prijsplaatje.
Yori Swart debuteerde in 2011 met een goed ontvangen naamloze cd na de Grote Prijs van Nederland te hebben gewonnen in de categorie singer-songwriter. Dat album werd Album van de week op 3FM en leverde haar veel optredens op in binnen- en buitenland.
Eigenzinnig bracht zij in 2013 acht songs exclusief uit op vinyl (Weigh in, weigh out) en nu is er een cd-ep met maar vier songs. Die zijn echter opnieuw meer dan veelbelovend, want daarop trekt ze de lijn van die tien songs van haar debuut in rechte lijn door.
Swart blijkt opnieuw een getalenteerde componiste met een voorkeur voor Amerikaanse rootsmuziek, al kreeg ze deze keer hulp van bijvoorbeeld Lori Lieberman bij twee songs.
Lieberman is trouwens niet de enige gerenommeerde naam op het hoesje, want Bonnie Raitt’s Mike Finnigan speelde hammondorgel, bassist Chris Golden en drummer Jimmy Saxon zijn veelzijdige veteranen en producer J. J. Blair werkte met Johnny Cash, Rod Steward en The Who.
Swarts nummers zijn muzikanten van dit niveau waard, want zij co-componeerde drie stemmige, open songs waarin haar emotionele, iets nasale stem spijt en verlangen combineert, terwijl het meer uptempo, met Lieberman geschreven Jonah laat horen dat pop ook gelaagd kan zijn.
Het is te hopen dat Swarts ep meer respons krijgt dan haar debuut: dat ik dat voor vijf euro oppikte uit de bak met tweedehands-cd’s toen ik Golden ticket kocht, maakt mij wel blij, maar haar vermoedelijk niet.
Swart bewijst namelijk maar weer eens, dat zij door haar muzikale persoonlijkheid een aanwinst is voor de Nederlandse rootsscene. Zij verdient meer erkenning en opnieuw een volwaardige cd.
***1/2 www.yoriswart.nl