Blijvertjes.
VANZANDEN bestaat tegenwoordig uit Manfred Wijker – contrabas, Frank de Louw – gitaar, Leon van Mil – sax en Josje van Zanden – cajon, percussie en zang, maar De Louw en Van Zanden richtten de groep al in 1995 op als Trio Van Zanden. Nog altijd zijn zij geïnspireerd door een reeks vooral zwarte, Amerikaanse muzikanten, variërend van Fats Waller via Aretha Franklin en Sonny Rollins tot Macey Gray.
Filmpjes van optredens op YouTube leidden in het tv-seizoen 2011-2012 tot een uitnodiging voor RTL4’s Holland’s Got Talent. Hoe onwaarschijnlijk dat op zich al was, de in de bonte stoet deelnemers opvallend anders ogende band sneuvelde pas in de halve finales.
In dat programma speelden zij al enkele van hun eigen elf, door sax en zang gedomineerde songs. Daarin eren zij genres als rockabilly, soul, gospel, funk en jazz, terwijl zij die met sterke melodieën tegelijkertijd naar zich toe trekken. De songs van De Louw, Van Zanden en Wijker ademen namelijk evenveel respect voor traditie als noodzaak en persoonlijkheid.
Over de swingende ritmes van Wijker, de spaarzaam solerende De Louw en Van Zanden heen zingt de laatste even zuiver als verleidelijk. Van Mil voegt daar veel aan toe door zijn verlangen tegelijkertijd in smartelijk honkende solo’s op baritonsax te gieten.
Zo ontstaat een rijk contrast, dat regelmatig nog wordt uitgediept met Olaf Hoeks op tenorsax, George Pacras op trompet en producer Marc Klaassen op piano en Hammond.
Dit in eigen beheer gemaakte debuut verraadt zo overduidelijk de klasse van deze vier rasmuzikanten, terwijl twee toegevoegde live-versies laten horen dat VANZANDEN ook op het podium overtuigt.
****