Zegetocht.
Rosemary’s Sons hadden ook deze keer moeite een label te vinden voor hun nieuwe cd. Dat is ergerlijk óf verbazend, want zanger/gitarist Martijn Hagens, gitarist/zanger Maarten van Damme, toetsenist/zanger Thomas Lina, bassist Ad van Halteren en drummer Bart Herber verbreden op hun vierde zorgvuldig hun rootsy pop.
Melancholieke ballads en mediumtempo nummers bepalen de sfeer, maar rechtstreekse rocksongs ontbreken. Meer dan op de mooie voorganger St. Eleanor’s Park zorgt dat voor stilistische eenheid.
Dat leidt echter niet tot eenvormigheid. De Sons combineren vol overgave ambacht en inspiratie. In negen eigen songs en de verrassende, onherkenbare cover van Mötley Crüe’s Home Sweet Home mengen ze soepel wendbare melodieën met aanstekelijke refreinen en Hagens’ onderhuids emotionele zang met verrassend felle gitaarsolo’s, soms met dwarse blazers én gastzangers Stevie Ann en JW Roy.
Hun tijdloze, volstrekt eigen rootspop stemt weemoedig én dwingt bewondering af.
****
Gepubliceerd in Heaven no. 62, september-oktober 2009