Tweede jeugd.
Ernest Troost heeft minstens twee gedaanten. Nadat hij zowel jazzgitaar als klassieke muziek had gestudeerd aan de Berklee School of Music, schreef hij namelijk zo’n 35 jaar muziek voor films en tv-series, daarbij een Emmy verdienend en een aantal nominaties ervoor.
Op 7 januari 2011 speelde hij echter veertien eigen songs live in McCabe’s Guitar Shop in Los Angeles. Acht daarvan kwamen van All the boats are gonna rise (2004) en Resurrection Blues (2009), twee cd’s waarop hij folk en akoestische blues combineerde. De andere zeven zijn nieuwe songs die hij recent schreef over de liefde.
Een jaar of tien voor die opname had hij bij een bezoek aan McCabe’s opeens weer willen optreden, iets wat hij sinds zijn studententijd niet meer gedaan had, net zo min als songs schrijven.
Imiddels is Troost een even intieme als geïnspireerde singer-songwriter geworden. Of hij zijn songs nu solo uitvoert of met minimale begeleiding van muzikale vrienden als bassist Mark Goldberg, zangeres Nicole Gordon, harmonicaspeler Dave Fraser of percussioniste Debra Dobkin, steeds valt op hoe mooi zijn melodieën zijn en wat voor een expressieve klank de stem van de New Folk Winner van het Kerrville Folk Festival 2009 heeft. Toch bezingt hij bijvoorbeeld de gangsters of een op drugs verliefde vriend in zijn songs met onderkoelde distantie, iets wat zijn teksten des te meer zeggingskracht geeft.
Troost blijkt een zeer sterke, bluesy singer-songwriter van tot de essentie teruggebrachte, maar zeer rijke songs.
****