De documentaire beslaat maar een bliksembezoek van twee dagen, maar de Rolling Stones maakten in Ierland wel het nodige mee met (I can’t get no) Satisfaction, hun grote hit van dat moment, in de achterzak.
De Stones worden verafgood en moeten soms rennen voor hun leven, zoals ook in het Scheveningse Kurhaus zou gebeuren, maar weten eigenlijk nog helemaal niet wat zij in gang hebben gezet en waartoe dat zal leiden. Dat blijkt overduidelijk uit de interviews die ook deel uitmaken van de documentaire.
In 65 minuten schetsen de oorspronkelijke maker Peter Whitehead en Mick Gochanour, die de documentaire uitbreidde met ongebruikt materiaal en die zo zijn uiteindelijke vorm gaf, een onthullend beeld van vijf jongens die nog niet weten wat zij losmaken.
In een acht maande durende restauratie werden niet alleen alle opnamen vergeleken, maar werden ook beelden en geluid bij elkaar gezocht, werd het geluid synchroon onder de filmbeelden gezet én gerestaureerd:www.billboard.com/news#/news/rolling-stones-doc-charlie-is-my-darling-1007951452.story