Ook voor wie geen fan was van Creedence Clearwater Revival is de aankondiging van John Fogerty’s memoires interessant.
Daarbij zullen de verhalen over de wereld van seks, drugs en rock ‘n’ roll misschien niet voor ons worden geopend, want het boek moet ook nog worden verkocht, maar er zullen wel heel andere verhalen in staan.
Fogerty maakte namelijk wel op heel harde manier kennis met de wetten van de popmuziek, of misschien moeten we zeggen: van het zakenleven.
Zowel Creedence Clearwater Revival als Fogerty solo stond onder contract bij de firma van Saul Zaentz, niet de meniste zakenman.
Hij zou later Oscars winnen voor drie films die hij produceerde, maar bezat (bezit?) ook Fantasy Records, een label dat overigens niet in sprookjes gelooft.
Die firma had het copyright op Fogerty’s composities in bezit, een feit dat Fogerty aardig parten heeft gespeeld in d ejaren nadat zijn band uiteen gevallen was.
Zo spande Zaenz een proces aan tegen Fogerty op basis van diens solo-cd Centerfield uit 1985: Fogerty zou zijn eigen songs uit de Creedence-tijd hebben geplagieerd. Zaenz wilde dus (…) een schadevergoeding van 140 miljoen dollar.
Dat leidde tot een jarenlange strijd voor de rechter en grote financiële en commerciële moeilijkheden voor Fogerty.
Misschien maakt Fogerty in zijn memoires nogmaals gehakt van Zaenz, want tenslotte stond op Centerfield ook al de song Zaenz can’t dance, met daarin onder meer de weinig verhullende zinsnede: Zanz can’t dance but he’ll steal your money/Watch him or he’ll rob you blind.
Ook daarvoor ging Zaenz daarvoor uiteraard naar de rechter…www.hollywoodreporter.com/news/john-fogerty-memoir-due-2014-389627