In een interview met de Sunday Times ter promotie van haar nieuwe cd-box Love has many faces, a quartet, a ballet, waiting to be danced gaat Joni Mitchell de stevige uitspraken niet uit de weg.
Ze zegt muzikaal veel origineler te zijn (geweest) en een veel originelere denker dan Bob Dylan, want zij is inmiddels muzikaal definitief met pensioen.
Ze zegt namelijk ook dat het maken van muziek voor haar ‘zo goed als’ voorbij is: ze kan niet meer zingen, doordat ze dat niet wil. Ze wil schilderen en schrijven. Ook kan ze niet op tournee gaan vanwege het reizen, want ze is ziek. Ze kan maar twee keer vliegen per jaar, want ze is oud. Daaraan voegt ze de omineuze woorden toe: ‘Je moet weten wanneer je moet opgeven.’
Het is even jammer als begrijpelijk dat de Sunday Times het interview slechts tegen betaling laat lezen, want ook over het feit dat zij een vrouw is in de door mannen gedomineerde muziekwereld en de hippiegeneratie doet zij kenmerkende uitspraken.
De mannen in de muziekindustrie deelt zij in twee soorten: de vrouwen onderdrukkende en de vrouwen exploiterende.
Mitchell zegt dat de muziekindustrie helemaal door mannen wordt gedomineerd en dat je dus altijd in hun gezelschap bent. Op tournee was ze omringd door 21 mannen, hoewel ze houdt van mannelijk gezelschap, zelfs als ze stomme kleine jongetjes zijn. Ze vat samen:’Hou van de zondaar, haat de zonde.’
Over de hippies is ze nog duidelijker: de waarden van de hippies waren de hare niet, want ze waren naïef en kinderachtig, hun uitgangspunten waren achterlijk.
Toch hadden ze volgens Mitchell succes, want toen ze een grote minderheid werden, viel dat de burgertypes op. Die lieten vervolgens hun haar groeien en namen de boel over…..
Wie de rest van het interview wil lezen, zal het toch echt moeten kopen:http://www.thesundaytimes.co.uk/sto/culture/music/article1485194.ece