Van Mark Hollis hebben we al heel lang niets meer gehoord. Hij lijkt wel van de aardbodem verdwenen, sinds hij in 1998 zijn eerste en laatste soloplaat maakte.
Mark Hollis was de voorman van Talk Talk, een band die zich na grote singlehits in de eerste helft van de jaren tachtig vastbesloten verwijderde van de hitstatus.
Op derde cd The colour of spring broeide onderhuids al de verandering in de combinatie van veelal afgeronde composities met coupletten, brug en refrein enerzijds en anderzijds de experimentele geluiden en effecten die die songs verdiepten.
Opvolgers Spirit of Eden en Laughing stock verschenen weliswaar met tussenpozen die kenmerkend zijn voor de popbranche (respectievelijk twee en drie jaar), maar de composities daarop waren dat niet: Hollis, producer Tim Friese-Greene, bassist Paul Webb en drummer Lee Harris speelden er een grotendeels geïmproviseerde, soort moderne klassieke muziek op, waarin de kenmerkende Talk Talk-sound overigens nog goed herkenbaar is.
Na het verdampen van Talk Talk bracht Mark Hollis na een onderbreking van zeven jaar nog een uiterst verstilde, titelloze soloplaat uit in 1998 en daarna werd het heel erg stil.
Nu komt daar heel onverwacht het nieuws dat Hollis nieuwe muziek gaat uitbrengen, al is dat misschien niet eens het goede woord: hij heeft een instrumentaal stuk geschreven voor een Amerikaanse tv-serie, Boss.
Aan het eind van de aflevering die in de VS wordt uitgezonden op 21 september 2012 zal tijdens de laatste scène en de aftiteling ARB Section 1 klinken.
Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, schijnt Hollis ook nog muziek te schrijven voor een film van Francis Ford Coppola, The bling ring, en Gus Van Sant’s Promised Land.
Als Hollis niet uitkijkt, is dat samen nog genoeg voor een cd. Zeker is dat overigens niet, want Hollis zei in 1998 over het maken van muziek bijvoorbeeld:
Before you play two notes learn how to play one note – and don’t play one note unless you’ve got a reason to play it.
Wij hopen intussen op iets moois, al zijn wij wel erg gehecht aan Hollis’ klagelijke zang.
Hoe het contact tussen Hollis en Boss tot stand kwam, vertelt een interview met Brian Retzell: