De platenindustrie verkeert al een aantal jaren in crisis, al lijken de labels zich langzamerhand in te stellen op de gewijzigde markt.

Het jaar 2013 brengt echter nog een nieuwe ontwikkeling, waarover afgelopen jaar echter al veel werd geschreven. Voor het eerst in de muziekgeschiedenis verlopen op grote schaal de  termijnen van copyrights op albums die platenfirma’s hebben uitgebracht.

Komend jaar gaat het eigendomsrecht van master tapes weer terug naar de artiesten zelf en dan veranderen dus ook de opbrengsten van eigenaar. Waar de labels tot dit moment meedeelden in de opbrengst van albums van bijvoorbeeld Billy Joel, Roberta Flack, Kool and the Gang, Devo en Dan Fogelberg, is dat in 2013 afgelopen.

Het gaat daarbij om de masters van albums die zijn uitgebracht in 1978, want voor composities die zijn uitgebracht vanaf 1978 geldt een copyrightperiode van 35 jaar. Daaraan is dan wel weer een beperkende voorwaarde verbonden, want het gaat hier tenslotte om een juridische regeling: de betreffende artiest moet wel een verzoek hebben ingediend tot teruggave tussen 2003 en 2011.

Hebben ze dat verzuimd, dan krijgen ze hun rechten op zijn vroegst terug in 2018, mits ze voor 2016 alsnog dat verzoek indienen…..

Vermoedelijk zijn er inderdaad artiesten die daardoor hebben afgehaakt, maar ook doordat juridisch vooralsnog onduidelijk is, wat nu precies de gevolgen zullen zijn. Vanzelfsprekend zwijgen de platenlabels de gevolgen van deze ontwikkeling dood, maar ook allerlei gespecialiseerde advocaten spreken elkaar tegen over dit totaal nieuwe onderwerp.

De erachter liggende vraag is echter dezelfde als die op een verwant gebied, dat van het eigendomsrecht van composities. Daarover werden afgelopen jaar al diverse processen gevoerd, Daarbij stond dan de vraag centraal of een compositie in opdracht van een label was gemaakt of niet. Als dat zo zou zijn, zou het eigendomsrecht immers aan zo’n label toevallen, doordat voor het aangenomen werk was betaald.

Daarmee zou het vergelijkbaar zijn met de verkoop een meubelstuk van een designer: dat is weliswaar door hem ontworpen, maar het meubel zelf is niet langer zijn eigendom.

Die processen vielen uit in het voordeel van de artiesten, die dus hun intellectueel eigendom kregen toegekend en dus recht hadden op een hoger percentage royalties.

Hoe deze kwestie uitpakt, is voorlopig nog zeer onduidelijk:www.billboard.biz/bbbiz/industry/record-labels/reversion-rights-will-2013-be-a-game-changer-1008051192.story