Tijdloos.
De Canadese singer-songwriter Gerry Griffin maakte in 2012 veel indruk met zijn intense cd Moment to moment, een comebackplaat opgenomen met zijn geliefde Heather Houston.
Die tweede cd kwam pas twaalf jaar na zijn debuut, maar gelukkig liet nummer drie niet zo lang op zich wachten. Daarop staan opnieuw tien songs, die een interessant overzicht bieden van Griffin’s onderwerpen in de laatste vijfentwintig jaar. Hij nam namelijk composities op die hij schreef tussen 1988 en 2010.
Muzikaal zijn zijn songs echter een logisch vervolg op die van Moment to moment: Griffin diept zijn originele combinatie van singer-songwriter, folk en jazz uit in hypnotiserende melodieën. Die lange muzikale lijnen worden krachtiger aangezet door de grotere rol van bas en drums dan op die vorige achter Griffin’s sterke akoestische en elektrische gitaren. Bassist Andy Roberts en drummer T. Bruce Wittet zorgen voor veel extra sfeer, net als Houston op haar duimpiano, haar dulcimer en haar unisono achtergrondzang.
Kenmerkend voor Griffin’s muziek is, de zang vrijwel altijd rond de muziek kronkelt en zo een tweede melodie creëert. Daarin zitten ook invloeden uit Arabische muziek, misschien een erfenis van zijn tijd in een Marokkaanse gevangenis na een onterechte veroordeling.
Griffin bezingt niet alleen zijn onvoorwaardelijke liefde voor Houston, maar ook zijn maatschappelijke betrokkenheid in felle teksten. Daarin blijkt helaas, hoe constant problemen als misbruik, milieuvervuiling, uitbuiting, armoede en zinloos geweld zijn. Griffin verzet zich tegen de daaruit voortkomende onverschilligheid en bewijst zo overtuigend, dat ook zijn oude songs tijdloos zijn.
****