Voor deze net iets meer dan 1000 pagina’s dikke bloemlezing selecteerde popjournalist Leon Verdonschot de volgens hem beste stukken over popmuziek.
Daarbij is de begindatum van 1945 arbitrair, maar dat is elke bloemlezing á priori.
In totaal haalden 167 verhalen dit boek, uiteenlopend van essays via polemieken en recensies tot reportages en interviews.
Met een keur aan onderwerpen (Amy Winehouse, The Notorious B.I.G., Van Morrison, Tiësto, Madonna, Elvis, Brainpower, Marky Ramone, Jacques Herb, Jip Golsteijn, Barry Hay, Kim Wilde, Bram Vermeulen, Paul McCartney, Keith Caputo, Jeff Buckley, Pearl Jam, Abba, Motörhead, Rob de Nijs, Nirvana, Marvin Gaye, Julio Iglesias, Slayer, Pete Seeger, het Miller sextet, enz.) en een keur aan schrijvers (Kees Baars, Martin Bril, Roel Bentz van den Berg, Sander Donkers, Frénk van der Linden, Hans Dulfer, Peter Verbruggen, Jip Golsteijn, Paul Evers, John Schoorl, Herman van der Horst, Gijsbert Kamer, Joost Zwagerman, Saul van Stapele, e.a.) is dit het perfecte boek om je te verbazen over popjournalistiek én je eraan te ergeren.
Het blijft immers de vraag of popjournalistiek wel het doel heeft te informeren, of een continue poging van fans is om hun mening ongevraagd aan anderen te kunnen opdringen. Van die spagaat getuigen gelukkig veel van de stukken in dit boek.
Door zijn omvang en door zijn mooie uitgave is ‘De beste muziekverhalen van 1945 tot nu’ ook zeer geschikt om in te bladeren en af en toe iets uit te lezen: het boek heeft niet alleen een leeslint, maar blijft tijdens een leespauze ook makkelijk open liggen.
Wonderlijk alleen, dat uit popmagazine Heaven niet een artikel is opgenomen….