Tijdloos.
Sinds Katrina in 2005 New Orleans blank zette, brengt Toussaint meer muziek uit dan in de vijfentwintig jaar ervoor. Wonderlijk genoeg laat de legendarische songschrijver, arrangeur, producer en zanger dan steeds Joe Henry produceren, terwijl hij op The River In Reverse in op een na alle nummers de zang bovendien aan muzikale partner Elvis Costello liet. Het tekent de spreekwoordelijk bescheiden Toussaint, die muziek maakt zoals een ander ademt, maar zichzelf daarbij liefst zo veel mogelijk verstopt.
Ook op zijn eerste solo-cd voor een groot label in tien jaar tijd gaat Toussaint op in elf instrumentale klassiekers, variërend van stukken van Sydney Bechet, ‘Jelly Roll’ Morton en Django Rheinhardt tot Thelonious Monk’s titelnummer.
Ondanks dat hij geen enkele song componeerde, betreedt Toussaint nieuwe grond. Hij bracht immers nooit eerder jazz uit, behalve op de nauwelijks verkrijgbare cd’s Going Places en 2 Plus 2 uit 2004. In de live in de studio opgenomen stukken toont hij zich echter een natuurlijk en stuwend ensemblespeler én een bepalend solist.
Van topmusici Jay Bellerose – drums, David Piltch – bas, Marc Ribot – akoesische gitaar, Nicholas Payton – trompet en Bon Byron – klarinet krijgen de laatste drie ook volop gelegenheid te soleren. Incidentele solo’s van pianist Brad Mehldau en saxofonist Joshua Redman sluiten eveneens naadloos aan bij Toussaint’s statig swingende pianospel. Dat is elegant en virtuoos, maar de muziek zit vooral vol heimwee en verlangen naar New Orleans, net als zijn zang in Louis Armstrong’s Long, Long Journey.
****
Gepubliceerd in Heaven no. 6, juli-augustsus 2009/no. 4