Triptiek.
Rob Jungklas rook eind jaren tachtig aan muzikaal succes, maar trouwde en vond een baan. Door de scheiding van vrouw en zoon en een tweedehands gekochte gitaar maakte de leraar Engels uit Memphis in 2002 een overdonderende comeback. Arkadelphia, de cd waarmee hij de stilte stukscheurde, is nog altijd van een ongekende, tijdloze heftigheid, net als het vijf jaar later verschenen Gully.
Ook in de tien songs op zijn derde is Jungklas zijn eigen maat. Begeleid door een soms bezeten drummer en bassist worstelt hij even hard met God als met de duivel. In religieuze metaforen zingt de hoorbaar gekwelde singer-songwriter over wanhoop, twijfel, boete, schuld, lust, liefde en troost. Snakkend naar verlossing is Jungklas even claustrofobisch als intens, zijn gitaren soms zo beeldend geselend dat die de opnamen nauwelijks kunnen hebben overleefd. Zo creëert hij opnieuw een even duister als intrigerend meesterwerk.
****
Gepubliceerd in Heaven no. 70, januari-februari 2011/no. 1www.robjungklas.com