bespeelde steelgitaar. De invloeden van zijn relatief nieuwe thuis Nashville waren al in een enkel nummer van voorganger ‘Oklahoma’ te horen, maar komen op dit album sterker naar voren: in ‘Good Strong Woman’ voegt de zang van Darius Rucker weinig tot niets toe, in ‘The Medicine Man’ voegt de Old Crow Medicine Show zich lekker swingend naar Keb’ Mo’s song, al is Ketch Secor’s fiddle wel erg bepalend, en in het afsluitende ‘Quiet Moments’ zingt actrice en zangeres Kristin Chenoweth samen met Mo’ op.

Hoewel hij ooit maar heel even een puristische bluesman was, verbreedt Mo’ zijn palet nog door in vier songs strijkers te gebruiken, iets wat hij alleen deed in John Lennon’s ‘Imagine’:

Jan van Bijnen – Modest Man

18 January 2022 / Ruud

HCR006

bescheiden meester.

Multi-instrumentalist Jan van Bijnen maakte met Joost Verbraak al twee afwisselende, rootsy albums. Zijn eerste soloalbum bevat tien autobiografische songs, waarbij hij inspiratie putte inspiratie uit folk, country en americana.

In zeven van de tien songs speelde Van Bijnen alle instrumenten zelf, terwijl Verbraak hem soms bijstond en ze ook alle mixte.

In zijn verstilde ballads spelen zijn dobro en resonator-gitaar een grote, sfeerbepalende rol. Zij ondersteunen zijn bijna aarzelende zang, waarin hij de grote thema’s vangt in rake anekdotes.

***1/2

Geschreven voor Heaven no.6, november-december 2021

Tom Mank and Sera Smolen – ‘Like a Raindrop on a Feather’

12 January 2022 / Ruud

198002040923

w ww.tommank.net

stemmige herfstkleuren.

Zo’n anderhalf jaar na hun achtste album ‘We still Know How to Love’ brengen zanger-gitarist Tom Mank en celliste Sera Smolen een ep uit met vijf songs van Mank en een instrumental van Smolen.

Vanaf opener ‘Surrounded by Strangers’ overheerst de Manks weemoedige stem, terwijl Smolen daaromheen speelt als een ongehoorzame schaduw: ze versterkt met haar cello zijn teksten door haar suggestieve, vaak lyrische spel.

Mank zingt vaak parlando over wat voorbij is met zijn wat schorre stem vol heimwee: een concert in de regen, een Parijse boulevard of een vlucht om lief te kunnen hebben.

In die impressionistische teksten is Mank vaak op reis, terwijl Parijs ook op dit album terugkeert in twee van de songs: de stad is voor Mank in figuurlijk opzicht een bestemming. Ook refereert hij weer aan Amsterdam.

Opnieuw speelde Rich DePaolo in vier songs gitaar, bas en toetsen, terwijl hij de ep ook weer produceerde. Met

de heldere klank van zijn gitaren zorgt hij voor een contrast met Manks stem en Smolen cello, waardoor het geluid dieper en rijker wordt, terwijl drummer Bill King opnieuw de ritmische basis legt.

Liseth -Kites and Traffic Lights

12 January 2022 / Ruud

rootsy kwaliteitspop.

Singer-songwriter Liseth Horsten ging in 2014 naar de VS om daar de vijf songs van haar tweede ep op te nemen met gitarist Michael Roe en bassist Mark Harmon, die samen in The Lost Dogs en de 77s zaten.

Ze was toen al een gelouterde muzikante, met een verleden als bassiste in een rockband, halve-finaliste in de Grote Prijs van Nederland en een afgeronde studie aan de Rockacademie in Tilburg en dat is deze songs te horen ook: Horsten heeft een groot gevoel voor natuurlijk vloeiende, door pop beïnvloede melodieën.

Van die songs nam ze ‘I Just Like Having You Around’ ook al op in de jaren negentig, maar dat nummer heeft hier met vier destijds nieuwe zijn definitieve vorm gevonden: samen met Roe en Harmon creëerde ze even afgeronde als gelaagde nummers in een combinatie van pop en singer-songwriter.

In haar melancholieke songs staan in de intieme en open productie naast klaterende gitaren haar teksten centraal:

Horsten zingt over de grote liefde, jezelf terugvinden door zelfreflectie, een bijzondere vriendschap, het verlangen naar een band met God, maar er tegelijkertijd bang voor zijn en het ondanks alles tóch voorbijgaan van een liefde.

Nienke Dingemans – Devil on my Shoulder

10 January 2022 / Ruud

Howlin Chicken Records HCR012

inslaande bliksemflits

Op haar solodebuut zette Nienke Dingemans zes eigen songs. Als zangeres van de groep Mindblow is ze duidelijk beïnvloed door de blues, maar op deze ep zijn ook sterke invloeden te horen van singer-songwriters en New Orleans-jazz.

Toch vertonen vijf van de nummers een duidelijke samenhang door haar indrukwekkende stem in de met veel ruimte opgeroepen sfeer. Dingemans heeft een volle, diepe stem en haalt bovendien hard en lang uit. Dat geeft haar zang een onheilspellende, metalige lading: ze heeft een uitzonderlijk doorleefd geluid voor een zeventienjarige.

Producers Joost Verbraak en Jan van Bijnen creëerden

een rootsy, spookachtige stemming om haar heen door de drums en blaasinstrumenten van de eerste en de snaren en toetsen van de tweede. Ook Dingemans speelde overigens elektrische gitaar en piano.