Implosie.
Nancy Brick’s naamloze debuut verschijnt op een daarvoor opgericht label. Doe-het-zelven is dus alweer het lot van ervaren en goede muzikanten, want Ron Valeri zat eerder in Corbelijn, een band die in 2009 een sfeervolle en veelgeprezen plaat maakte.
Na het uiteenvallen van die groep had hij eigenlijk genoeg van de muziek, maar juist vanwege die cd belde beginnende zangeres Rieneke Batelaan hem met de vraag of zij samen konden schrijven. Tijdens dat telefoontje componeerden zij al hun eerste song en inmiddels treden zij ongeveer een jaar samen op.
Waar Corbelijn de hoofdpersoon was in Willem van Toorns roman Stoom, is Nancy Brick een lied dat Nescio’s uitvreter Japi zingt voor Bavinck, Hoyer en Koekebakker. Beide verwijzingen karakteriseren deze tien songs, want net als Van Toorn en Nescio verheffen Batelaan en Valeri het weglaten tot kunst.
In een open decor van mooie, in mineur gezette composities zingt Batelaan soms impressionistische teksten met een glaszuivere, herfstige stem. Valeri creëert daarbij juist door zijn minimalisme een allesbepalende intimiteit, waarin weemoed en verlangen door haar ingetogen zang heen schemeren.
Veteraan Frans Hagenaars nam zang en gitaar gelijktijdig op en alleen incidentele bijdragen als piano, Margreet Mulders hoorn en Batelaans achtergrondzang werden ingedubd. Het live-karakter wordt soms bovendien versterkt door het zachtjes kraken van een stoel.
Hoewel deze cd onder een half uur blijft, staat hij vol zowel letterlijk als figuurlijk volkomen tijdloze muziek van een overdonderende intensiteit.
****