De documentaire Twenty feet from stardom werd is sinds de Amerikaanse première op 14 juni 2013 alom bejubeld. Door de goede ontvangst draaide hij in de VS zelfs een tijdje in reguliere bioscopen.
Ook in Nederland over achtergrondzangeressen als Darlene Love, Merry Clayton, Claudea Linnear, Lisa Fischer en Judith Hill goed ontvangen. Inmiddels was hij op 23 februari j.l. ook op tv te zien, al moesten wij daarvoor uitwijken naar Canvas, een zender die vaak eerder is met het uitzenden van muziekfilms dan de Nederlandse zenders.
Nu is er een kans dat hij daar binnenkort herhaald gaat worden en zelfs heel misschien de Nederlandse tv nog wel eens haalt, want afgelopen nacht kreeg Twenty feet from stardom de Oscar voor Best Documentary.
Het beeldje zal zowel voor de film zelf als voor de zangeressen erin bedoeld zijn. Zo staan zij dan opnieuw even in de schijnwerpers, iets wat hun sinds de zomer van vorig jaar al een aantal keren eerder is overkomen.
Van Darlene Love kwam opnieuw My name is Love uit, haar autobiogafie, van Merry Clayton kwam The Best of Merry Clayton uit, een compilatie van drie soloalbums die Clayton in de vroege jaren zeventig maakte:http://www.billboard.com/articles/news/1568763/20-feet-from-stardom-star-merry-clayton-talks-tour-her-best-of-new-recordings
Voor later dit jaar is de rerelease aangekondigd van Phew!, de lp die Claudia Lennear in 1973 maakte, maar die destijds helemaal niets deed.
Misschien blaast zij haar zangloopbaan weer nieuw leven in. Zij verdient de kost inmiddels al lang als lerares Spaans, Frans, Engels en als remedial teacher wiskunde op het Mt. San Antonio College in Walnut, Californië, maar denkt daarover na:
Ook zongen Clayton, Fischer, Hill en Love op Nieuwjaarsdag gezamenlijk The star-spangled banner als opening van de Rose Bowl, een Americanfootball-wedstrijd tussen universiteitsteams die wordt uitgezonden op de Amerikaanse tv.