Overgave.
Roy Tyler heeft zat lang in de Gospel Hummingbirds, een groep die meer dan dertig jaar bestond en vooral een grote live-reputatie had. Hoewel hij inmiddels in de vijftig is, geeft Tyler op zijn nu pas verschenen solodebuut een persoonlijke interpretatie van gospel in een heldere en ruimtelijke productie van Jim Pugh, toetsenist bij Robert Cray.
Als zoveel gospelzangers kan hij zowel melodieus klagen als uitbundig swingen, maar hij schreef ook zes van de dertien nummers zelf, al dan niet met samen met anderen. Daarin neemt hij op een persoonlijke en emotionele manier stelling tegen wat er in deze maatschappij niet in orde is. Daarnaast zingt hij traditionals, een geïnspireerde versie van Tom Petty’s I Won’t Back down, een nummer van O.V. Wright en twee van de hippe producer/arrenbie-er Raphael Saadiq, die in de jaren ’90 in Tony!Toni!Toné! zat. Die keuze is minder raar dan zij lijkt, want behalve dat Tyler en zijn achtergrondzangers ook die nummers naar hun stem zetten, speelde Saadiq als dertienjarige al bas in die Gospel Hummingirds.
Als er een kloof bestaat tussen gospel, rhythm ’n blues en soul, dicht Tyler die zo volledig in de vooral half-tempo songs en ballads. Hij en zijn mannen hebben het vermogen zo indringend te smeken en jubelen dat ook ongelovigen het risico lopen bekeerd te worden, in ieder geval zo lang de cd duurt.
***1/2
Gepubliceerd in Heaven no. 33, november-december 2004/no. 6