Zeldzame klasse.
Op het debuut van zangeres Bregje Sanne Lacourt staan elf songs. Daarvan schreef zij er vijf alleen, vier met Michel Ebben, een keer leverde hij een keer muziek en tekst en ook coverde Lacourt Eric Taylor’s Walk back home.
De elf composities kennen een sterke eenheid, want vanaf opener U don’t know zingt Lacourt songs die volkomen organische americana laten horen, afgewisseld met enkele verstilde, sfeervolle ballads. Opvallend daarbij zijn de sterke melodieën, die een vanzelfsprekend zelfvertrouwen uitstralen. Dat doet Lacourts zang ook: zij heeft niet alleen een uiterst expressieve toon, ook kan zij net zo beeldend fluisteren als uithalen.
Zij en Ebben schrijven opvallend natuurlijk vloeiende melodieën die tegelijk interessant zijn door een gelaagd geluid met onverwachte weerhaken. Ze bevatten interessante ritmes, doordachte gitaren en mandolines en vaak sterke achtergrondzang in een mix die Lacourt op de voorgrond plaatst, maar elk accent laat horen.
Zij speelde af en toe piano en orgel, maar Ebben bepaalde het geluid op orgel, banjo, mandoline, elektrische, akoestische en National-gitaren, bas, accordeon en percussie. Met bassisten Peter Jessen en Erik Versluis, drummer Arie Verhaar en de twee keer voor veel sfeer zorgende David Rockefeller op trompet en bugel creëerde hij een intens en ruimtelijk Amerikaans rootsgeluid dat daar in deze vorm overigens zelden wordt gemaakt.
Lacourt straalt van begin tot eind met een grote techniek, maar nog veel grotere emotionaliteit. Zij houdt niet alleen hoorbaar van zingen, maar blijkt ook een ongewoon goede zangeres. Alleen haar soms ronduit wonderlijke uitspraak van het Engels verdient verbetering…..
****