Samen op weg.
Dat Harper en de Blind Boys elkaar liggen, bleek op de vorige twee cd’s van de gospelzangers: ze zongen er ook nummers van hem op, terwijl hij soms meespeelde. Harper is tenslotte gedrenkt in de zwarte muzikale tradities, al combineert hij de elementen ervan de laatste jaren verre van soepel.
Deze cd ontstond tijdens twee korte gezamenlijke sessies. Harper’s acht meestal door hem solo geschreven, sterke nummers sluiten nauw aan bij de intieme traditional Mother Pray, Dylan/OKeefe’s zinderende Well, Well, Well en het stuwende Satisfied Mind van Hayes/ Rhodes. Hij én de door alle wateren gewassen zangers krijgen in de van pure gospel tot soul-ballads variërende melodieën alle ruimte om vocaal uit te halen.
Hoewel Harper behalve de productie ook de leadzang doet met zijn kenmerkende falset, doen Clarence Fountain, Jimmy Carter en George Scott in emotionaliteit niet voor hem onder. Met hun gelaagde stemmen zwepen zij Harper hoorbaar op. Alleen in zijn dromerige 11th Commandment zingen de vocaal nog altijd indrukwekkende bejaarden vanzelfsprekend niet.
De vier worden uitermate swingend ondersteund door Harper’s eigen, met gastmusici uitgebreide Innocent Criminals en de backing band van Blind Boys zelf. Ingehouden spel staat daarbij in dienst van de songs en voor de logge geluidserupties van Harper’s recente solowerk is hier geen plaats. Zo profiterend van elkaar leveren beide partijen al doende een klasseplaat af.
***1/2
Gepubliceerd op www.popmagazineheaven.nl bij Heaven no. 34, januari-februari 2005/no. 1