Folkrock-hoofdstad.
Samen met Femke Japing maakten Hagenaars Hugo Remmelt en Thijs Muus al eerder een eigen beheer-cd en een cd-single. Tamelijk onopgemerkt werd hun debuut als duo in 1999 tot beste Haagse cd uitgeroepen vóór Anouk’s Urban Solitude.
Deze derde verleent die uitverkiezing ook (inter)nationaal perspectief. In dertien nummers heeft het drietal namelijk niet alleen heimwee, ze passen het autobiografische karakter van folkrock en singer-songwriters ook op zichzelf toe. Zonder een kopie te zijn, doet de ambitieuze opener One Way Or Another met zijn tempowisselingen, akoestische begeleiding en sterke meerstemmige harmonieën direct denken aan C, S & N’s Suite: Judy Blue Eyes. In de volgende nummers waart ook de geest van de vroege Neil Young goedkeurend rond: klaaglijk hoge, neuzelende leadzang, de akoestische setting en de samensmeltende én (vooral Japings) contrasterende koortjes bepalen de sfeer.
Zo trekt dit trio op de fiets door Amerikaanse popgeschiedenis. Hoewel ze zich hoorbaar spiegelen aan die iconen uit de vroege jaren zeventig, weten ze anders dan vrijblijvende navolgers hun nummers wél een duidelijk eigen signatuur te geven. Uit de combinatie van de veelal weemoedige teksten en de muziek blijkt een grote urgentie, ook in Remmelts stemmig afwijkende New Shoes For Kids.
Met de incidentele hulp van Anneloes en Edda Japing, Julie Scott, Lennart Bess en de veel sfeerbepalende geluiden makende Maurice ‘Mouse’ Bom weet dit drietal zo een anachronistische instantklassieker af te leveren die van alle tijden is.
***1/2
Gepubliceerd op www.popmagazineheaven.nl bij Heaven no. 36, mei-juni 2005/no. 3