De Amerikaanse Jude Johnstone draait al een hele tijd mee en leverde songs voor Bette Midler, Johnny Cash, Emmylou Harris, Bonnie Raitt en vooral voor countryster Trisha Yearwood.
Ze werd min of meer ontdekt door de inmiddels E Street Band-saxofonist Clarence Clemons en rekent ook Jackson Browne tot haar muzikale vrienden.
Misschien zijn al die namen niet voldoende bewijs voor haar kwaliteiten, maar daarvan kun je makkelijk overtuigd raken, als je haar hoort.
Haar zesde cd Shatter is daarvoor zeer geschikt, want dat is een goed voorbeeld van wat zij kan: met haar piano als basis veel sfeer oproepen in weemoedige, schijnbaar autobiografische ballads. Daarin verwerkt ze invloeden uit de jazz, maar deze keer ook uit gospel, folk en zelf uit New Orleans-funk.
Het is dan ook onbegrijpelijk dat ze zelf nooit op grotere schaal doorbrak, want ook vorige cd’s als Mr. Sun en A quiet girl waren sterk.
Op de website van Performing songwriter staat een interview met haar, terwijl Shatter in zijn geheel wordt gestreamd:http://www.performingsongwriter.com/mp3s/myWimpy.html
Recensies van Mr. Sun en A quiet girl vind je in de categorie singer-songwriter.